Skamieniałości dinozaura z Argentyny wskazują na największe zwierzę, jakie kiedykolwiek znalazło się w rejestrze

Naukowcy odkryli skamieniałości pochodzące sprzed 98 milionów lat, które należały do dinozaura, który był prawdopodobnie największym zwierzęciem, jakie chodziło po planecie Ziemia.

Szczątki dinozaura tytanozaura o długiej szyi zostały po raz pierwszy odkryte w Argentynie w 2012 roku, ale do tej pory nie zostały w pełni odkopane.

Kości, które zostały odkopane do tej pory, sugerują, że dinozaur jest prawdopodobnie największym zwierzęciem w historii. Tytanozaury należały do największych zauropodów – długoszyjnych, roślinożernych olbrzymich dinozaurów – i żyły od późnej jury (163,5 mln do 145 mln lat temu) do końca kredy (145 mln do 66 mln lat temu).

Badacze muszą jeszcze w pełni przeanalizować szczątki i nie mają wystarczających dowodów, by uznać tego dinozaura za nowy gatunek. Więcej na Smithsonian Magazine.

Jak niektóre samce modliszek uciekają przed byciem zjedzonym po seksie

Naukowcy ustalili mecze sparingowe między modliszkami, aby zrozumieć, jak niektóre samce uciekają przed kanibalizmem po kryciu.

Kobiety modliszek zwykle zjadają swoje męskie odpowiedniki przed lub po kryciu. Jednak niektóre samce mantykory czasami uciekają przed kanibalizmem, siłując się i raniąc samicę podczas walk godowych.

W badaniu naukowcy odkryli, że samce mantykory, którym udało się przygwoździć samicę, były bardziej skłonne do kojarzenia i przeżycia spotkania. In contrast, female mantises that won the wrestling match always cannibalised the male, the researchers found.

Cannibalism in springbok mantises almost always happens before mating, which gives the females a bounty of nutrients helpful in reproduction. Samice modliszki wiosennej mogą produkować potomstwo bezpłciowo z niezapłodnionych jaj w procesie znanym jako partenogeneza.

Aby zrozumieć, jak samce modliszek przekazują geny, gdy samice są tak zdeterminowane, by je zjeść, zespół złapał 104 modliszki z lokalnych ogrodów i parków. Następnie podzielili je na 52 pary samiec- samica i obserwowali je w laboratorium.

Z 52 par, 29 (56 procent) samców zainicjowało kontakt z samicą w ciągu pierwszych 12 godzin. Spośród tych 29 kontaktów, 26 (90 procent) eskalowało do gwałtownych walk. Samice wygrały ponad jedną trzecią z tych 26 pojedynków zapaśniczych, przygważdżając i kanibalizując samce w dziewięciu (35 procent) przypadkach.

W międzyczasie samcom udało się przyszpilić samice w 15 (58 procent) walkach, a spośród nich 67 procent kopulowało (połowa z nich została zkanibalizowana), 13 procent zostało zkanibalizowanych bez kopulacji, a 20 procent nie kopulowało ani nie zostało zkanibalizowanych. Więcej na Livescience.

Czytaj także: Edycja genów leczy progerię u myszy – śmiertelną chorobę, którą Amitabh Bachchan sportretował w „Paa”

Badania sugerują, że czarne dziury mogą rosnąć do rozmiarów większych niż wcześniej sądzono

Nowe badanie sugeruje, że wszechświat może być gospodarzem „stupendously large black holes” lub SLABS, które są nawet większe niż supermasywne czarne dziury (SMBH) już zaobserwowane w centrach galaktyk.

Badania dotyczyły tego, jak te SLABS mogą się tworzyć i jak duże mogą się stać.

Choć istnieje wiele przykładów SMBHs, istniejące rozumienie czarnych dziur sugeruje, że nie mogą one rosnąć poza pewien rozmiar. Jednak istnienie SLABS może dostarczyć naukowcom potężnego narzędzia do badań kosmologicznych i poprawić nasze zrozumienie wczesnego wszechświata.

Powszechnie uważa się, że SMBH powstają w galaktyce gospodarza i rosną do swoich dużych rozmiarów poprzez połykanie gwiazd i gazu z otoczenia lub łączenie się z innymi czarnymi dziurami. W takim przypadku istnieje górna granica ich masy – nieco ponad dziesięć miliardów mas Słońca.

W tym badaniu naukowcy proponują inną możliwość formowania się SMBH, która może ominąć tę granicę. Sugerują, że takie SLAB mogłyby być „pierwotne”, formując się we wczesnym Wszechświecie, na długo przed powstaniem galaktyk.

Jako że „pierwotne” czarne dziury nie powstają z zapadających się gwiazd, mogą mieć szeroki zakres mas, włączając w to bardzo małe i oszałamiająco duże. Więcej na Space Daily.

Zmiany klimatu przesuną położenie pasa tropikalnych deszczy

Pas tropikalnych deszczy – wąski pas Ziemi w pobliżu równika, który otrzymuje obfite opady – prawdopodobnie przesunie się z powodu zmian klimatu, zagrażając bezpieczeństwu żywnościowemu miliardów ludzi, sugeruje nowe badanie.

Badacze podkreślili, że nie wszystkie części tropików zostaną dotknięte w równym stopniu. Na przykład, pas deszczowy przesunie się na północ w częściach wschodniej półkuli, ale przesunie się na południe w obszarach na półkuli zachodniej.

Zgodnie z badaniem, przesunięcie na północ tropikalnego pasa deszczowego nad wschodnią Afryką i Oceanem Indyjskim spowoduje w przyszłości wzrost stresu związanego z suszą w południowo-wschodniej Afryce i na Madagaskarze, a także nasilenie powodzi w południowych Indiach.

Zmiana ta spowoduje, że położenie ziemskiego tropikalnego pasa deszczowego przesunie się w przeciwnych kierunkach w dwóch podłużnych sektorach, które obejmują prawie dwie trzecie globu – proces, który będzie miał kaskadowy wpływ na dostępność wody i produkcję żywności na całym świecie, twierdzą naukowcy. Więcej na Science Alert.

Czytaj także: Po raz pierwszy w historii astronomowie są świadkami „śmierci” galaktyki, tak jak to się dzieje

Subskrybuj nasze kanały na YouTube & Telegram

.