Michael Jordan zdobył 10 tytułów mistrzowskich w punktacji, tyle samo co Wayne Gretzky.

Jordan zdobył sześć tytułów mistrzowskich NBA w Chicago, Gretzky cztery w Edmonton.

Gretzky zdobył dziewięć nagród MVP w NHL, o cztery więcej niż Jordan.

Ale różnica między pokoleniowymi sportowcami – prawdziwa różnica – „każdy z nich miał w sobie napęd, ale ten napęd był zupełnie inny dla obu z nich”, powiedział Kevin Lowe, były współlokator Gretzky’ego i długoletni członek zarządu Oilers.

„Wayne nie był taką indywidualnością, jaką wydaje się być Michael i może dlatego, że te sporty są tak różne. Wayne był dla nas wielkim liderem. Ale jego mowa ciała zwykle mówiła więcej niż jego słowa. Nie traktował ludzi z góry. Michael był bardzo surowy dla swoich kolegów z drużyny, trenerzy byli bardzo surowi, a Wayne w ogóle taki nie był. Nawet (Mark) Messier, który miał reputację bycia w ten sposób, nie był naprawdę like.

Rozmowa z Lowe rozpoczęła się we wtorek po południu z powodu niedawnego dokumentu telewizyjnego na temat Jordana, który jest najbardziej poruszającym sportowym pokryciem dostępnym gdziekolwiek w tych sportowo zaabsorbowanych czasach. Dokument jest więcej niż w środku. Jest surowy, dramatyczny i brutalnie szczery i w słowach Lowe’a, „ze zbyt dużą ilością profanacji.

„Myślę, że pamiętam jedyny raz, kiedy Wayne zapalił się do kogoś. Ken Linseman wziął złą karę w serii playoff z Calgary w 1984 roku. Gretz rzucił się na ławkę. Ale zlikwidowaliśmy karę i myślę, że Linseman wrócił i strzelił zwycięską bramkę lub może była to bramka remisowa. Chodzi o to, że Wayne nie robił tego zbyt często – a kiedy to robił, spójrz na reakcję.”

Jordan był na zewnątrz emocjonalny, czasami wrogi, pojedynczy, na zawsze historia, na zawsze w czołówce w swojej karierze. Potrzebował zdobyć punkty, ale bardziej niż to, potrzebował gwiazdy, potrzebował wygrać i potrzebował być show. I był tym wszystkim.

Gretzky potrzebował wygrywać i potrzebował zdobywać punkty – miał obsesję na punkcie własnych statystyk „statystyczny sawant”, jak nazywa go Lowe – ale nie potrzebował być show. Może na tym polega kulturowa różnica między hokejem a koszykówką. Jeden sport ma czwartą linię, która się liczy. Drugi ma ławkę, która jest głównie paszą.

„Myślałem, oto różnica, którą widziałem. Michael musiał zostać poinformowany, aby znaleźć (John) Paxson, kiedy był otwarty. Aby oddać piłkę,” powiedział Lowe. „Wayne znalazłby tego gościa bez bycia powiedzianym. To jest to, co on robił. To była jego gra. Znajdowanie wolnego człowieka.”

Suma asyst Gretzky’ego – 1,963 w 1,487 meczach – uplasowałaby go na drugim miejscu w klasyfikacji strzelców NHL w karierze, za całkowitą liczbą punktów Gretzky’ego wynoszącą 2,857. Jaromir Jagr jest oficjalnie drugi z 1,921 punktami, Messier z 1,882.

Była subtelność w sposobie, w jaki Gretzky grał. W niektóre noce, mógł być cichy. W niektóre noce nie wyróżniał się. A potem patrzyłeś na arkusz gry po tym i miałby pięć punktów.

„I zastanawiałeś się: 'Jak on to zrobił?’ powiedział Lowe. „Widziałem to na żywo. Miałem szczęście. Mieszkaliśmy razem. Znaliśmy się dobrze. Nie chcę powiedzieć, że w jakikolwiek sposób brałem jego talent za pewnik, ale pamiętam, że widziałem artykuł o nim w krajowym magazynie, kiedy miał 12 lat, a ja miałem wtedy chyba 13 i pół. Był fenomenem wtedy, a on zawsze był tym fenomenem dla mnie.

„Czego nigdy nie zapomnę, to kiedy zdobył 50 bramek w 39 meczach. Nigdy nie widziałem czegoś takiego w moim życiu. Na koniec miał 15 goli w czterech meczach.

„Zbliżał się do granicy 50 goli, a my mieliśmy mecz w Vancouver i kolejny w domu. Zadzwonił do swojego ojca i chciał, żeby przyjechał na mecz nr 40 w Vancouver i 41 w Edmonton. Chciał, żeby był tam w tym wielkim momencie. Potem zdobył pięć punktów przeciwko Philly w meczu 39 i to było to. To był ten wielki moment. 'Chyba Walter nie musi wyjeżdżać,’ powiedział jeden z nas.”

Największe podobieństwo, jakie Lowe widział między Jordanem a Gretzky’m: Surowe emocje.

„Łzy,” powiedział Lowe. „Czy widziałeś Michaela trzymającego trofeum NBA po raz pierwszy? Czy widziałeś jego oczy, po tym wszystkim, co przeszli? I pomyślałem, że w pewnym sensie czuliśmy się w ten sposób, kiedy pokonał Islanders po tym, jak zmietli nas rok wcześniej (1984), po tym, jak zostaliśmy nazwani słabo-kolanowymi mięczakami w całej Kanadzie, po tym, jak wiele rzeczy się wydarzyło, Puchary Stanleya, to właśnie one liczyły się dla Wayne’a.

„Pamiętam, jak powiedział mi prywatnie, kiedy zdobył kilka tytułów króla strzelców, że jego miejsce w historii zostanie określone przez to, czy wygra Puchary. Nikt nie będzie pamiętał tytułów punktowych. Będą pamiętać mistrzostwa.””

Gretzky nigdy nie wygrał po opuszczeniu Edmonton przez handel w 1988 roku. On grał 11 lat, nieco więcej niż połowa jego kariery, dla Oilers i wygrał cztery razy. Jordan grał 13 lat w dwóch odcinkach dla Bulls, wygrywając sześć razy. The Oilers wygrali raz po odejściu Gretzky’ego. The Bulls nie wygrali post-Jordan.

„Najlepszy gracz w historii w obu sportach,” powiedział Lowe. „Może najwspanialsze drużyny w historii, albo najlepsze dwie drużyny.

„Zdajesz sobie sprawę, jakie szczęście ma każdy z nas, że przeżył ten czas, grał przez to. Być może już nigdy nie będzie niczego podobnego.”

Czy można by zrobić film dokumentalny o Oilers z lat 80-tych? Synowi Lowe’a zdarza się robić filmy dokumentalne.

„Nie sądzę, że moglibyśmy zrobić 10 części, takich jak ta.” powiedział Kevin Lowe. „Może pięć.”