(Foto: AFP/Getty Images)

Skąd się biorą nasze myśli? pierwotnie pojawił się na Quora: sieci wymiany wiedzy, gdzie na nurtujące pytania odpowiadają ludzie o unikalnym spojrzeniu.

Odpowiedź Yohana Johna, doktora neuronauki, na Quora:

Myślenie przychodzi znikąd i zewsząd! Myślę, że obie te odpowiedzi zawierają element prawdy. Subiektywnie, nasze myśli biorą się znikąd: po prostu wpadają nam do głowy lub pojawiają się w formie słów opuszczających nasze usta. Obiektywnie możemy powiedzieć, że myśli powstają z procesów neuronowych, a procesy neuronowe pochodzą zewsząd. Chodzi mi o to, że na formy i dynamikę myśli wpływa wszystko, co ma związek przyczynowy z tobą, twoim społeczeństwem i twoim gatunkiem.

Nie wiemy dokładnie, jak myśli wyłaniają się z aktywności neuronów, ani nawet jak zdefiniować, czym jest myśl w kategoriach biologicznych, ale istnieje mnóstwo pośrednich dowodów na poparcie ogólnego twierdzenia, że mózg jest miejscem, w którym pojawiają się myśli. Wzorce neuronalne, które pośredniczą i umożliwiają myślenie i zachowanie mają proksymalne i dystalne przyczyny.

Przyczyny proksymalne to bodźce i okoliczności, których doświadczamy. Te doświadczenia mają przyczynowy wpływ na nasze ciała, a także są częściowo spowodowane przez nasze ciała. Siły wewnątrz i na zewnątrz ciała manifestują się w mózgu jako „chmury” informacji. W odpowiednich okolicznościach te mgławicowe wzorce mogą skondensować się w strumienie myśli. Do tych możliwych do zidentyfikowania przyczyn możemy dodać tajemniczy element losowości: tego pozornie stale obecnego „ducha w maszynie”, który sprawia, że złożone procesy, takie jak życie, są fundamentalnie nieprzewidywalne. Być może przypadkowość jest tym, co dostarcza „nasion”, wokół których może nastąpić kondensacja myśli.

Dalszymi przyczynami są nasza doświadczalna historia i nasza ewolucyjna prehistoria. Nasza doświadczalna historia składa się z rzeczy, których się nauczyliśmy, świadomie i nieświadomie, oraz z różnych wydarzeń, które ukształtowały nasze ciała i nasze połączenia neuronowe na duże i małe sposoby. Nasza ewolucyjna prehistoria jest zasadniczo doświadczalną historią naszego gatunku, a bardziej ogólnie – samego życia, sięgającą aż do pierwszego jednokomórkowego organizmu. Cechy danego gatunku są swego rodzaju historycznym zapisem sukcesów i porażek. A idąc jeszcze dalej, życie ostatecznie przybiera swoje szczególne formy ze względu na możliwości tkwiące w materii, a to prowadzi nas aż do formowania się gwiazd i planet.

To pytanie pierwotnie pojawiło się na Quora. Zadaj pytanie, uzyskać wspaniałą odpowiedź. Ucz się od ekspertów i uzyskaj dostęp do poufnej wiedzy. Możesz śledzić Quorę na Twitterze, Facebooku i Google+. More questions:

• The Mind: How do you think?
• Neuronauka: Czy to prawda, że ludzie używają tylko 10% swojego mózgu?
• Świadomość: Czym jest świadomość?