Zrewolucjonizował sztukę tworzenia portretów.

By Afzal Ibrahim / 07.22.2018

Wprowadzenie

Często zadawane pytanie – Why Is Mona Lisa Painting Famous? Na pierwszy rzut oka, Mona Lisa Leonarda da Vinci wydaje się być po prostu kolejnym portretem kobiety. Dzieło namalowane pomiędzy 1503 a 1519 rokiem przedstawia brązowooką kobietę o ciemnych włosach, szerokim czole i okrągłym podbródku. Siedzi w pozycji siedzącej, ręce opiera na ramieniu krzesła. Za nią znajduje się urozmaicona sceneria naturalna, składająca się z dróg, rzek, drzew i wzgórz.

A jednak to arcydzieło zrewolucjonizowało sztukę tworzenia portretów.

Pozycja kobiety, która zaprasza do interakcji z widzem dzieła, jaka nigdy wcześniej nie istniała. Jej górna część ciała jest przechylona w stronę widza, dając poczucie ruchu jej statycznej postaci.

Jest też włączenie dramatycznego i zróżnicowanego krajobrazu w tle, taktyka, która również rzadko była stosowana.

Spytaj ludzi, co jest najbardziej charakterystyczne dla Mony Lisy, a oni raz po raz będą przywoływać enigmatyczne spojrzenie postaci i tajemniczy uśmiech.

„Czy uśmiechasz się, by skusić nowego kochanka, Mona Liso?” nucił King Cole w swoim przeboju z 1950 roku, nazwanym tak na cześć portretu. „A może to twój sposób na ukrycie złamanego serca?”

Jej uśmiech jest lekki i nie wywołuje żadnych szczególnych emocji. Ale to, co odróżnia Mona Lisę od podobnych portretów, które da Vinci namalował innym kobietom, to historia samego dzieła.

Artysta i naukowiec

Historia ewolucji Mona Lisy pomaga zilustrować, dlaczego sam obraz jest tak olśniewający. Da Vinci nie był tylko malarzem; pociągała go również inżynieria i odkrycia naukowe. Po ukończeniu portretu spędził czas zarówno w Mediolanie, jak i w Rzymie, gdzie studiował anatomię i służył jako doradca architektoniczny, zanim opuścił Włochy na dobre w 1516 roku.

Przeniósł się do wiejskiej Francji i porzucił sztukę malarską w przeważającej części. Zamiast tego spędzał czas z królem Franciszkiem I, wykonując szkice krajobrazów i festiwali dla rodziny królewskiej. Po niespodziewanej śmierci Da Vinci na udar mózgu w 1519 roku, korona francuska weszła w posiadanie Mona Lisy. Pozostała ona w rodzinie królewskiej i poza zasięgiem opinii publicznej przez kilka stuleci.

Kiedy Napoleon Bonaparte, przywódca rewolucji francuskiej, doszedł do władzy, zainteresował się dziełem. W 1804 roku kazał powiesić portret w Luwrze, gdzie znajduje się do dziś.

Mimo publicznego odsłonięcia, Mona Lisa nie cieszyła się wówczas zbytnią uwagą ani uwielbieniem. Dzieła Michała Anioła i Rafaela, na przykład, były o wiele bardziej popularne.

Przedłużenie o pół wieku, kiedy francuscy poeci symbolistyczni wywołali ponowną fascynację dziełem i połączyli je z renesansem. Duża część ich poezji obracała się wokół „femme fatale”, kobiety, którą uważano za równie uwodzicielsko niebezpieczną, co piękną.

Przedmiot globalnego śledztwa

Obraz stał się emblematem dramatu i intrygi po tym, jak zaginął w 1911 roku. Grupa młodych włoskich mężczyzn, pod przewodnictwem byłego pracownika muzeum, zakradła się do muzeum i wyszła w niedzielne popołudnie z obrazem, jak podaje Smithsonian Mag. To nie było aż do gościa muzeum zaalarmował Luwr więcej niż dzień później, że miejsce na ścianie, gdzie obraz powinien wisieć był pusty.

The heist wykonane nagłówki na całym świecie. Odwiedzający ściągali do muzeum, aby zobaczyć puste miejsce na ścianie, gdzie kiedyś wisiało dzieło. Tajemnica związana z miejscem pobytu dzieła przerodziła się w masowe międzynarodowe poszukiwania, których kulminacja nastąpiła w 1913 roku, kiedy złodziej, Vincenzo Perugia, próbował sprzedać je florenckiemu handlarzowi dzieł sztuki. Bezsprzecznie stał się najsłynniejszym dziełem sztuki na świecie.

Pięć interesujących elementów

Technika

Da Vinci wynalazł technikę zwaną SFUMATO, w której stosował różne tony, kolory i odcienie, aby zbudować ogólne granice dzieła, zamiast używać konturów do określenia podstawowej ilustracji tematu. Dla malarza, jest to jeden z najtrudniejszych wyzwań, że jeden podejmie, ale może zostawić wysokie poczucie satysfakcji, jeśli technika goes well.

Jej brwi

Wiele debat i teorii istnieje na brak brwi, jak niektórzy sugerują, że jest to oświadczenie mody okresu, podczas gdy inni twierdzili, że jest to niedokończona praca. Istnieje alternatywna teoria sugerująca, że brwi były tam, ale zniknęły z biegiem czasu.

The Robbery

Gdy obraz zaginął w 1911 roku, wydarzenie to wywołało wiele szumu, a kradzież trafiła na pierwsze strony gazet na całym świecie, gdzie ludzie tłumnie przybyli do muzeum, aby zobaczyć pustą ścianę, na której kiedyś wisiała praca.

Jej uśmiech

Jest zdecydowanie enigmatyczny – uśmiech, który został ożywiony przez Da Vinci dzięki technice SFUMATO, którą badacze uznali za osiągniętą poprzez nałożenie ponad czterdziestu warstw bardzo cienkiego lakieru.

Proweniencja

Przedmiotem obrazu jest Lisa Gherardini, której zamożny mąż Francesco Del Giocondo zlecił wykonanie dzieła. Nazwa „Mona Lisa”, w przybliżeniu tłumaczona na „Moja Pani Lisa”, jest uprzejmą formą zwracania się do „mojej drogiej pani”, dlatego też stała się najistotniejszą nazwą w świecie sztuki

Stonowana kolorystyka, technika sfumato, dobrze wymieszane i przechodzące gradienty zastosowane przez Da Vinci, w połączeniu z perspektywą powietrzną tematu, enigmatycznym uśmiechem, tajemniczą postawą i surrealistycznym akcentem w kierunku pejzażu w tle stanowią przykład mistrzostwa Da Vinci jako artysty.

It’s Beloved for a Reason

Cenność dla artystycznych cudów obrazu wzrastała z czasem. W tym przypadku musiało minąć ponad 300 lat, aby obraz zaczął otrzymywać uznanie, na które zasługiwał. I nie ma nic złego w odrobinie niesławy, aby zdobyć masowe uznanie dla dzieła sztuki, prawda?

Wśród wielu powodów, dla których obraz Mona Lisa stał się sławny, jesteśmy szczególnie pod wrażeniem unikalnej techniki. Da Vinci użył nowego pociągnięcia pędzla, aby namalować swój temat. Malował jedną warstwę, a następnie musiał poczekać, aż wyschnie, zanim zaczął malować następną. Jest to właściwie powód, dla którego kolory w dziele są tak ciemne – nie udoskonalił jeszcze tej techniki.

Luwr przez lata walczył o traktowanie obrazu Mona Lisa jak każdego innego dzieła w budynku. Ostatecznie jednak ugięli się pod żądaniami muzealników, którzy tłumnie przybywali, by spojrzeć w oczy Lisy. Wisi on teraz w przestrzeni wystawowej w kontrolowanym klimacie i kuloodpornej obudowie.

Nieźle jak na portret namalowany przez człowieka znanego z tego, że nigdy niczego nie skończył.

Originally published by The Artist under the terms of a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International license.

.