In this study, the team wanted to get a handle on the mechanisms that underpin why some people need more sleep than others. Naukowcy mieli nadzieję, że wyniki mogą zaoferować pewne wskazówki do dwóch warunków na obu końcach skali: bezsenność, lub nie jest w stanie uzyskać wystarczającej ilości snu, i narkolepsja, która jest stanem charakteryzującym się natrętne „ataki snu.”

Naukowcy wiedzą, że rytmy okołodobowe, lub dzienne cykle snu i czuwania, są zaangażowane w naszych indywidualnych wzorców snu. Te cykle są pod kontrolą genetyczną, więc wydaje się rozsądne, że geny odgrywają rolę w czasie trwania snu, too.

Najnowsze badania miały na celu przypiąć nieuchwytne geny, które mogą mieć rękę w tej zmienności. Naukowcy – kierowani przez Susan Harbison, Ph.D., badacz w Laboratorium Genetyki Systemów w NHLBI – użyli modelu muszki owocowej. Tak, może się to wydawać dziwaczne, ale muszki owocowe mają swoją własną wersję snu.

W rzeczywistości wszystkie zwierzęta, które do tej pory badano, doświadczają czegoś przynajmniej trochę podobnego do snu, co jest kolejnym dowodem na to, jak ważny jest sen.

Badaczki selektywnie wyhodowały 13 pokoleń muszek owocowych, aby wyprodukować albo osobniki długo śpiące (18 godzin na dobę), albo osobniki krótko śpiące (3 godziny na dobę), Donalda Trumpa królestwa much. I tak, bez dodawania, odejmowania lub mieszania się z kodem genetycznym muchy, byli w stanie wyprodukować szczepy z szalenie różnymi nawykami snu.

„To, co jest szczególnie interesujące w tym badaniu, to fakt, że stworzyliśmy długo i krótko śpiące muchy używając materiału genetycznego obecnego w naturze, w przeciwieństwie do zmodyfikowanych mutacji lub transgenicznych much, których używa wielu badaczy w tej dziedzinie.”

Susan Harbison, Ph.D.

„Do tej pory”, dodaje, „czy sen o tak ekstremalnie długim lub krótkim czasie trwania może istnieć w naturalnych populacjach był nieznany.”

Potem porównali genomy dwóch szczepów, szukając genów, które różniły się między nimi.

W sumie odkryto 126 różnic w 80 genach. Te geny były zaangażowane w szeroki zakres istotnych ścieżek rozwoju i sygnalizacji komórkowej, a niektóre z nich są znane jako zaangażowane w rozwój mózgu, pamięci i learning.

Według autorów badania, fakt, że tak wiele genów wydaje się być zaangażowanych „sugeruje, że czas trwania snu w naturalnych populacjach może być pod wpływem szerokiej gamy procesów biologicznych, co może być dlaczego cel snu był tak nieuchwytny.”

Dobrą wiadomością jest to, że ani długowieczni, ani krótkosenni nie zaobserwowali skrócenia długości życia – co szczególnie dobrze jest wiedzieć.

Chociaż jest to tylko niewielka część bardzo dużej układanki, jest to szczególnie interesująca część. Dodatkowe badania z wykorzystaniem populacji ludzkich prawdopodobnie pozwolą uzyskać więcej informacji na temat dziwnego zjawiska, które nazywamy snem.