Trzeci rok z rzędu te niezwykłe bezkręgowce wydają się ograniczać rozwój roślin.

Gdzie je odnotowano?

Duża liczba małych, białych lub kremowych bezkręgowców „podobnych do milipedów” została odnotowana w ścisłym powiązaniu z plamami uszkodzeń siewek na zakładanym pastwisku życicy jednorocznej w pobliżu Corryong w północno-wschodniej części stanu Victoria.

Zaniepokojenie wzbudziły słabe wyniki życicy w dużych płatach na wybiegu, gdzie symphilids znaleziono tuż pod powierzchnią gleby.

W 2015 roku stwierdzono, że symphilidy atakują zakładanie pastwisk koniczyny/phalaris w pobliżu Corryong, a w 2014 roku otrzymaliśmy doniesienia o symphilidach atakujących uprawy zbóż w okolicach Young i Cootamundra w okręgu South West Slopes w NSW. Były to pierwsze zgłoszenia symphilidów do serwisu PestFacts.

Wszystkie doniesienia o symphilidach pochodzą ze strefy opadów rocznych 600-900 mm.

O Symphilidach

Symphilidy nie są powszechnymi szkodnikami w Australii i są częściej związane z australijskim ogrodnictwem niż rolnictwem ekstensywnym.

Symfilidy nie są owadami; należą do starożytnego podrodzaju Myriopoda („tysiącionogie”) i są w ten sposób blisko spokrewnione z stonogami i stonogami.

Symphilid ogrodowy (znany również jako Symphylan w USA) są małe, białe, miękkie ciała „centipede-like” bezkręgowców, 3-7 mm długości z 12 parami nóg i pary anten. Godne uwagi anteny są długie i wieloprzegubowe. Miękkie, białe ciało podzielone jest na 14 segmentów, z których 12 posiada pary haczykowatych odnóży. Wszystkie nogi po jednej stronie poruszają się jednocześnie, na przemian z tymi po przeciwnej stronie, co powoduje ruch skrętny i obrotowy. Są wrażliwe na światło i stają się bardzo aktywne, gdy są wystawione na jego działanie.

Większość symphilidów jest uważana za wszystkożerne, żywiące się rozkładającym się materiałem organicznym, mikroorganizmami glebowymi i systemami korzeniowymi roślin. Niektóre gatunki są w przeważającej mierze roślinożerne.

Co ważne, roślinożerne symphilidy żywią się włoskami korzeniowymi roślin, a także mogą drążyć tunele w korzeniach i łodygach, co prowadzi do zahamowania wzrostu i utraty roślin.

Znane są z tego, że żywią się kiełkującymi nasionami i podziemnymi łodygami siewek.

Nasza rada

Nie wiadomo nic o możliwościach zwalczania symphilidów w australijskich uprawach i pastwiskach. Poniższe zalecenia zaczerpnęliśmy z literatury nowozelandzkiej.

Aby sprawdzić obecność symphilidów, należy przewrócić co najmniej 10 łopat gleby. Przesiej glebę w poszukiwaniu aktywnych symphilidów. Niektóre badania sugerują, że średnio 1 symfilid na łopatę gleby może uzasadniać poddanie zaatakowanego obszaru zabiegom chemicznym przed zasadzeniem następnej uprawy.

Oznaczyć zaatakowany obszar; nie ma konieczności poddawania zabiegom całego wybiegu.

Liczba naturalnie występujących organizmów żerujących na symphilidach na polu, w tym stonogi, drapieżne roztocza, drapieżne chrząszcze naziemne i różne grzyby; jednak nic nie wiadomo o ich zdolności do kontrolowania populacji symphilidów.

Podziękowania

.