Edgar Allan Poe

Aczkolwiek Richmond jest miejscem, które Poe najbardziej uważa za dom, Baltimore definiuje początek i koniec jego życia. Urodził się, gdy jego rodzice, oboje aktorzy, podróżowali w Bostonie, jego korzenie rodzinne były mocno osadzone w ziemi Baltimore i tutaj jego doczesne szczątki spoczywają na wieczność. Jego pradziadek, John Poe, założył klan Poe w Baltimore w 1755 roku, zaledwie rok przed swoją śmiercią. Dziadkowie Poe, David i Elizabeth Cairnes Poe, wychowali siedmioro dzieci i osiągnęli tutaj miejsce wybitne, jeśli nie bogactwo dzięki patriotyzmowi, ciężkiej pracy i pracy społecznej.

Gdy pytano o jego pochodzenie, Poe lubił mówić, że był dżentelmenem z Wirginii, ale to w Baltimore, że Poe szukał schronienia, kiedy pokłócił się z przybranym ojcem, Johnem Allanem, i został zmuszony do opuszczenia domu. To w Baltimore Poe znalazł swoją przyszłą żonę, Virginię Elizę Clemm, i to w Baltimore postawił pierwsze kroki na drodze do tego, co miało być jego karierą przez następne 17 lat. Być może najbardziej odkrywcze jest to, że zapytany o miejsce swojego urodzenia, Poe odwrócił się od Bostonu i podał Baltimore.

Drzewo genealogiczne Poego: Dziadek Poego, David Poe Sr. wyemigrował z Cavan w Irlandii do Baltimore tuż przed Rewolucją Amerykańską.

Pomnik odsłonięty nad grobem Poego w Baltimore.

To najprawdopodobniej w Baltimore Poe rozpoczął swoją transformację z poety w pisarza pomysłowych opowiadań. Do 1831 roku, Poe opublikował trzy zbiory swoich wierszy, z niewielkim sukcesem finansowym i tylko niewielkim sukcesem krytycznym. Chociaż poezja była i pozostanie jego pierwszą miłością, wydawało się oczywiste, że Poe będzie musiał poszerzyć swój wachlarz sztuczek, jeśli miał nadzieję zarabiać na życie jako pisarz. W 1827 roku brat Poego, William Henry Leonard Poe, opublikował w Baltimore North American fikcyjną opowieść zatytułowaną „Pirat”. (Henry, jak go zawsze nazywano, mieszkał przez większość swojego krótkiego życia w Baltimore i opublikował wiele wierszy i innych utworów w Baltimore North American. Wydaje się, że przez pewien czas Henry był zatrudniony jako marynarz, być może inspiracją dla Poe’s Narrative of Arthur Gordon Pym). Być może zachęcony pozornym sukcesem brata, Poe zaczął pisać opowiadania. Do 1833 roku Edgar napisał jedenaście prozatorskich ekstrawagancji, które miał nadzieję opublikować jako zbiór pod tytułem „Tales From the Folio Club.”

W październiku 1833 roku nawiązał ważną przyjaźń z Johnem Pendletonem Kennedym, który polecił Poego swojemu przyjacielowi Thomasowi W. White’owi. White, właściciel i redaktor Southern Literary Messenger, był chętny do pomocy w radzeniu sobie z tym, co uznał za coraz bardziej uciążliwe obowiązki prowadzenia magazynu. Poe opuścił Baltimore i udał się do Richmond w Wirginii w sierpniu 1835 roku. Nigdy więcej nie zamieszkał w Baltimore, ale myślał o nim z sympatią i często przejeżdżał przez Baltimore w interesach oraz w celu odwiedzenia rodziny i przyjaciół. Ostatnia z tych podróży odbyła się we wrześniu i październiku 1849 roku. Wiele spekulacji zostało napisanych na temat jego ostatnich dni i wszystko, od alkoholizmu do wścieklizny, zostało zaproponowane jako przyczyna jego tajemniczej śmierci w wieku 40 lat. Jego szczątki zostały złożone na działce 27, obok szczątków jego dziadków i brata na Westminster Bury Ground przy ulicach Fayette i Greene.