Podsumowując, stworzenie i utrzymanie Szczurów Wistar jako zwierząt standaryzowanych można przypisać pracy hodowlanej Helen Dean King, połączonej z metodami zarządzania i hodowli Miltona Greenmana i Louise Duhring, oraz z dokumentacją wspierającą dostarczoną przez Henry’ego Donaldsona. Powszechne wykorzystanie szczurów Wistar jest jednak funkcją pomysłowości Miltona Greenmana, który widział w nich sposób na to, by mała instytucja przysłużyła się nauce. Retoryka Greenmana, uchwycona w jego Raportach Dyrektora, przygotowywanych corocznie od 1905 roku aż do jego śmierci w 1937 roku, pokazuje, że był on niezwykle wrażliwy na swoje czasy oraz na ekonomię nauki i społeczeństwa. W czasach, gdy definiowano biologię, dostrzegł w szczurze potencjał bycia żywym analogiem dla czystych chemikaliów, które legitymizowały naukę eksperymentalną. Z literatury o zarządzaniu wydobył ideały jednolitości produktu, standardów jakości i wydajności produkcji, stosując je w praktyce naukowej, aby wygenerować model zwierzęcy, który dziś prosperuje jako standardowe wyposażenie laboratoriów na całym świecie.

Zakończę cytatem z Fredericka W. Taylora, który jest trafnym stwierdzeniem wkładu do nauki i postępu naukowego dokonanego przez znormalizowane narzędzia i ich twórców. Zrównując chirurga i robotnika, Taylor napisał: najlepsze narzędzia, z których każde było przedmiotem specjalnych badań i rozwoju … najlepsza wiedza jego poprzedników; i, zaopatrzony w standardowe narzędzia i metody, które reprezentują najlepszą wiedzę świata do dnia dzisiejszego, jest w stanie użyć własnej oryginalności i pomysłowości, aby dokonać prawdziwych dodatków do wiedzy świata, zamiast ponownie wymyślać rzeczy, które są stare.

Standaryzowane narzędzia, czy to narzędzia chirurgów, czy hodowane w laboratoriach szczury, są jednym z nośników przenoszenia wiedzy naukowej z pokolenia na pokolenie. W tym sensie szczury Wistar Greenmana wykonały swoją pracę, według jego słów, „służąc nauce”

.