Wszechobecny wpływ kulturowy

Though Tina Turner opuściła światło reflektorów ponad dekadę temu, nie musisz daleko szukać dowodów na jej wpływ kulturowy. Pamiętacie początki solowej kariery Beyoncé – jej występ na Grammy w 2004 roku z Prince’em? To wszystko Tina Turner, od eleganckiej minisukienki po potrząsanie głową. Kiedy cztery lata później, Królowa Bey wyszła na scenę Grammy z samą Królową Rock’n’Rolla, było jasne, kto opuścił trzymając koronę.

Będąc częścią prawie każdego kluczowego muzycznego rozwoju od narodzin rock’n’rolla, nie sposób przeoczyć, jak wszechobecny był wpływ Turner. Jako jedna z wokalistek wspierających Ike’a Turnera w późnych latach 50-tych, Turner uczyła się sztuki estradowej u człowieka, któremu przypisuje się nagranie pierwszej rock’n’rollowej piosenki, Rocket 88. Będąc centralną postacią The Ike & Tina Turner Revue w latach 60-tych, pomogła ukształtować muzykę soulową, pokazując jednocześnie pokoleniu kobiet, jak rozwinąć potężną prezencję – oraz, jak dowiedzieli się fani po szokujących rewelacjach w jej autobiografii z 1986 r., I, Tina: My Life Story, jak przetrwać obraźliwy związek.

Co ma z tym wspólnego miłość?

Publiczne opowiedzenie o znęcaniu się, jakiego doznała z rąk byłego męża (rozwód Ike’a i Tiny został sfinalizowany w 1978 roku), było aktem odwagi i buntu, którego wpływ można nadal odczuwać w erze #MeToo. Turner, która nie bała się wystąpić przeciwko potężnemu mężczyźnie w branży, przetarła szlak tak gorący, jak wszystkie jej ogniste występy na żywo pozostawione na scenie. Ale oto artystka, która wiedziała, jak przetrwać niewypowiedziane starcia z niepewnymi siebie łobuzami i przekształcić je w wielką sztukę: przez całe lata 60. i wczesne 70. to właśnie głos Turner napędzał gasnące single Phila Spectora: River Deep – Mountain High (1966), nagrodzony Grammy Proud Mary (1971), Nutbush City Limits (1973). Powracając do tego ostatniego w 1991 roku, ponownie wprowadziła go na listy przebojów, ale tym razem jako artystka solowa, pod własnym szyldem.