Palacz whoonga w pobliżu Durbanu, RPA, pokazuje w dłoni zmiażdżoną pigułkę AIDS przed zmieszaniem leku z marihuaną. John Robinson/AP hide caption

toggle caption

John Robinson/AP

Palacz whoonga w pobliżu Durbanu, Republika Południowej Afryki, pokazuje w dłoni zmiażdżoną pigułkę AIDS przed zmieszaniem narkotyku z marihuaną.

John Robinson/AP

Oportuniści, którzy sprzedają narkotyki na ulicy, mogą podkopywać globalną walkę z AIDS.

W RPA dwa podstawowe leki na HIV znalazły drogę do użytku rekreacyjnego. To może pomóc wyjaśnić, dlaczego niektórzy pacjenci z HIV są odporni na te leki pierwszej linii, nawet jeśli nigdy wcześniej nie byli leczeni.

Może się to zdarzyć na dwa sposoby.

Ludzie z HIV, którzy palą tzw. whoonga – nielegalną miksturę leku na AIDS i narkotyku ulicznego, jak marihuana lub heroina – mogą rozwinąć zmutowane szczepy wirusa odporne na leki. Więc kiedy potrzebują leczenia, ono nie działa.

Albo ludzie mogą się zarazić szczepem wirusa HIV, który pochodzi od kogoś, kto używał whoonga.

„Jedno duże badanie wykazało, że 3 do 5 procent ludzi z wirusem HIV wchodziło z opornością przed leczeniem” na leki antyretrowirusowe używane w leczeniu HIV, Dr. David Grelotti mówi Shots.

Grelotti jest badaczem z Harvard School of Public Health, który jest współautorem komentarza na temat tego zjawiska w The Lancet Infectious Diseases opublikowanego we wtorek.

Mówi, że uliczne stosowanie efavirenzu (sprzedawanego jako Sustiva w USA) może wykorzystywać dobrze znaną tendencję leku na HIV do wywoływania szczególnie żywych i kolorowych snów oraz innych efektów ze strony centralnego układu nerwowego. Hipotetycznie, może to wzmocnić działanie marihuany, metamfetaminy, heroiny i innych nielegalnych narkotyków.

Inny lek na HIV, rytonawir, (nazwa handlowa Norvir) jest uważany za zwiększający lub przedłużający działanie niektórych narkotyków ulicznych, takich jak MDMA lub Ecstasy.

Recreational users reportedly crush tablets of the antiretroviral medication and mix the powder with other drugs for smoking.

Recreational use of HIV drugs isn’t altogether new, though it has not had much attention. Niektóre raporty medialne udokumentowały nielegalne stosowanie leków na HIV w Afryce Południowej już w 2009 roku.

Raport z 2007 roku w czasopiśmie medycznym Pain Medicine udokumentował rekreacyjne stosowanie leków anty-HIV wśród bywalców klubów w Miami. „Nie znam żadnych dowodów na to, że dzieje się to w bardziej rozpowszechniony sposób w Stanach Zjednoczonych”, mówi Grelotti.

Mówi jednak, że bardzo niewiele wiadomo o zakresie rekreacyjnego stosowania tych leków, poza anegdotami i doniesieniami medialnymi, które mają już kilka lat.

Jego grupa postanowiła zwrócić uwagę na tę kwestię, aby lekarze pomyśleli o możliwym rekreacyjnym stosowaniu przy przepisywaniu efawerenzy i rytonawiru. Mogą oni stosować alternatywy, chociaż może to stanowić problem w biedniejszych krajach z ograniczonym wyborem leków antyretrowirusowych.

Oprócz problemu oporności, nielegalne stosowanie leków na HIV stwarza inne niebezpieczeństwa.

Dodatkowo, rekreacyjne używanie może sprawić, że legalni użytkownicy tych leków i kliniki, które je wydają, staną się celem złodziei i brutalnych przestępstw. I może tylko dodać do stygmatyzacji już napiętnowanej grupy pacjentów.

.