Czasami jest to ta jedna piosenka, która przypomina ci o twoim byłym. Czasami jest to uroczy filmik o psie. Czasami jest to komedia romantyczna, którą widziałeś milion razy, ale ta jedna linijka wciąż cię porusza. Niezależnie od tego, co jest twoim osobistym wyzwalaczem, w jednej chwili możesz być doskonale opanowana, a w następnej będziesz miała mokrą twarz, czerwone oczy i łzawiący bałagan. Ale kiedy wodotryski już wyschną, nierzadko czujesz dziwną ulgę, jakbyś właśnie zrzucił z siebie ciężar, o którym nie wiedziałeś, że go nosisz. Dlaczego więc ludzie (niektórzy bardziej niż inni) mają wbudowany ten sposób wyrażania emocji? Czy płacz jest dla nas dobry? Czy brak płaczu jest dla nas zły? You bring the tissues; we’ll bring the deets.

Why Do We Cry?

Płacz jest jedną z pierwszych rzeczy, które wiemy, jak robić, ale ze wszystkich umiejętności, które mogliśmy rozwinąć, jaki jest sens w byciu w stanie wyciekać wodę z naszych oczu? Cóż, na początek, istnieje kilka różnych rodzajów łez, wyjaśnia dr Brian Cassmassi, MD, psychiatra w Los Angeles. „Gruczoły łzowe produkują łzy znane jako łzy podstawowe, głównie po to, aby utrzymać rogówkę (powierzchnię oka) dobrze nasmarowaną. Gruczoły te produkują również odruchowo więcej łez, gdy na oko oddziałuje czynnik drażniący, taki jak kurz lub opary cebuli, aby je zalać. Łzy emocjonalne są wywoływane, gdy limbiczna część mózgu reaguje na poważną zmianę emocjonalną.” Co ciekawe, łzy, które wypłakujesz w odpowiedzi na emocje, są fizjologicznie inne niż łzy, które twój organizm produkuje w celu promowania dobrego zdrowia oczu. „W przeciwieństwie do łez podstawowych lub odruchowych, łzy emocjonalne zawierają kilka hormonów (prolaktyna, hormon adrenokortykotropowy) i naturalną endorfinę uśmierzającą ból (leu-enkefalina).”

Ale dlaczego odczuwanie pewnego rodzaju sposobu miałoby wywoływać łzy? Ginger Houghton, terapeuta, licencjonowany pracownik socjalny i właściciel Bright Spot Counseling, sugeruje, że częścią tego jest pokazanie innym ludziom, że jesteśmy zdenerwowani i potrzebujemy wsparcia. „Badania pokazują, że łzy pomagają nam zebrać więcej informacji o tym, jak ktoś się czuje i dokładniej odczytać jego nastrój”, dzieli się. „Dla dorosłych, łzy mogą pomóc podkreślić osobie, z którą próbujesz się komunikować, znaczenie tematu, który sprawia, że reagujesz w ten sposób. Produkcja łez pomaga również obniżyć poziom kortyzolu, gdy jesteśmy w sytuacji wysokiego stresu i aktywuje przywspółczulny układ nerwowy: To jest system w twoim ciele, który spowalnia tętno i pomaga ci odpocząć, między innymi.” Więc płacz jest w zasadzie sygnałem twojego ciała dla innych i siebie, że twoje emocje wychodzą w duży sposób i potrzebujesz jakiegoś ukojenia.

Dlaczego płacz czuje się tak dobrze?

Wydaje się sprzeczne z intuicją, że akt związany ze smutkiem powinien być również katarktyczny, ale kiedy przechodzisz przez coś trudnego, pozwalając sobie wypłakać to może ostatecznie przynieść uczucie spokoju. Dr Cassmassi wyjaśnia, że to właśnie tutaj te hormony, o których wspomnieliśmy wcześniej, potencjalnie wchodzą w grę. „Emocjonalne łzy zawierają kilka hormonów, które mogą regulować nastrój, a także zawierają naturalną endorfinę łagodzącą ból – leu-enkefalinę. Ta hormonalna i chemiczna ulga w bólu może odgrywać rolę w tym katarktycznym uczuciu.” Może to być również podobne do tego zrelaksowanego zmęczenia, które dostajesz po treningu: „Akt płaczu wymaga energii, a po zakończeniu czary płaczu, możesz poczuć ulgę spowodowaną wysiłkiem”. I, w niektórych przypadkach, podświadomie skojarzyliśmy płacz z czymś, co przynosi nam ulgę… i tak też się dzieje. „Czasami jest to po prostu wyuczony wzorzec, że płacz równa się katharsis, co prowadzi do oczekiwania jakiejś formy emocjonalnej ulgi, gdy łzy zaczynają płynąć.”

Nie lekceważ również tego elementu społecznego, o którym wspomnieliśmy. Widząc kogoś we łzach można szybko przełamać bariery i promować ciepłe uczucia między wami. „Naukowcy behawioralni postrzegają płacz w aspekcie społecznym: Pocieszanie osoby, która płacze, staje się okazją do nawiązania więzi” – rozwija dr Cassmassi. „To odnowione połączenie międzyludzkie prowadzi do katharsis”. Jednakże, jeśli nie masz nikogo wokół siebie, gdy złapiesz te płaczące uczucia, może skończyć się gorsze samopoczucie po tym. „To naprawdę zależy od kontekstu”, ostrzega Houghton. „Ktoś, kto miał wsparcie ze strony przyjaciół lub rodziny, lub czuje, że zyskał cenny wgląd dzięki wylewaniu łez, często zgłasza poprawę nastroju i korzyści. Z drugiej strony, jeśli ktoś czuł się zakłopotany lub bardziej samotny podczas płaczu, jest bardziej prawdopodobne, że zgłosi, że łzy miały negatywny wpływ na jego nastrój.” Więc znalezienie ramienia do wypłakania się nie jest tylko frazą – jest to uzasadnione zalecenie, aby upewnić się, że twoje łzy pozostawiają cię czując się lepiej, a nie gorzej.

Is Refusing to Cry Bad for You?

Oczywiście, nie każdy sięga po chusteczki za każdym razem, gdy pojawiają się wiadomości. I nienawidzimy żyć do klisz, ale ogólnie rzecz biorąc, Houghton mówi, kobiety płaczą więcej niż mężczyźni. „Chciałabym odrzucić to jako protekcjonalny nonsens, ale badania pokazują, że kobiety są bardziej skłonne do płaczu niż mężczyźni. Może to wynikać z męskiego testosteronu, który może hamować łzy, i wyższego poziomu prolaktyny u kobiet, który może zwiększać łzy.” Ale to nie wszystkie hormony, dodaje. „Kultura, czyli to, jak bardzo społeczeństwo akceptuje ten rodzaj emocjonalnej manifestacji, oraz styl przywiązania, czyli to, jak dana osoba łączy się ze swoim partnerem w związku, również odgrywają dużą rolę. Idee i normy kulturowe mogą zachęcać lub utrudniać wyrażanie emocji poprzez łzy. Naukowcy zajmujący się badaniem przywiązania odkryli, że ci, którzy unikają zbliżenia z innymi płaczą rzadziej niż ci, którzy są bezpieczni w swoich związkach, podczas gdy osoby niepewnie przywiązane, które mogą wydawać się przylepne lub lękliwe, zazwyczaj płaczą najwięcej, często w sposób, który może powodować problemy.”

Niedopuszczanie do płaczu nawet wtedy, gdy ma się na to ochotę, może powodować długoterminowe problemy. „Tłumienie emocji może być problematyczne”, mówi dr Cassmassi. „W kategoriach psychologicznych, represja jest 'niedojrzały mechanizm obronny’; jeśli osoba nie pozwala sobie w pełni przetworzyć wyzwalacz emocjonalny, to będzie nadal niepokoić swoją podświadomość i produkować depresję i stres. Płacz pozwala w pełni doświadczyć emocji, a następnie dojść do lepszego zrozumienia tego, co ją wywołało.” To, że jesteś jedyną osobą, która nie szlocha przez This Is Us, nie musi jednak oznaczać, że jesteś emocjonalnie uszkodzony. „Nie powiedziałbym, że osoba, która nigdy nie płacze na filmach, jest emocjonalnie stłumiona, w przeciwieństwie do kogoś, kto nigdy nie płacze nawet po ciężkiej stracie”, uspokaja nas dr Cassmassi.

To powiedziawszy, jeśli się powstrzymujesz, spróbuj poddać się łzom. „Podczas gdy niezdolność do płaczu może nie być dla ciebie szkodliwa, istnieje kilka korzyści zdrowotnych dla dobrego płaczu”, zachęca Houghton. „Na przykład, łzy powstałe w odpowiedzi na stres mogą pomóc obniżyć poziom kortyzolu i uwolnić toksyny. Inne badania wykazały, że płacz pomaga ludziom w samouspokojeniu. Jeśli ktoś nie jest w stanie płakać, może cierpieć na więcej dolegliwości fizycznych, takich jak ból głowy lub ból brzucha z powodu spychania lub ignorowania swoich emocji.” Więc jeśli łzy po prostu nie przychodzą, nie martw się; ale jeśli są, weź chusteczki, zadzwoń do przyjaciela i wypuść je na zewnątrz.

Nie trzymaj tego w sobie: Powiedz nam, co sprawia, że płaczesz @BritandCo.

(Photos via Getty)

.