Mapa lokalizacji i geologia

Kompleks Bushveld, powstały około dwa miliardy lat temu, znajduje się w północnej części Republiki Południowej Afryki i jest największą na świecie warstwową intruzją. To ciało iglaste jest gospodarzem ponad połowy światowych zasobów PGM i innych powiązanych minerałów, takich jak chrom, wanad i minerały ogniotrwałe.

Intruzja jest podzielona na cztery kończyny – północną, południową, wschodnią i zachodnią. Kompleks Bushveld składa się z warstwowej suity Rustenburg, granitów Lebowa i felsyku Rooiberg. Jest on podścielony skałami z Transvaal Supergroup i nałożony osadami Karoo.

Skład warstwowy Rustenburg zawiera głównie skały maficzne i jest podzielony na kilka różnych stref. Strefa marginalna znajduje się wokół krawędzi intruzji, podczas gdy od podstawy kompleksu w górę znajduje się Strefa Dolna, Strefa Krytyczna, Strefa Główna i wreszcie Strefa Górna.

Pokłady chromitowe w Strefie Krytycznej dzielą się na dolne, środkowe i górne grupy (UG), przy czym LG6, UG1 i UG2 mają największe znaczenie gospodarcze.

Magnetyt w Górnej Strefie jest bogaty w wanad.

Refa Merensky’ego znajduje się pomiędzy Strefą Krytyczną i Główną i jest bogata w pierwiastki z grupy platynowców (PGE): platynę, pallad, rod, iryd, osm i ruten. (Źródło: Wits)

Platyna w historii

Pierwsze znane wystąpienie platyny w zastosowaniu datuje się na 700 r. p.n.e. w Egipcie, gdzie metal ten został użyty w Szkatułce Teb (małe pudełko ozdobione hieroglifami w złocie, srebrze i stopie PGM).

Dużo później, w latach 1500 w Ameryce Południowej, hiszpańscy konkwistadorzy znaleźli wiele wystąpień tego, co nazwali platyną podczas poszukiwania złota. W Europie, ówcześni naukowcy mieli trudny czas próbując sklasyfikować i znaleźć zastosowanie dla tego metalu, głównie z powodu jego trwałości i innych niezwykłych właściwości. Przełom nastąpił w XVIII wieku, kiedy szwedzki badacz dodał arszenik do metalu, ale dopiero w 1782 roku platyna została pomyślnie stopiona przez dodanie tlenu.

Po kolejnych 25 latach stało się możliwe produkowanie platyny komercyjnie za pomocą tej metody, a metal był używany głównie do celów dekoracyjnych. Wraz z postępem naukowym i technologicznym w epoce oświecenia, nastąpił przełom w rafinacji platyny, a następnie odkrycie palladu i rodu. Po raz pierwszy ujawniły się katalityczne właściwości platyny, a pierwsze ogniwo paliwowe zostało opracowane w 1842 r. przy użyciu platynowych elektrod.

W Anglii współpraca Percivala Nortona Johnsona i jego ucznia George’a Mattheya dała początek tytułowej spółce Johnson i Matthey. Kulminacją ich pracy w tym czasie było udoskonalenie technik oddzielania i rafinacji PGM oraz odlewania metalu w jednorodne wlewki.

Na tym etapie dostawy były trudne do pozyskania i pochodziły głównie z Kolumbii, Uralu w Rosji oraz z późniejszych odkryć w Kanadzie, która stała się największym dostawcą na świecie do połowy XX wieku.

Wydobycie platyny w Republice Południowej Afryki

W Republice Południowej Afryki odkrycie pierwszych samorodków platyny datuje się na rok 1924. Dalsze prace geologa Hansa Merensky’ego doprowadziły do odkrycia dwóch złóż, każde o długości około 100 km, które stały się znane jako Bushveld Igneous Complex. Odkrycie to rozpoczęło się od prac badawczych w okolicach Mashishing (dawniej Lydenburg). Na podstawie kolejnych zachęcających wyników badań Merensky zwrócił się do kręgu przyjaciół o zebranie funduszy na zbadanie ewentualnych złóż platyny. Jako bazę wykorzystał farmę Maandagshoek, a następnie zabezpieczył 23 roszczenia i szybko zlokalizował inne miejsca występowania platyny w okolicy. Praca Merensky’ego zaowocowała nazwaniem rafy Merensky’ego. W 1925 r. dalsze prace doprowadziły do identyfikacji wschodniego krańca kompleksu Bushveld.

Kopalnie w tej strukturze geologicznej przez wiele lat produkowały ponad 75% światowego wydobycia.

Od II wojny światowej produkcja kopalni platyny stale rosła w odpowiedzi na nowe zastosowania opracowywane dla tych metali. Znaczące nowe zastosowanie platyny było w przemyśle naftowym, gdzie katalizatory platynowe zostały wprowadzone w celu zwiększenia liczby oktanów w ropie naftowej i do produkcji ważnych podstawowych surowców dla rozwijającego się przemysłu tworzyw sztucznych. To było następnie w 1960s przez rosnące zapotrzebowanie na biżuterię platynową – biorąc pod uwagę jego czystość, kolor, prestiż i value.

W drugiej połowie 20 wieku, sektor platyny w Republice Południowej Afryki został zdominowany przez Gencor, JCI i Lonrho. Corporate actions eventually saw the mines in these groups housed under Implats, Amplats and Lonmin respectively, the majors in the sector, and responsible for producing up to 80% of the world’s PGM supplies.

The advent of black economic empowerment, and the use-it-or-lose-it approach to minerals rights – envisaged in the Mineral and Petroleum Resources Development Act of 2002 – led to a shift in the sector, and the growth and rise of smaller platinum companies, including intense interest from foreign investors and operators alike. Ustawodawstwo to zbiegło się w czasie ze wzrostem popytu na PGM i cen od 2002 r. do 2008 r., po czym światowa depresja gospodarcza zwiastowała koniec dni chwały w sektorze platyny i doprowadziła do zamknięcia wielu mniejszych podmiotów gospodarczych.

.