Henryk VIII jest często pamiętany tylko z powodu swojej skłonności do handlu żonami. Sześć żon to zdecydowanie za dużo dla każdego władcy. Jednak Henryk VIII to znacznie więcej niż jego romantyczne wpadki. Niestety dla Anglii, Henryk VIII pozostawił kraj w rozsypce. Pozostawił po sobie nieletniego króla, podzielony kraj i ogromny królewski dług. Wszystkie pieniądze, które jego ojciec, król Henryk VII, spędził latami budując i oszczędzając, zostały wydane na wojny o niewielkim znaczeniu, by zdobyć honor dla Anglii. Jego poszukiwanie chwały z wojny tylko zostawił naród w ogromnym długu. Miał też złą tendencję do obiecywania ułaskawienia buntownikom i powstańcom, a potem cofał się przed słowem i wykonywał na nich egzekucje. Z całej linii Tudorów, Henryk VIII był tym, który częściej zabijał opozycję lub zagrożenie dla swojego tronu. Podczas gdy inni władcy Tudorów więzili awanturników, Henryk VIII często dokonywał egzekucji, wiele z nich bez procesu.

Ale podczas gdy istnieje wiele negatywów, na których można się skupić, zwłaszcza w późniejszym okresie jego panowania, Henryk VIII zrobił wiele dobrych rzeczy dla swojego kraju, a przynajmniej działań, które wpłynęły na cały kurs jego narodu. Po pierwsze, Henryk VIII zawarł pokój z wieloma krajami. Choć z pewnością wybrał więcej walk niż to konieczne, zawarł również wiele traktatów i zyskał politycznych sojuszników poprzez małżeństwa lub porozumienia pokojowe i negocjacje.

Henry również ustawić scenę dla angielskiej reformacji, która nie tylko zmieniła religię całkowicie w Anglii, ale efekt domina poszedł w miejscu w całej Europie i w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Nawet jeśli Henryk VIII tylko oddzielił się od papiestwa Rzymu i Kościoła katolickiego, aby uzyskać rozwód, którego chciał, chodzi o to, że oddzielił się od nich. To była brama dla Reformatorów i Protestantów, aby mogli dostać szansę na narodową religię. Doprowadziło to również do powstania wielu teologów, którzy pomogli pospólstwu i klasie robotniczej poczuć, że mają swoje miejsce w wierze. Oddzielenie od Rzymu doprowadziło do powstania Kościoła Anglikańskiego. Podczas gdy córka Henryka, Elżbieta, była tą, która pielęgnowała i rozprzestrzeniała ten Kościół, to działania Henryka stworzyły go i możliwość jego rozprzestrzeniania się. Zdecydowanie nie wiedział, jakie będą konsekwencje jego działań, a trwałość Kościoła zdecydowanie przypisuje się Elżbiecie, ale zerwanie z Rzymem było pierwszym wielkim krokiem.

Panowanie Henryka było burzliwe, ale skuteczne. Udało mu się wziąć maleńki kraj i zacząć kształtować go na wielką światową potęgę. Przyłączył także Walię do królestwa Anglii, dzięki czemu kraj zyskał ogromny kawałek cennej ziemi. I choć Henryk często angażował się w wojny gdzie indziej, to dzięki jego polityce zagranicznej Anglia pozostawała nietknięta, stabilna i dobrze prosperująca. Udało mu się powstrzymać wielkie wojny z Francją i Hiszpanią, zawierając z nimi sojusze lub z kimś, kto mógł mieć na nie wpływ. Utrzymał Anglię bezpieczną i spokojną na ojczystej ziemi. Henryk jest również znany z oddania do użytku lub ulepszenia i naprawy kilku pałaców i katedr. Henryk VIII, podobnie jak jego druga córka, był zaangażowany w sztukę. Potrafił grać na kilku instrumentach i wspierał także sztukę. Przydzielał także szlachcie ziemię, która wcześniej należała do Kościoła katolickiego, dzięki czemu dostępnych było więcej dużych nieruchomości. Ogólnie rzecz biorąc, podczas gdy Henryk VIII miał wiele wad, jak również kapryśna lojalność wobec swoich żon, był wielkim królem i udało mu się w wielu traktatów zagranicznych i krajowych, jak również wiele aktów Parlamentu, które zaczęły się Anglia światową potęgą, jak również zmieniając cały Kościół katolicki i ludzi pogląd na jego supremacji.

Weir, Alison. Henryk VIII: Król i jego dwór. New York: Ballantine Books, 2001.

Ackroyd, Peter. Foundation: The History of England from Its Earliest Beginnings to the Tudors. 2nd ed. St. Martin’s Griffin, 2013.

Weir, Alison. The Six Wives of Henry VIII. New York: Grove Weidenfeld, 1991.

Moorhouse, Geoffrey. The Pilgrimage of Grace: The Rebellion That Shook Henry VIII’s Throne. London: Weidenfeld & Nicolson, 2002.

.