Kserofil (z greckiego xēros „suchy” i philos „kochający”) jest organizmem ekstremofilnym, który może rosnąć i rozmnażać się w warunkach o niskiej dostępności wody, znanej również jako aktywność wody. Aktywność wody (Aw) jest mierzona jako wilgotność nad daną substancją w stosunku do wilgotności nad czystą wodą (Aw = 1,0). Kserofile są „kserotolerancyjne”, co oznacza, że tolerują suche warunki. Często mogą przetrwać w środowiskach o aktywności wody poniżej 0,8; powyżej, co jest typowe dla większości życia na Ziemi. Zazwyczaj kserotolerancja jest używana w odniesieniu do suszenia matriksowego, gdzie substancja ma niskie stężenie wody. Do takich środowisk należą jałowe gleby pustynne. Termin osmotolerancja jest zwykle stosowany do organizmów, które mogą rosnąć w roztworach o wysokim stężeniu solutu (sole, cukry), takich jak halofile.

Wspólna metoda konserwacji żywności polegająca na zmniejszeniu aktywności wody może nie zapobiegać wzrostowi organizmów kserofilnych, co często prowadzi do psucia się żywności. Niektóre gatunki pleśni i drożdży są kserofilne. Wzrost pleśni na chlebie jest przykładem psucia żywności przez organizmy kserofilne.

Przykłady kserofilów obejmują Trichosporonoides nigrescens i kaktusy.

.