Typy polis

Głównymi rodzajami ubezpieczeń zdrowotnych są ubezpieczenia na wypadek hospitalizacji, chirurgiczne, zwykłe medyczne, główne medyczne, rentowe, stomatologiczne i opieki długoterminowej. Umowy ubezpieczenia zdrowotnego nie są w wysokim stopniu ustandaryzowane. Omówione poniżej zapisy polis powinny być traktowane jako typowe, a nie uniwersalne czy niezmienne.

Ubezpieczenie na wypadek hospitalizacji pokrywa koszty pokoju i wyżywienia w szpitalu, opłat laboratoryjnych, korzystania ze specjalnych urządzeń, opieki pielęgniarskiej oraz niektórych leków i materiałów. Umowy zawierają określone ograniczenia pokrycia, takie jak maksymalna liczba dni pobytu w szpitalu oraz maksymalne dodatki za pokój i wyżywienie. Ubezpieczenie kosztów zabiegów chirurgicznych pokrywa honorarium chirurga za określone operacje lub procedury medyczne, zazwyczaj do maksymalnej kwoty dla każdego rodzaju operacji. Zwykłe umowy ubezpieczenia medycznego zapewniają ubezpieczonemu pokrycie kosztów takich jak wizyty domowe lub biurowe lekarzy, lekarstwa i inne wydatki medyczne. Umowy Major Medical odróżniają się od innych ubezpieczeń zdrowotnych tym, że oferują pokrycie bez wielu specyficznych ograniczeń; zazwyczaj jest tylko maksymalna kwota na osobę, kwota potrącenia oraz procent potrącenia, zwany współubezpieczeniem, zgodnie z którym ubezpieczony zwykle płaci 20 procent każdego rachunku medycznego powyżej kwoty potrącenia. Pokrycie dochodu z tytułu niezdolności do pracy zapewnia okresowe wypłaty, kiedy ubezpieczony jest niezdolny do pracy w wyniku wypadku lub choroby. Zazwyczaj istnieje okres oczekiwania przed rozpoczęciem wypłaty. Definicje niepełnosprawności znacznie się różnią. Ścisła definicja niepełnosprawności wymaga, aby osoba nie była w stanie wykonywać każdego obowiązku w swoim stałym zawodzie przez dany okres, np. dwa lata, a następnie nie była w stanie wykonywać obowiązków w dowolnym zawodzie, do którego jest odpowiednio przygotowana poprzez wykształcenie lub doświadczenie. Bardziej liberalne definicje niepełnosprawności wymagają jedynie niezdolności do wykonywania obowiązków związanych z wykonywanym zawodem.

Ubezpieczenie stomatologiczne, zazwyczaj sprzedawane na planie grupowym i sponsorowane przez pracodawcę, obejmuje takie usługi stomatologiczne jak wypełnienia, korony, ekstrakcje, mostki i protezy. Większość polis zawiera stosunkowo niskie roczne limity pokrycia, takie jak $2,500, a także przepisy dotyczące potrąceń i współubezpieczenia. Niektóre polisy ograniczają świadczenia do określonego procentu kosztów usług.

Ubezpieczenie opieki długoterminowej (LTC) zostało opracowane w celu pokrycia wydatków związanych z podeszłym wiekiem, takich jak opieka w domach opieki i wizyty domowe. Ubezpieczenie LTC, choć stosunkowo nowe, już cieszy się dużym zainteresowaniem ze względu na szybki wzrost populacji osób starszych w Stanach Zjednoczonych. Polisy określają maksymalny limit dzienny oraz ogólną maksymalną kwotę świadczenia, w wyniku czego ubezpieczenie zazwyczaj pokrywa koszty maksymalnie cztero- lub pięcioletniego pobytu w domu opieki. Powszechnym postanowieniem jest 20-dniowy okres oczekiwania przed rozpoczęciem wypłaty świadczeń. Niektóre polisy wykluczają pewne schorzenia, takie jak choroba Alzheimera, i nie obejmują opieki nad chorymi. Za dodatkową składką, niektóre polisy LTC oferują klauzulę inflacyjną, która zwiększa dzienne świadczenie o pewien procent, np. 5 procent rocznie.

.