W dużej części literatury ogrodniczej można znaleźć stwierdzenia, że amerykańskie hybrydy są mniej wytrwałe lub mniej skłonne do wielokrotnego kwitnienia. Jednak „mniej wytrwałe” to pojęcie bardzo względne. W końcu nadal mamy do czynienia z wisterią; zdrowe egzemplarze mogą urosnąć od pięciu do dziesięciu stóp w ciągu jednego sezonu. Jeśli chodzi o kwitnienie, to w idealnych warunkach uprawy i przy odpowiednich gatunkach dla danego klimatu, zazwyczaj otrzymamy duży wiosenny kwiatostan i często kolejny kwiatostan późnym latem (zazwyczaj około trzydziestu procent objętości wiosennego kwitnienia).

Dobrze ugruntowana wisteria powinna być w cyklu kwitnienia w kwietniu/maju tutaj na północnym zachodzie, przy czym odmiany chińskie kwitną przed wypuszczeniem liści, a odmiany amerykańskie i japońskie kwitną po wypuszczeniu liści i nieco po odmianach chińskich. Bardzo dobrze pielęgnowane wisterie będą czasem kwitły w innych okresach podczas sezonów wegetacyjnych, ale nigdy w takim stopniu jak na wiosnę.

Niektórzy z was mogą kręcić głowami myśląc: moja nigdy nie zakwitła nawet raz! Jest to z pewnością możliwe i może być związane z jednym z następujących problemów:

• Nawozy o wysokiej zawartości azotu: Jeśli roślina jest w pobliżu nawożone trawnik lub jeśli używasz bardzo wysokiej nawozu azotu (siła azotu, fosforu i potasu (N-P-K) jest wymieniony numerycznie na opakowaniach, z azotu jest pierwszy numer), będzie pchanie wysoki stopień wzrostu wegetatywnego w ofierze kwitnienia. Wisteria jest członkiem rodziny roślin strączkowych / grochu i jako takie mogą mieć pewne właściwości wiązania azotu, co dodatkowo potęguje czynnik nawozowy.
• Światło: Podczas gdy wisteria może być uprawiana w częściowo zacienionych środowiskach, kwitnienie wymaga co najmniej sześciu godzin światła słonecznego.
• Mróz: Podobnie jak w przypadku wielu roślin kwitnących wiosną, zimny snap lub mróz może uszkodzić i zabić kwiaty lub ich pąki.
• Szkodniki i choroby: To jest bardzo nietypowe. Największym szkodnikiem jest wisteria skalę, która nie jest bardzo duży problem tutaj w Pacific Northwest. Widziałem tylko jeden przypadek skala wisteria wniesiona do Swansons. Najlepiej jest stosować insektycydy systemiczne, ponieważ biorąc pod uwagę wielkość roślin wisterii i gęstość liści, stosowanie dolistne jest często niewystarczające. Czasami gnicie korzeni lub uszkodzenie szczepu może wystąpić, jeśli wisteria jest sadzona bardzo słabo lub uprawiana w nadmiernie wilgotnych miejscach ze słabym drenażem.
• Woda: Wisteria preferują wilgotne, żyzne, dobrze zdrenowane gleby. Tak więc, biorąc pod uwagę nasze bardziej suche lata śródziemnomorskie, pewien stopień nawadniania może pomóc, zwłaszcza jeśli roślina jest w szczególnie suchym obszarze.
• Przycinanie: Podczas gdy wisteria słynie z tolerowania wszelkiego rodzaju agresywnego przycinania, źle zaplanowane lub źle wykonane przycinanie może znacznie złagodzić kwitnienie.
• Dojrzewanie: Rośliny są zwykle mówi się „dorosłych”, gdy osiągnęli zdolność do kwitnienia. Dla niektórych roślin może to być w jednym sezonie, lub może to trwać dziesiątki lat. Wisteria uprawiana z nasion może potrzebować 20 lat aby zakwitnąć. Na szczęście w handlu szkółkarskim jest to bardzo rzadkie. Rośliny, które widzimy, szczególnie hybrydy i kultywary, są szczepione lub uprawiane z ukorzenionych sadzonek i zakwitają dość młodo, w wieku około 7 lat.

Jeśli posadziłeś wisterię w tym roku (lub nawet kilka lat temu) i nie zakwitła, nie martw się zbytnio. Wisteria może potrzebować czasu, aby się zadomowić i konsekwentnie wystawiać swój spektakularny pokaz kwiatów. Bardzo młode rośliny mogą potrzebować nawet 7 lat, zanim zaczną swobodnie kwitnąć. Spotkałem się jednak z przypadkami kwitnienia roślin już w pierwszym roku po posadzeniu. Na szczęście producenci zazwyczaj udostępniają nam rośliny, gdy mają 4-8 lat, więc nie będziesz musiał długo czekać na kwiaty po prawidłowym posadzeniu.

Jednakże, jeśli masz starszą roślinę, która odmawia kwitnienia lub kwitnie tylko sporadycznie (tj. raz na kilka lat), jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby sprowokować kwitnienie w następnym roku.

Zacznę od podstaw: nawozy i przycinanie korzeni. W drugiej części tej serii zajmę się przycinaniem, które jest zdecydowanie najlepszą metodą promowania ponownego kwitnienia.

Nawożenie

Odczyt N-P-K na nawozach wskazuje poziom azotu, fosforu i potasu, które zawierają. Azot jest wykorzystywany przede wszystkim do wytwarzania wzrostu wegetatywnego. Fosfor i potas są wykorzystywane do bogactwa funkcji roślin, ale często są rozumiane jako związane z rozwojem kwiatów.

Uwaga: to jest mylące, aby powiedzieć: „Fosfor sprawia, że kwiaty”. Sam nie robi; zamiast tego formuły kwitnienia lub nawozy superfosfatowe zasadniczo odmawiają roślinie dawki azotu i przesuwają wzrost z wegetatywnego na kwitnienie.

Daj wisterii zbyt wysoką dawkę azotu – powiedzmy, jeśli jest to wyłapywanie nawozu, który emitujesz na swój trawnik (nawozy do trawników są zazwyczaj dość wysokie w azocie) – i produkcja kwiatów ucierpi, ale wzrost wegetatywny będzie obfity.

Czasami podawanie wisterii nawozu do kwitnienia – ogólnego terminu dla każdego nawozu o wysokiej zawartości P-K, ale niskiej zawartości N – może pomóc w sprowokowaniu kwitnienia lub stworzeniu pełniejszego kwitnienia. Należy to zrobić wczesną wiosną.

Nie zaleca się wielokrotnego dokarmiania ustalonej wisterii. Często, dla ustalonych roślin lub niechętnie kwitnących, zdrowa dawka stresu pomaga wywołać kwitnienie.

Przycinanie korzeni

Czasami kwitnące rośliny i drzewa po prostu marnieją, a powody są tajemnicze lub niejasne. Jeśli masz problemy z ustaleniem przyczyny, przycinanie korzeni może wystarczająco zaszokować wisterię, aby zakwitła.

Nie bój się! To nie obejmuje wykopanie rośliny, co jest wielką rzeczą, ponieważ wisteria nie przeszczepia dobrze, zwłaszcza w późniejszym okresie życia.

Przycinanie korzeni jest najlepiej zrobić późną jesienią lub wczesną wiosną. Technika ta stawia roślinę przez łagodny stopień szoku, idealnie prowokując zwiększoną wydajność.

Najlepszym miejscem do rozpoczęcia przycinania korzeni jest gdziekolwiek dwa metry od pnia. Wbij szpadel lub łopatę prosto w glebę, aby zagłębić się na głębokość co najmniej jednej stopy. Usuń łopatkę, przesuń ją o około 14-18 cm w lewo lub w prawo i ponownie wbij, pamiętając, aby zachować odległość dwóch stóp od pnia. Z pierwszego koła wykonane, przenieść się kolejne 18 cali i rozpocząć w miejscu, gdzie nie poszedł do ziemi za pierwszym razem – kontynuować tę metodę zataczania do tworzenia około pięciu koncentrycznych okręgów wokół podstawy, zakładając, że masz dobrze ustalone wisteria.

Chociaż nie jest to idealne podejście, metoda ta może być z pewnością zatrudniony na kłopotliwych roślin. Nie martw się o szkody dla wisterii. Pod warunkiem, że jest w dobrym zdrowiu, jej bardzo energiczna natura z pewnością pomoże jej nadal rozwijać się, nawet jeśli uciekniesz się do tej opcji.

Zostań dostrojony do części 2 naszego samouczka wisterii: Wspieranie kwitnienia wisterii, część 2: Plan 3-letni.