Ruch chloroplastów jest ważny dla przetrwania roślin przy wysokim oświetleniu i dla wydajnej fotosyntezy przy niskim oświetleniu. Ten przegląd wprowadza najnowszą wiedzę na temat ruchu chloroplastów i pokazuje jak analizować odpowiedzi i mechanizmy ruchu, potencjalnie inspirując badania w tej dziedzinie. W unikaniu silnego ¶wiatła pomaga receptor ¶wiatła niebieskiego fototropina 2 (phot2) zlokalizowany prawdopodobnie na otoczce chloroplastu, a w gromadzeniu się w obszarze napromieniowanym ¶wiatłem tygodniowym – fot1 i fot2 zlokalizowane na błonie plazmatycznej. Chloroplasty poruszaj± się dzięki filamentom aktyny chloroplastowej (cp-aktyna), które musz± być polimeryzowane przez Chloroplast Unusual Positioning1 (CHUP1) na przedniej stronie poruszaj±cego się chloroplastu. Aby zrozumieć szlaki transdukcji sygnału i mechanizm ruchu chloroplastów, czyli od wychwytywania światła do mechanizmu generującego siłę napędową, należy zastosować różne metody oparte na różnych aspektach. Obserwacja wzoru rozmieszczenia chloroplastów w różnych warunkach ¶wietlnych poprzez sekcję komórek jest w pewnym sensie staromodn± technik±, ale najbardziej podstawow± i ważn±. Jednakże, co najważniejsze, dokładne zachowanie chloroplastów podczas i tuż po indukcji ruchu chloroplastów przez częściowe napromieniowanie komórek przy użyciu irradiatora z mikrowiązką słabego lub silnego światła powinno być rejestrowane przez fotografie poklatkowe w świetle podczerwonym i analizowane. Ostatnio różne czynniki bior±ce udział w ruchu chloroplastów, takie jak filamenty cp-aktyny i CHUP1, mog± być ¶ledzone w liniach transgenicznych Arabidopsis ze znacznikami białek fluorescencyjnych w konfokalnym laserowym mikroskopie skaningowym (CLSM) i/lub mikroskopie fluorescencyjnym z całkowitym wewnętrznym odbiciem (TIRFM). Metody te są wymienione, a ich zalety i wady są oceniane.