W ciągu ostatnich pięciu lat dwóch przyjaciół przyłączyło się do Evansa na jego poranne biegi, ale przez lata biegał sam. Podczas jego kadencji jako komisarz policji, czasami wracał do domu z miejsca zbrodni o 3 nad ranem i szedł biegać zamiast iść do łóżka.

„Byłem przyzwyczajony do nie spania dużo,” przyznał. „To było fajne, bo biegłem przez każdą dzielnicę w mieście i czułem się, jakbym miał oko na wszystko, jakbym był oczami i uszami.”

Evans przypisuje bieganiu pomoc w radzeniu sobie ze stresem, który wiąże się z pracą w organach ścigania. Po zamachu spotkał się z psychiatrą, który potwierdził to, w co wierzył od dawna – że bieganie jest tak samo ważne dla jego zdrowia psychicznego, jak i fizycznego.

„Zawsze mówiłem, że dopóki mogę biegać codziennie, poradzę sobie ze wszystkim” – powiedział. „Running’s był kluczem do mojego sukcesu. Kiedy myślisz, że masz zły dzień, idziesz pobiegać i wszystko wydaje się być lepsze.”

Maratoning dał również Evansowi platformę do wspierania spraw, na których mu zależy. W poprzednich latach biegał dla Fundacji Martina Richarda, założonej ku pamięci 8-letniego chłopca, który zginął w zamachu bombowym podczas maratonu. W tym roku Evans zbiera fundusze dla Journey Forward, organizacji non-profit z siedzibą w Canton, Mass. która pracuje nad rehabilitacją pacjentów z urazami rdzenia kręgowego.

„Wykonują niesamowitą pracę pomagając wszystkim rodzajom ludzi,” wyjaśnił Evans. „Mamy agenta służb specjalnych, który został sparaliżowany w złym wypadku samochodowym, a oni pracowali z nim, aby postawić go z powrotem na nogi.”

Joining Evans na linii startu w tym roku będzie jego najstarszy syn John, który ukończył Carroll School of Management w 2015 roku. W wieku 25 lat, i z pięcioma maratonami pod jego pasem już, młodszy Evans ma duże szanse na pokonanie swojego ojca do Heartbreak Hill, gdzie studenci BC zbierają się co roku, aby dopingować biegaczy on.

„Pokonałem go w pierwszym, ale teraz on mnie pali”, powiedział Evans z uśmiechem. „Jestem dumny. Nie mogę już dbać o mój czas, jestem bardziej do cieszenia się nim. Zamierzam to robić, dopóki moje kolana już mi nie pozwolą.”

-Alix Hackett | University Communications | kwiecień 2019

.