Cele: Symulator pracy Baltimore Therapeutic Equipment (BTE) jest rutynowo stosowany przez terapeutów zajęciowych w ocenie wydolności funkcjonalnej. Obecnie brak jest danych normatywnych dla różnych przystawek tego urządzenia. Celem tego badania było (a) ustalenie norm dla biomechanicznych i fizjologicznych odpowiedzi podczas trzech zadań na symulatorze pracy BTE, mianowicie: obrót koła, pchanie-ciągnięcie i sięganie nad głowę; (b) porównanie tych odpowiedzi podczas trzech zadań, i (c) zbadanie wzajemnych powiązań tych odpowiedzi podczas zadań.

Metoda: Dwudziestu zdrowych mężczyzn ukończyło pięć sesji testowych: (a) zapoznanie z zadaniem na symulatorze pracy BTE w celu określenia intensywności pracy, która była postrzegana jako ciężka w skali Borga; (b) inkrementalny test wysiłkowy na ergometrze ramienia w celu określenia ich szczytowego poboru tlenu (pVO2) i szczytowej częstości akcji serca (pHR); oraz (c) jedno z trzech zadań na symulatorze pracy BTE przez 4 min w każdej z kolejnych trzech sesji.

Wyniki: Analiza wariancji wskazała, że moment obrotowy, praca i moc podczas overhead-reach były istotnie wyższe (p = .000) w porównaniu z zadaniami wheel-turn i push-pull. Nie zaobserwowano jednak istotnych różnic (p > .05) między zadaniami dla VO2 i HR, które wynosiły odpowiednio około 50% i 70% pVO2 i pHR. Mimo że istniała istotna zależność (p < .05) między zadaniami dla momentu obrotowego, pracy i mocy, wspólna wariancja wahała się tylko między 38% a 67%. Względne pVO2 było istotnie związane z pracą (p = .028) i mocą (p = .027) tylko podczas zadania pchania-ciągnięcia, ale nie podczas zadania obracania koła i sięgania nad głowę.

Wnioski: Wyniki te sugerują, że terapeuci zajęciowi powinni uwzględniać jak najwięcej zadań przy projektowaniu baterii testów oceny wydolności funkcjonalnej oraz że nie ma spójnej zależności między wydolnością krążeniowo-oddechową a wykonywaniem różnych zadań na symulatorze pracy BTE.