Seven Nation Army to piosenka amerykańskiego blues-rockowego duetu The White Stripes. Piosenka była głównym singlem z kultowego czwartego albumu Elephant, który został wydany w 2003 roku. Piosenka zdobyła pierwsze miejsce na liście Modern Rock Tracks przez trzy kolejne tygodnie i była trzecią najlepiej sprzedającą się piosenką rockową dekady. Później zdobyła również nagrodę Grammy za najlepszą piosenkę rockową.

Tło/Tekst

Tytuł piosenki pochodzi z dzieciństwa Jacka White’a, kiedy myślał, że Armia Zbawienia (protestancki ruch chrześcijański i międzynarodowa organizacja charytatywna), którą odwiedził, nazywa się tak naprawdę Seven Nation Army.

Teksty w samej piosence mówią o tym, jak duet zajmuje się rosnącą popularnością i negatywnymi rzeczami, które pochodzą z bycia w popularnym zespole rockowym. Opowiada on historię bohatera, który przybywa do swojego miasta, gdzie wszyscy jego znajomi rozmawiają za jego plecami i plotkują o nim. White stwierdził: „On czuje się tak źle, że musi opuścić miasto, ale stajesz się tak samotny, że wracasz. Ta piosenka jest o plotkach. Jest o mnie, Meg i ludziach, z którymi się spotykamy.”

Proces pisania/nagrywania

Riff, który wymyślił White, był początkowo zarezerwowany na wypadek, gdyby dostał propozycję zrobienia piosenki przewodniej do Jamesa Bonda. Później zdecydował, że ta oferta nie dojdzie do skutku, więc postanowił wykorzystać riff w nadchodzącym albumie, który nagrywał z Meg White. W związku z tym, Jack w 2008 roku zrobił piosenkę przewodnią do filmu Quantum of Solace „Another Way to Die” z Alicią Keys.

White później postanowił zrobić riff w linię basu, używając pedału efektu, który ustawia wszystkie nuty, aby być grane o jedną oktawę niżej niż gitara (tak samo jak gitara basowa), ze swoją pół-akustyczną gitarą Kay Hollowbody z lat 50-tych. Jack stwierdził również, że chciał napisać ten utwór bez refrenu, a jedynie z mostkiem, solówką i zwrotkami. Piosenka została nagrana, zmiksowana i zmasterowana w Toe Rag Studios w Londynie bez pomocy komputerów, co jest tradycją dla White’a, ponieważ twierdzi on, że technologia niszczy jego proces twórczy i roboczy.

Teledysk

Teledysk został wyreżyserowany przez Alexa i Martina, duet reżyserów muzycznych, którzy pracowali również z U2. Teledysk sprawia wrażenie, że cały jest kręcony jako ciągłe ujęcie przez kalejdoskopowy tunel. Cały teledysk jest nakręcony tylko w kolorach czarnym, białym i czerwonym, z trójkątami pomiędzy Jack i Meg grają piosenkę. Teledysk później buduje się ze słoniem i maszerującymi szkieletami (nawiązując do nazwy albumu), a później z prędkością i intensywnością trójkąty poruszają się w kierunku widza.