Zespół Worstera-Drought’a jest chorobą nieprogresywną. Objawy obejmują trudności w wykonywaniu dobrowolnych ruchów warg, języka i podniebienia. Czasami dochodzi do zmian w kształcie szczęki i ustawieniu zębów, dlatego tak ważna jest opieka stomatologiczna.

Pierwszym objawem choroby są zazwyczaj trudności z karmieniem; osoby najciężej chore mają trudności z ssaniem i mogą wymagać karmienia przez rurkę przez kilka miesięcy. Problemy z żuciem i połykaniem mogą wystąpić, gdy wprowadzane są pokarmy stałe, co może prowadzić do wdychania pokarmu. Trudności te mogą się stopniowo poprawiać przez pierwsze dwa do trzech lat, ale mogą też utrzymywać się przez wiele lat. Drybling jest bardzo częsty, ale może wykazywać stałą poprawę w okresie dzieciństwa. Występuje również poważne opóźnienie mowy (patrz wpis Zaburzenia mowy i języka). W wyniku problemów z połykaniem, infekcje ucha środkowego mogą być dość częste i mogą powodować przewodzeniowy ubytek słuchu. Łagodne opóźnienie w chodzeniu i bieganiu z niezdarnością rąk z łagodną spastycznością (sztywnością) są powszechne. Większość dzieci ma łagodne lub umiarkowane trudności w uczeniu się i zachowaniu (patrz: zaburzenia w uczeniu się), które mogą obejmować nadpobudliwość i zaburzenia ze spektrum autyzmu. W znacznej mniejszości może również wystąpić padaczka.

.