Szerzenie amerykańskiego ducha przez fale powietrzne

Radio było jedną z najbardziej ekscytujących innowacji technicznych nowej ery. Bezprzewodowe przesyłanie dźwięku eliminowało kłopoty z przewodami, zwłaszcza w przypadku komunikacji na duże odległości. Chociaż Guglielmo Marconi skupił się na nadawaniu sygnałów alfabetem Morse’a i z powodzeniem nadał bezprzewodowy sygnał radiowy po raz pierwszy w sierpniu 1895 roku, jego przełomowe wysiłki były ważnym precedensem w nadawaniu wsparcia dla wojny w domu i na froncie.1

W dniach 12 i 13 stycznia 1910 roku Lee De Forest przedstawił pierwszą publiczną transmisję radiową dwóch spektakli z nowojorskiej Metropolitan Opera.2 Biorąc pod uwagę łatwą dostępność,Lee De Forest nadając operę transmitował pieśni patriotyczne przez radio, odegrał ważną rolę w szerzeniu propagandy wojennej przed przystąpieniem Ameryki do wojny. Ciągłe powtarzanie łatwych do śpiewania melodii było sposobem wpływania na opinię publiczną. Mimo że rząd zawiesił na czas wojny wszelką komercyjną działalność radiową, innowacje wciąż były w ruchu.3 Jeszcze przed zniesieniem ograniczeń dla radia cywilnego w 1919 roku w całym kraju pojawiały się liczne pomysły, jak wykorzystać radio po zniesieniu ograniczeń.4Bezprzewodowa transmisja dla żołnierzy w szpitalach zrelacjonował recenzję systemu elektrostatycznej indukcji krótkiego zasięgu jako sposobu na transmisję muzyki i wiadomości do hospitalizowanych żołnierzy.6 The Springfield Republican, w wydaniu z 10 stycznia 1919 roku, donosi, że chorąży Sanford Lawton napisał do swoich rodziców, że on i jego załoga łodzi podwodnej na Azorach świętowali Boże Narodzenie na morzu ze wszystkimi uroczystościami, włączając w to „całą najnowszą muzykę ze Stanów była odtwarzana przez radio”. Jeden z innych okrętów podwodnych nadawał piosenki ze swoich fonografów na pokładzie.7 Zaledwie kilka miesięcy później, 7 maja 1919 roku, Dallas Morning News donosił, że U.S.S. George Washington używał swojego nadajnika radiowego, aby zapewnić żołnierzom „swingujące szczepy odtwarzane bezprzewodowo” jako część „nocnych koncertów maszyny do mówienia. „8

Notatki:

1. Marconi, „Bezprzewodowa komunikacja telegraficzna: Wykład Nobla, 11 grudnia 1909.” Nobel Lectures. Fizyka 1901-1921. Amsterdam: Elsevier Publishing Company, 1967: 196-222. s. 206.
2. Chase, s. 84
3. Niektóre zbyt gorliwe miasta uważały za zdradę posiadanie stacji bezprzewodowej (San Jose Evening News, 23 kwietnia 1917, s. 1). Rząd zmonopolizował fale powietrzne i zarezerwował radio tylko na potrzeby działań wojennych.
4. Ograniczenia dotyczące radia dla ludności cywilnej były kontynuowane po zawarciu rozejmu w listopadzie 1918 roku aż do zniesienia ograniczeń w 1919 roku.
5. Illustrated World, grudzień, 1918, str. 488-491, 624
6. The Wireless Age, kwiecień, 1918, str. 590, 593; Chociaż nie wspomniano o tym w artykule, Earl C. Hanson, wynalazca słuchawek radiowych dla głuchoniemych, był osobą stojącą za pomysłem przesyłania muzyki i wiadomości rekonwalescentom żołnierzy.
7. Springfield (Massachusetts) Republican, 10 stycznia 1919, str. 4
8. Dallas Morning News, 7 maja 1919, str. 1

8.