Kobiety Strajkują dla Pokoju (WSP), organizacja, która rozwinęła się z międzynarodowego protestu przeciwko atmosferycznym próbom nuklearnym, który odbył się 1 listopada 1961 roku. Tego dnia od 12 000 do 50 000 kobiet z różnych krajów demonstrowało, by zaprotestować przeciwko próbom nuklearnym i wyrazić zaniepokojenie, w szczególności zagrożeniami, jakie próby te niosą dla zdrowia dzieci. W Stanach Zjednoczonych około 1.500 kobiet przemaszerowało do Waszyngtonu, D.C., by wygłosić swój apel. W tym samym roku Bella Abzug i Dagmar Wilson, które miały wpływ na organizację strajku, założyły organizację Women Strike for Peace (WSP). Podpisanie przez Związek Radziecki i Stany Zjednoczone traktatu o zakazie prób z bronią jądrową w 1963 roku zostało częściowo przypisane wczesnym wysiłkom WSP.

W latach sześćdziesiątych członkowie WSP pikietowali Biały Dom, siedzibę Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku i Pentagon, aby zademonstrować swój sprzeciw wobec broni jądrowej i wojny. WSP pozostała znaczącym głosem w ruchu pokojowym w latach 80-tych i 90-tych, wypowiadając się przeciwko amerykańskiej interwencji w Ameryce Łacińskiej i krajach Zatoki Perskiej. Oprócz przeprowadzania bezpośrednich akcji politycznych, organizacja zachęcała członków do pisania do ustawodawców i działała w koalicji z innymi kobiecymi grupami pokojowymi, takimi jak Women’s International League for Peace and Freedom oraz Women for Meaningful Summits. W późnych latach 90. WSP skupiła się na całkowitym zniesieniu zbrojeń nuklearnych na arenie międzynarodowej do końca XX wieku.