Fraza Oklahoma dzięcioły prawdopodobnie nie dzwoni wiele dzwonów dla ptaszników poszukujących do shore up ich dzięciołów listy życia. Może to powinno się zmienić. Oklahoma gospodarze bardzo szanowany jedenaście gatunków dzięciołów obejmujących wszystkie pięć rodzimych dzięciołów genera.

Jest to również dobra wiadomość dla wszystkich Midwesterners, ponieważ nie muszą podróżować daleko, aby zobaczyć kilka niecodziennych gatunków. Górne wideo, na przykład, pokazuje dzięcioła złocistego. Większość populacji zamieszkuje Meksyk. Jest populacja rozlewa się do Teksasu i rozciąga się na północ do Oklahoma.

Są to bardzo gregarious ptaków łatwo dostosować się do obszarów mieszkalnych.

Postaw swoje podstawowe owoce lub orzechy w podajniku i są tam. Jak nadal je obserwować, nie zdziw się, gdy zobaczysz je walczące o karmnik z innymi ptakami, aby ustalić podstawowy porządek dziobania w karmniku.

Oklahoma gości również dwa najbardziej powszechne gatunki Melanerpes na Wschodnim Wybrzeżu, dzięcioła białogrzbietego i dzięcioła czerwonogrzbietego.

Dzięcioły białogrzbiete są większymi niż przeciętne ptakami z osobowością wychodzącą. Łatwo dostosować się do podwórka podajniki i ich głośne wokalizy często słychać przez neighborhood.

Fizycznie, nazwa red-bellied może być nieco mylące, ponieważ pióra brzucha mają ledwie odrobinę czerwieni do nich. Z tyłu i na górze głowy samca jest czerwony. Głowa samicy jest bufiasta, a kark jest czerwony.

Z głową pokrytą czerwonymi piórami i wyraźnym białym upierzeniem brzucha, dzięcioł czerwonogłowy wyróżnia się w zatłoczonym polu dzięciołów. Zarówno samce jak i samice dzielą się tą cechą. Juveniles mają brązowe pióra na głowie na ich first year.

They cieszyć się otwarte obszary z traw i lasów, zwłaszcza dębu zdominowanych obszarów, ponieważ konsumować żołędzie. Ich skłonność do orzechów oznacza również, że są one łatwo zwabić do podwórka podajniki z suet lub innych zdrowych orzechów, takich jak nasiona słonecznika.

Woodpecker entuzjastów z podwórka podajniki mogą poświadczyć ich gregarious natury. Nie mają nic przeciwko stadu w dużych grupach, gdy jedzenie jest obfite. W tych czasach, mogą one być nieco wokalne. W najbardziej na północ obszaru ich zasięgu są letnim rezydentem do hodowli, a następnie migrują na południe na zimę.

Flickers

Flickers są bardzo powszechne Oklahoma dzięcioł z obecności w prawie każdym zakątku stanu.

Oklahoma jest również jednym z niewielu stanów, gdzie zarówno Red-shafted i Yellow Shafted Northern Flickers zamieszkują. Naukowcy z Uniwersytetu w Oklahomie również udokumentowane przypadki hybrydyzacji między subspecies.

The West Coast wariant jest nazywany Red-Shafted Northern Flicker i migruje do zachodnich części stanu w miesiącach zimowych. Wariant wschodniego wybrzeża nazywa się Yellow-shafted Northern Flicker i jest to dominujący podgatunek w stanie. Oznaczenie koloru odnosi się do pod skrzydłem kolor ich ogona i skrzydła feathers.

Flickers są karmiciele ziemi z rodziny dzięciołów. Wolą otwarte siedliska, takie jak pola i obszarów mieszkalnych, ponieważ dostarczają im z ich podstawowych źródeł żywności, takich jak owady, nasiona i jagody. Samiec jest odróżnić od kobiety przez czerwoną plamę na cheek.

Popularne ptaki, są one mile widziane w wielu podwórku podajniki i szczególnie cieszyć się przekąskę suet i wody. Z życia, które często przekracza pięć lat znak, właściciele domów może oczekiwać długoterminowej relacji z wszelkich migotania mogą przyciągnąć do tylnej yard feeder.

Dzięcioły: Dryocopus

Czerwony grzebieniasty głowy i białe paski w poprzek twarzy sprawia, że trudno pomylić Pileated Woodpecker dla każdego innego gatunku. Jest to jedyny gatunek w rodzaju Dryocopus w Stanach Zjednoczonych i prawdopodobnie największy dzięcioł w każdym obszarze.

Są one dość rzadkim gatunkiem w zachodnich częściach stanu i bardziej powszechne we wschodnich częściach stanu.

Dzięcioły leśne: Picoides

Jedyny gatunek dzięcioła na liście gatunków zagrożonych, dzięcioł czerwonolicy czyni swój dom w przeważnie długolistnych sosnach południowych Stanów Zjednoczonych. Habitat encroachment poważnie ograniczone ich zasięg i zdolności hodowlanych.

Fizycznie jest to średniej wielkości dzięcioł z wspólnym barred czarne i białe pióra. Czarna czapka i kark otaczające białe pióra twarzy są najlepsze wskazówki identyfikacji w terenie. Mężczyźni mają czerwone paski w poprzek korony. Zostały one nazwane cockades po 19 wieku moda hat.

Zgodnie z Oklahoma Department of Wildlife Conservation:

Current and Historic Distribution: Obecnie w Oklahomie występuje około 15 grup rodzinnych dzięciołów czerwonolicych. Wszystkie te ptaki żyją w południowo-wschodniej Oklahomie na McCurtain County Wilderness Area, który jest własnością Oklahoma Department of Wildlife Conservation i jest największym traktem nieciętego lasu sosnowego w stanie. Historycznie, Red-cockaded Woodpeckers były bardziej rozpowszechnione w Shortleaf Pine lasów w górach Ouachita.

Oklahoma jest również dobrym miejscem, aby zobaczyć mniej powszechne Ladder-backed woodpecker.

Wzór pasiastych piór na plecach i plamy na piersi zapewnić początkowe znaki identyfikacyjne. Samce, jak ten na zdjęciu nr 2 również mają czerwoną czapkę.

Najbardziej zróżnicowany rodzaj dzięcioła w Ameryce Północnej, Picoides, odnotowuje dziewięć odrębnych gatunków. Najmniejszy i najbardziej powszechne Picoides, dzięcioł puchaty (Picoides pubescens) dostosowuje się równie dobrze do większości obszarów dzikich i mieszkalnych z drzewami.

fizycznie, Downy czarno-biały wzór piór przypomina nieco większy Dzięcioł włochaty. W przypadkach, gdy porównania wielkości mogą nie być dostępne, eksperci sugerują zbadanie wielkości rachunku w stosunku do wielkości głowy. Dzięcioły puchate mają zazwyczaj małe rachunki.

Wszystko co jest napisane o dzięciole puchatym może być napisane o dzięciole włochatym z kilkoma zastrzeżeniami. Zdjęcie podkreśla najważniejsze zastrzeżenie, mają większy rachunek niż Downy. W przeciwnym razie, czarny i biały paski twarzy, biały brzuch i tylne pióra wyglądają bardzo podobnie. Mężczyźni mają również czerwony crown.

They są bardzo powszechne gatunki w całych Stanach Zjednoczonych, ponieważ są one przystosowane do lasów i obszarów mieszkalnych podobnie. Szukaj ich na podwórku feeder.

Sapsuckers

Żółty Sapsucker jest najbardziej daleki zasięg wszystkich rodzimych gatunków sapsucker. Rozmnaża się w całej Kanadzie, a część populacji migruje do Oklahomy podczas miesięcy zimowych.

Mężczyźni mają czerwoną koronę i gardło. Samice mają tylko czerwoną koronę. Jest bardzo łatwy do zidentyfikowania na swoich terytoriach na Wschodnim Wybrzeżu.

.