Wtorkowe wyniki mogą nie być odzwierciedleniem popularności Rahula Gandhiego, ale może on potwierdził się jako przewodniczący Kongresu.

New Delhi: Kongresmeni dostali wiosnę w ich kroku wtorek jako partia wyglądał ustawić wyrwać dwa stany – Rajasthan i Chhattisgarh – z Bharatiya Janata Party (BJP) i prowadził w Madhya Pradesh.

Odrodzenie Kongresu w wyborach do zgromadzenia dostało analityków spekulujących o możliwościach w wyborach do Lok Sabha w 2019 roku, mimo że werdykt wyborczy w tych stanach nie jest znany, aby odzwierciedlać wszelkie tendencje dla wyborów do Lok Sabha, z wyjątkiem 2014.

Kongres wygrał Madhya Pradesh (Chhattisgarh był jego częścią wtedy), Delhi i Rajasthan w wyborach w listopadzie 1998 roku, ale stracił wybory do Lok Sabha w następnym roku. The BJP wygrywać Chhattisgarh, Madhya Pradesh i Rajasthan w 2003 zgromadzenie wybory ale przegrywać the Lok Sabha wybory w 2004. W 2008 roku BJP wygrała Chhattisgarh i Madhya Pradesh, ale przegrała w wyborach parlamentarnych w 2009 roku.

Wyjątkiem było jednak zwycięstwo BJP w wyborach parlamentarnych w 2013 roku w Chhattisgarh, Madhya Pradesh i Radżastanie, po których partia sięgnęła po zwycięstwo w wyborach do Lok Sabha.

Więc wtorkowe wyniki w tych stanach nie mogą być wykorzystane do ekstrapolacji czegokolwiek na rok 2019, z wyjątkiem faktu, że Kongres mógłby teraz mieć nadzieję na poprawę swojego obecnego tally 4 z 65 miejsc Lok Sabha w tych stanach w następnych wyborach powszechnych.

Wybory powszechne byłyby inną grą w piłkę, w której różnica między zwycięzcą a przegranym będzie prawdopodobnie w dużej mierze określona przez to, jak dwaj główni gracze wykonują – premier Narendra Modi i przewodniczący Kongresu Rahul Gandhi.

W tym kontekście te wyniki wyborów do zgromadzeń wskazują na zmianę w ich zwykłej formie.

Also read: Rahul Gandhi’s discovery of his inner Brahmin is smart and audacious politics

Rahul Gandhi redeems himself

Dokładnie rok po wyborze na przewodniczącego Kongresu, 11 grudnia 2017 roku, Gandhi najwyraźniej odkupił się do pewnego stopnia, zapewniając sobie pierwsze od pięciu lat zwycięstwo nad BJP w bezpośredniej rywalizacji w wyborach do zgromadzenia.

Kongres wygrał Pendżab w zeszłym roku, ale Shiromani Akali Dal prowadził koalicję z BJP jako partnerem sojuszniczym.

Although the Congress’superior show in BJP-ruled states could be largely attributed to anti-incumbency, it doesn’t take away the from fact that Gandhi was able to galvanise the organisation.

His gambit to re-invent himself as a Dattatreya Brahmin and play soft Hindutva card on the campaign trail and in manifestos was bold and rather audacious. I ono opłacać się.

I ono także pokazywać nowy cecha jego przywództwo – chęć ryzyko. Nie poddanie się żądaniu Mayawati o dużą liczbę miejsc w Chhattisgarh było jednym z nich. Jego krytycy mogą doszukiwać się w tym winy, wskazując na wyniki z Madhya Pradesh, gdzie partia zdawała się nie osiągać większości, ale w Chhattisgarh gambit się opłacił. The BSP’s deklaracja nie wspierać the BJP w MP lub gdzie indziej może przyjść jako vindication of Gandhi’s stand.

W the absence of chief ministerial candidates, on prowadzić the charge od the front i dominować the electoral discourse. Był w stanie ograniczyć walki wewnętrzne, jak partia umieścić się zjednoczony pokaz nawet w Madhya Pradesh frakcji, gdzie Digvijaya Singh, Kamal Nath i Jyotiraditya Scindia pochowany ich różnice do pracy na rzecz interesów party.

Był również w stanie przyspieszyć maszynerię organizacyjną, z partii stawiając walkę w każdej kabinie w tych stanach. Od wyboru kandydatów partyjnych do przygotowania manifestu, a nawet szkolenia pracowników na poziomie budek, był pro-active.

Wtorkowy wynik nie jest odzwierciedleniem popularności Gandhiego chociaż. Może i sprawdził się jako przewodniczący Kongresu, ale ma przed sobą długą drogę jako rywal Modiego do objęcia najwyższego stanowiska w 2019 roku.

Niedobry występ partii w Telanganie pokazuje, że nie udało mu się ożywić partii w stanie, który jeszcze pięć lat temu był fortem Kongresu.

Czytaj także: Modi factor not good enough to win state elections for BJP anymore

Modi’s ego bruised but national stature intact

The Assembly election results exposed the limitations of 'Modi wave’. Zbudowany na narracji nadziei i aspiracji, wyglądał niepowstrzymany przez pięć lat, jak BJP poszedł na pokonanie partii rządzących w jednym stanie po drugim. Narracja ta jednak wydawała się tracić swój blask i atrakcyjność, gdy przyszło do pokonania antyinkumbencji przeciwko rządom BJP.

W stanach, które BJP wyrwała z rąk partii opozycyjnych w ciągu ostatnich pięciu lat, wspólnym refrenem wyborców było: „BJP ka CM koi bhi ho, Modiji sab theek kar denge (Modi naprawi wszystko jak należy, bez względu na to, kto jest CM BJP)”. Tego zabrakło w odpowiedziach wyborców w tych stanach tym razem.

Modi mógł nie być w stanie przekuć wyników w Madhya Pradesh i Chhattisgarh pomimo posiadania dwóch popularnych ministrów naczelnych, ale wyniki nie mogą być postrzegane jako odzwierciedlenie jego popularności.

W Radżastanie, BJP miała do czynienia z silną anty-inkumbencją przeciwko szefowej rządu Vasundharze Raje, której „królewski” styl rządzenia wydawał się zrażać nawet tych, którzy byli „lojalnymi” zwolennikami BJP.

Modi, jednak, cieszył się dobrą wolą wśród tych rozczarowanych lojalistów partii. Jego wiece przyciągnęły ogromne tłumy. On móc the przyjęcie przyzwoity przedstawienie pomimo the porażka. Jego wskaźnik popularności w kraju jest nadal bardzo wysoki, a inni pretendenci i pretendentki do stanowiska premiera pozostają daleko w tyle. Ma jednak powody do zmartwień.

Popularni ministrowie w Madhya Pradesh i Chhattisgarh zostali odrzuceni przez wyborców na kolejną kadencję, ponieważ ich głównym zmartwieniem nie byli przywódcy, ale codzienne problemy, takie jak kryzys agrarny, bezrobocie, korupcja na poziomie lokalnym i zawodny mechanizm dostaw.

Te i wiele innych kwestii rozbrzmiewa dziś w całym kraju, gdy uwaga przenosi się z wyborów do zgromadzenia na wybory do Lok Sabha.

Subskrybuj nasze kanały na YouTube & Telegram