Cel badania: Określenie kosztu znieczulenia ksenonowego (Xe) w zależności od czasu trwania znieczulenia poprzez przeprowadzenie analizy kosztów tego stosunkowo drogiego anestetyku wziewnego.

Projekt: Analiza kosztów w oparciu o piśmiennictwo dotyczące znieczulenia Xe.

Ustawienie: Symulacja znieczulenia w oparciu o dane uzyskane na salach operacyjnych szpitala uniwersyteckiego.

Pacjenci: 40-letni, model dorosłego pacjenta w stanie fizycznym I wg ASA, ważący 70 kg, poddany elektywnemu drobnemu zabiegowi chirurgicznemu z intubacją dotchawiczą i wentylacją mechaniczną.

Interwencje: Znieczulenie podawano w następujących czterech technikach: 1) technika zamknięta z Xe; 2) technika zamknięta z podtlenkiem azotu (N2O)-izofluranem; 3) technika półzamknięta z N2O-izofluranem; oraz 4) technika półzamknięta z N2O-sevofluranem.

Measurements and Main Results: Koszt każdej z technik znieczulenia porównywano w dolarach amerykańskich. Koszt znieczulenia Xe był konsekwentnie wyższy niż koszt znieczulenia N2O-izofluranem lub N2O-sevofluranem (dla 240-minutowego znieczulenia; 356 USD z Xe, 52 USD z zamkniętym obiegiem N2O-izofluranu, 94 USD z półzamkniętym N2O-izofluranem i 84 USD z półzamkniętym N2O-sevofluranem). Główny koszt znieczulenia Xe wynikał z kosztu primingu i płukania; koszt Xe użytego dla jego efektów znieczulających był porównywalny z innymi półzamkniętymi technikami po 240 minutach.

Wnioski: Aby Xe mógł być szeroko stosowany w rutynowym znieczuleniu, należy opracować metody minimalizacji ilości Xe niezbędnej do primingu i flushingu.

.