Niccolo Machiavelli urodził się we Florencji w 1469 roku. W dorosłym życiu pracował jako dyplomata w rządzie Piero Soderiniego. W 1512 r. Soderini został jednak obalony, a kontrolę nad Florencją przejęła rodzina Medyceuszy. Rok później Machiavelli został oskarżony o spiskowanie przeciwko rodzinie Medyceuszy, został aresztowany i poddany torturom. Chociaż nigdy nie uznano go za winnego żadnych przestępstw, został wygnany z miasta.

To właśnie podczas wygnania Machiavelli napisał Księcia, książkę, która uczyniła go sławnym. (Być może słyszeliście, że ludzie używają określenia „makiaweliczny”, co pokazuje, jak bardzo stał się sławny).

Machiavelli napisał tę książkę dla Wawrzyńca Medyceusza. Machiavelli miał nadzieję, że może ona pomóc mu odzyskać dawną pozycję w rządzie. Tak się nie stało, ale książka uczyniła Machiavellego sławnym z powodu jej stylu i treści. W gruncie rzeczy książka jest przewodnikiem, który ma pouczyć księcia, jak rządzić królestwem. W szczególności, Machiavelli mówi czytelnikowi, aby był bezwzględny w dążeniu do władzy, że lepiej jest „bać się” niż być „kochanym”. Było to zupełne przeciwieństwo innych poradników dla książąt (których było wiele), które mówiły władcom, by byli moralni, pobożni i sprawiedliwi. To również wyjaśnia, dlaczego słowo „makiawelista” ma dziś negatywne konotacje.

Po śmierci Machiavellego książka ta została opublikowana i natychmiast została zakazana przez Kościół, co uczyniło ją jedną z najbardziej kontrowersyjnych książek politycznych wszechczasów.