Spędzam dużo czasu myśląc o superbohaterach, o tym stale rosnącym panteonie, który tak wiele znaczy dla tak wielu z nas. Ostatnio zastanawiam się nad jednym pytaniem: co sprawia, że jakiś konkretny bohater jest twoim numerem jeden i jak do tego doszło?

Na studiach brałem udział w niesamowitych zajęciach z komiksu/literatury, zatytułowanych, cóż, Superbohaterowie, na których prześledziliśmy historię ludzi obdarzonych supermocami we wczesnej literaturze, aż do eksplozji ich popularności na kartach komiksów. Zajęcia te miały wpływ na moje życie, delikatnie mówiąc (wciąż mam zapisany ich opis):

Superbohaterowie, jakich znamy (na przykład ten facet z Kryptonu), pojawili się w późnych latach trzydziestych XX wieku, w bardzo popularnym, często znienawidzonym medium zwanym komiksem – jednym z pierwszych produktów kulturowych skierowanych bezpośrednio do młodzieży. Co superbohaterowie – i Ameryka, z której się wywodzą – mają wspólnego z komiksem jako formą sztuki? Jak ta forma sztuki ewoluowała? Co superbohaterowie (jako koncepcje i jako komiksy) mogą nam powiedzieć o konwencjach i rodzajach w innych dziedzinach sztuki? Czy stare dzieła literackie o bohaterach obdarzonych wyjątkowymi mocami (jak Samson Agonistes Johna Miltona) mają jakieś cechy wspólne z książkami o ludziach w rajtuzach? I jak to się stało, że jedna z wielkich książek o superbohaterach i ich twórcach – przebojowe Niesamowite przygody Kavaliera & Claya Michaela Chabona – zdobyła w 2001 roku Nagrodę Pulitzera? Będziemy badać te i inne pytania w ramach kursu, który obejmuje historię i teorię literatury, powieści, wiersze oraz stare i nowe komiksy: teksty będą obejmować powieść Chabona, poemat dramatyczny Miltona, Watchmen Alana Moore’a i Davida Gibbonsa oraz prace innych twórców, w tym Williama Butlera Yeatsa, Virginii Woolf i Scotta McClouda. Ale to, co mnie fascynuje, to unikalne reakcje ludzi na superbohaterów na poziomie osobistym. Ci z nas, którzy kochają komiksy i komiksowe media, mają tendencję do posiadania partyzanckich faworytów z różnych powodów.

Czasami jest to tak proste, jak uwielbienie aktora, który gra daną rolę, lub pisarza, który pomógł stworzyć postać. Czasami przyciąga nas szczególna moc, która odwołuje się do czegoś, co desperacko chcielibyśmy umieć robić, np. zmieniać się w niewidzialnego, zmiennokształtnego lub używać magii.

Ale myślę, że często sięga to jeszcze głębiej: bohaterowie, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, są coraz częściej rysowani z myślą o szerszej reprezentacji. Jesteśmy w stanie zobaczyć siebie coraz bardziej odzwierciedlonych w obrazie ludzi, którzy robią to, czego my nie możemy. Dla mnie, wiem, że tym, co przyciąga mnie do superbohatera, jest ucieleśnienie przez niego idei lub etosu, który jest dla mnie ważny. Dla mnie chodzi o postawę.

Kapitan Ameryka jest dla mnie ucieleśnieniem mojej własnej skomplikowanej relacji z krajem i jest dla mnie prawdziwym amerykańskim bohaterem. Daleki od jingoistycznej postaci, którą wydaje się być z daleka, Cap reprezentuje to, co najlepsze w amerykańskiej ideologii, jednocześnie nie bojąc się nazywać naszej szerokiej gamy hipokryzji i niedociągnięć. (Ignoruję run Nicka Spencera, bo mogę.)

Gdy Ameryka popełnia czyny i okrucieństwa ponad wszelką wątpliwość, Cap nie boi się całkowicie zrzec gwieździstego płaszcza, stając się Nomadem, człowiekiem bez kraju. Nie boi się nie zgodzić z władzami – lub najbliższymi sojusznikami – aby stanąć po stronie tego, co uważa za słuszne.

Steve Rogers wielokrotnie zwraca uwagę na sposób, w jaki „amerykańska rzeczywistość różni się od amerykańskiego snu”, co jest niezwykłym osiągnięciem dla postaci, która jest wizualnie obleczona w amerykańską symbolikę.

Kocham inne rzeczy związane ze Stevem Rogersem: jego przeszłość jako dziecka biednych imigrantów w Nowym Jorku. Jego pochodzenie jako artysty. Jego sympatię do mojej adoptowanej dzielnicy, Brooklynu. Jego doświadczenie z życia jako chronicznie chorego młodzieńca, którego odmieniło to, co niemożliwe. Jego niesłabnąca lojalność wobec przyjaciół i kochanków. Ten czas, kiedy uderzył Hitlera w twarz.

Captain America jest moim ulubionym superbohaterem z tych wszystkich powodów. Kto jest twoim ulubionym i jak cię znalazł? Co jest takiego w tej postaci lub postaciach, co czyni je tak wyjątkowymi? Opowiedz nam o tym wszystkim w komentarzach.

(zdjęcia: Marvel Comics)

Chcesz więcej historii takich jak ta? Zostań subskrybentem i wesprzyj stronę!