Z jakiegoś powodu, ludzie lubią robić przepowiednie śmierci i zniszczenia. Od polityków po fanatycznych przywódców religijnych, jest mnóstwo pieniędzy do zarobienia na wmawianiu ludziom, że Ziemia jest na wykończeniu.

Oczywiście, przepowiednie nigdy się nie spełniają, ale to nie powstrzymuje doomsayerów od robienia ich więcej. „Któregoś dnia to będzie prawda”, ostrzegają, machając nam przed oczami pomarszczonym palcem.

Najsłynniejszym z nich był Thomas Malthus, który powiedział, że populacja świata wzrośnie tak bardzo, że nie będziemy mogli się już wyżywić. Mylił się, ale to nie powstrzymało Paula Ehrlicha przed wskrzeszeniem jego argumentu 170 lat później w Bombie Populacyjnej. Był w błędzie, zbyt, ale to nie powstrzymało Quartz od reanimacji tego ideologicznego trupa po raz kolejny.

Artykuł Quartz opierał się w dużej mierze na zeznaniach prezesa Sara Menker z Gro Intelligence, firmy danych rolniczych. To jest całkowicie w porządku źródło informacji, ale to powinno podnieść pewne dziennikarski sceptycyzm. Dyrektor generalny ma motywację do wyolbrzymiania rozmiarów problemów, aby potencjalni klienci kupili jej produkt do ich rozwiązania. Taki sceptycyzm był całkowicie nieobecny w artykule, który zaczyna się „n zaledwie dekadę, nie będziemy mieli wystarczająco dużo żywności, aby nakarmić planetę”. Autor niewiarygodnie idzie dalej:

„Od dawna wiadomo, że możemy osiągnąć punkt, w którym mamy więcej ludzi niż żywności, aby utrzymać je.”

Nie, długo spekulowaliśmy, że to się stanie. Ale te spekulacje zawsze były błędne, ponieważ technologia i ludzka adaptacja wyprzedzały wzrost populacji. Dlaczego mielibyśmy oczekiwać, że stały trend lepszej technologii i plonów rolnych nagle się odwróci?

„Do 2050 r. liczba ludności na świecie ma osiągnąć 9,1 mld, a Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) przewiduje, że w tym momencie świat musiałby produkować o 70% więcej żywności niż obecnie, aby wyżywić wszystkich tych ludzi.”

To nie ma sensu. FAO ONZ dokonała tego twierdzenia w 2009 roku, i jest ono oparte na przewidywanym wzroście liczby ludności od 2005 roku (6,5 mld) do 2050 roku (9,1 mld). To jest wzrost populacji o 40%, ale ONZ mówi, że musimy uprawiać 70% więcej żywności. Dlaczego? Liczba ta staje się jeszcze mniej sensowna, gdy weźmiemy pod uwagę ogromne ilości marnowanej żywności. Według jednego z szacunków, USA wyrzuca około połowy swojej jadalnej żywności.

„Ten termin 2050 jest tym, który jest zwykle cytowany przez naukowców i organizacje takie jak FAO i Oxfam jako rok, w którym na świecie zabraknie żywności.”

Raport FAO, na który powołuje się autor, tego nie mówi. W rzeczywistości mówi coś dokładnie przeciwnego. Raport twierdzi, że średnia dostępność energii może wzrosnąć z 2,770 kalorii na osobę dziennie w 2003 roku do 3,050 do 2050 roku. Jednocześnie stwierdza, że powszechność niedożywienia w krajach ubogich może spaść z 16,3% do 4,8%. Aby tak się stało, rządy i organizacje pozarządowe będą musiały podjąć wysiłki w celu zmniejszenia ubóstwa i dostarczenia żywności do rąk ludzi, którzy jej potrzebują. Dystrybucja żywności wydaje się być o wiele większym problemem niż produkcja.

Raport idzie tak daleko, aby zasugerować, że wraz z rozwojem krajów ubogich, będą one przejść od posiadania wielu małych, na własne potrzeby rolników do mniejszej liczby dużych gospodarstw komercyjnych. To jest dokładnie to, co miało miejsce w Ameryce Północnej i Europie w miarę rozwoju gospodarek.

„Do 2023 roku, nawet jeśli cała nadwyżka produkcji z krajów w Europie, Ameryce Północnej i Południowej została wyeksportowana wyłącznie do Chin, Indii i Afryki, to nadal nie będzie wystarczająca, mówi Menker. Cztery lata później, przewiduje Menker, wystąpi niedobór 214 bilionów kalorii.”

To jest najdziksze twierdzenie autora artykułu Quartz. Nie wydaje się być poparte niczym innym niż zapewnieniami pani Menker.

„Menker … rozpoczęła działalność Gro Intelligence, aby zapewnić osobom, rządom i firmom wgląd w rolnictwo, śledząc dane od wzorców pogodowych do dynamiki cen. Ma kilka rozwiązań, które mogą zapobiec nadchodzącemu kryzysowi: zreformować przemysł rolniczy w Afryce i Indiach poprzez zmianę sposobu prowadzenia gospodarstw rolnych, sposobu kupowania i spożywania żywności, zmniejszyć marnotrawstwo żywności, poprawić infrastrukturę i zwiększyć wydajność gospodarstw w postępie geometrycznym.”

Oczywiście, to wszystko prawda, a ludzie, którzy studiują rolnictwo są już dobrze świadomi tych problemów. Wyolbrzymianie rozmiarów wyzwania, przed którym stoimy, może pomóc jej w sprzedaży oprogramowania, ale daje niewielkie zaufanie do niezawodności jej produktu.

.