Pierwsze krowy przywiezione do obu Ameryk przez odkrywcę Krzysztofa Kolumba pochodziły od dwóch wymarłych dzikich zwierząt z Indii i Europy, jak pokazuje nowa analiza genetyczna.

Ponieważ analizowane rasy, w tym longhorn, były blisko związane z ludźmi, wyniki mogą rzucić światło na ludzką migrację w ciągu ostatnich 10,000 lat, powiedziała współautorka badania Emily Jane McTavish, doktorantka biologii ewolucyjnej na Uniwersytecie Teksańskim w Austin, której maskotką jest krowa longhorn.

Wyniki zostały opublikowane dzisiaj (25 marca) w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences.

Dzikie bestie

Około 10,000 lat temu, starożytni ludzie udomowili krowy z dzikich turas (bydło, które są 1.5 do 2 razy większe od bydła domowego) w dwóch oddzielnych wydarzeniach, jednym na subkontynencie indyjskim i jednym w Europie.

Paleolityczni ludzie prawdopodobnie schwytali młode tury i wybrali najbardziej potulne z tych stworzeń. Te „zacięte i przerażające” stworzenia stopniowo stawały się bardziej oswojone, udomowione zwierzęta, powiedział McTavish. Dzikie tury przetrwały do 1627 roku, kiedy polowania i utrata siedlisk doprowadziły stworzenia do wyginięcia.

Krowy Nowego Świata

Na drugiej wyprawie Kolumba do obu Ameryk w 1493 roku, przywiózł on bydło.

Aby rozwikłać historię tych ras Nowego Świata, McTavish i jej koledzy przeanalizowali linię genetyczną trzech bydląt wywodzących się od krów Nowego Świata: Texas longhorn, meksykańskiego Corriente i bydła Romosinuano z Kolumbii, i porównali je z 55 innymi rasami bydła.

Badacze stwierdzili, że krowy z Nowego Świata wyewoluowały zarówno z linii indiańskich, jak i europejskich. Ponadto zapisy historyczne sugerują, że Longhorny przeszły naturalną selekcję, gdy żyły w półdzikich stadach przez 450 lat, czyli około 80 do 200 pokoleń.

Grupa stawia hipotezę, że indyjskie krowy trafiły do Afryki Wschodniej przez szlaki handlowe, a krowy z Afryki Północnej mogły dostać się do Hiszpanii, gdy Maurowie podbili Półwysep Iberyjski.

Różne pochodzenie

Znaleziska sugerują, że krowy z Nowego Świata różnią się od ras przywiezionych przez Francuzów i Brytyjczyków, takich jak Angus i Hereford, które ewoluowały tylko w Europie, McTavish powiedział.

„Wszystkie te europejskie rasy mają inną historię ewolucji niż hiszpańskie rasy przywiezione przez Kolumba”, powiedział McTavish.

Ponieważ krowy z Nowego Świata były przystosowane do częstych susz i zmieniających się dostaw żywności, „te cechy mogą być przydatne dla hodowców rozwijających twardsze rasy bydła, szczególnie w obliczu zmian klimatycznych”, powiedział McTavish.

Śledź Tia Ghose na Twitterze @tiaghose. Śledź LiveScience @livescience, Facebook & Google+. Oryginalny artykuł na LiveScience.com.

.