Nazwa naukowa: Salix spp.
Obfitość: obfita
Co: gałązki, kora wewnętrzna
Jak: herbata z posiekanych gałązek; kora wewnętrzna jest pokarmem awaryjnym i jest spożywana na surowo lub suszona i mielona na mąkę
Gdzie: lasy, woda, nasłonecznione pola, krajobraz
Kiedy: gałązki zawierają najwięcej kwasu salicylowego wczesną wiosną; kora wewnętrzna o każdej porze
Wartość odżywcza: kora wewnętrzna zawiera węglowodany
Niebezpieczeństwa: Kwas salicylowy może powodować rozstrój żołądka w dużych dawkach i wywoływać zespół Reye’a u małych dzieci.
Składniki lecznicze:
Młoda kora – środek przeciwbólowy; przeciwzapalny; obniżający gorączkę (tisane)
Liście – łagodzą stany zapalne skóry (tisane)
Dojrzała wierzba.

Średniej wielkości wierzba.

Zbliżenie liści.

Pień wierzby.

Przygotowana kora wierzby tworzy piękną, czerwono zabarwioną herbatę, która zmniejsza gorączkę, ból i opuchliznę dzięki zawartej w niej salicynie przekształcającej się w kwas salicylowy.

Rozmieszczenie w Teksasie, przypisane Departamentowi Rolnictwa USA. Zaznaczone hrabstwa są tylko wskazówkami. Rośliny mogą występować w innych hrabstwach, zwłaszcza jeśli są stosowane w architekturze krajobrazu.

Rozmieszczenie w Ameryce Północnej, przypisywane przez U. S. Department of Agriculture.

Długie, wijące się gałęzie wierzb nadają im wygląd niepodobny do żadnego innego drzewa. Wymagają one dużo wody, więc szukaj ich wzdłuż mokrych obszarów. Ich wysokie zapotrzebowanie na wodę może powodować problemy, gdy są używane w architekturze krajobrazu, ponieważ ich korzenie będą wdzierać się i zatykać rury kanalizacyjne i wodne.
Głównym roszczeniem wierzby do sławy jest kora, zwłaszcza na gałązkach, zawiera kwas salicynowy, gdy wchodzi w kontakt z kwasem żołądkowym, zamienia się w kwas salicylowy vel aspirynę. Jest to oryginalne źródło cudownego leku, ale uwaga, ta herbata może mieć również wszystkie złe skutki aspiryny, w tym zespół Reye’a, który może powodować niebezpieczny obrzęk mózgu i wątroby u dzieci. Zacznij od 1 łyżeczki kory gotowanej 10 minut w 1 szklance wody, pozwól jej ostygnąć do bezpiecznej temperatury, a następnie wypij. W ciężkich przypadkach może być konieczne wypicie kilku filiżanek w ciągu dnia.
Kora wewnętrzna (warstwa kambium) może być rozdrobniona i posiekana, a następnie ugotowana na kaszkę w celu uzyskania kalorii. Zewnętrzna kora młodych gałęzi jest rozdrabniana, a następnie przygotowywana na herbatę, która zawiera prekursor aspiryny i daje wszystkie korzyści medyczne (i niebezpieczeństwa) aspiryny. Najlepsze wyniki osiąga się przy użyciu ołówka grubości gałęzi zebranych w późnej zimie, zanim liście zaczynają pączkować.
Gałęzie wierzby są wysokie w chemikalia o nazwie kwas giberelinowy, który jest hormonem roślinnym odpowiedzialnym za wyzwalanie wzrostu korzeni. Proszek zakorzenienia i rozwiązanie zakupione w sklepach, aby pomóc rozmnażać sadzonki roślin jest ten chemiczny. Możesz zrobić własne rozwiązanie zakorzenienia przez szlifowanie się gałązki wierzby w czystej temperówki następnie moczenia tych wiórów wierzby w wodzie (40% wierzby/60% wody) na 5-7 tygodni. Jeśli chcesz rozmnażać roślinę poprzez cięcie, zanurz łodygę w roztworze wierzby. Suszona, rozdrobniona kora wierzby jest często dodawana do mieszanek ziołowych do palenia, aby nadać cięższy smak, bardziej podobny do prawdziwego tytoniu.
Kup moją książkę! Idiots Guide Foraging obejmuje 70 z Ameryki Północnej najsmaczniejsze i łatwe do znalezienia dzikie edibles pokazane z tych samych dużych zdjęć, jak tutaj na stronie Foraging Texas.

.