Standardowy pomarańczowo-czerwony ogień wydziela światło głównie przez żarzenie. Żarzenie jest wtedy, gdy obiekt staje się na tyle gorący, że jego szerokie spektrum promieniowania termicznego przesuwa się w górę do częstotliwości światła widzialnego. W typowym pożarze, to dosłownie na wpół spalone cząsteczki sadzy świecą na czerwono-pomarańczowo z powodu ich wysokiej temperatury. Promieniowanie cieplne jest procesem, w którym atomy w materiale zderzają się ze sobą z szerokim rozkładem prędkości, co prowadzi do szerokiego rozkładu częstotliwości emitowanego światła. W miarę jak atomy stają się coraz gorętsze, zderzają się ze sobą z większymi prędkościami, a zatem emitują światło o wyższej energii, co przesuwa rozkład promieniowania termicznego w kierunku czerwieni, pomarańczy, bieli, a nie błękitu. Zauważ, że nie można uzyskać rozkładu termicznego kolorów zbyt wyglądać zielony, ponieważ rozkład termiczny jest szeroki i zielony jest w środku widma widzialnego. Termiczna dystrybucja kolorów skupiona na zielonym zawiera wszystkie widoczne kolory i dlatego wygląda po prostu biało.

Zauważ, że można zrobić wszystko świecić (incandesce), jeśli masz go wystarczająco gorąco. Nie musisz spalać rzeczy. Na przykład w starych dobrych żarówkach żarowych, żarnik jest podgrzewany aż do świecenia przez prąd elektryczny, a nie przez spalanie.

Cząsteczki sadzy w ogniu powstają, ponieważ nie ma wystarczającej ilości tlenu, aby całkowicie spalić całe paliwo. Jeśli wpompujesz wystarczającą ilość tlenu do ognia (lub zmieszasz tlen), nastąpi całkowite spalanie, powstanie bardzo mało sadzy, a pomarańczowo-czerwony kolor ognia zniknie. Wówczas pozostaje tylko słaby niebieski (lub zielony, itp.) kolor płomienia, który tworzy się poprzez inny mechanizm niż żarzenie. Na przykład, piec na gaz ziemny spala metan, który nie potrzebuje tak dużo tlenu do całkowitego spalania. W rezultacie ilość tlenu w otoczeniu jest wystarczająca, powstaje mało sadzy, a płomień nie jest czerwono-pomarańczowy.