Dan lubi pisać o początkach najpopularniejszych świąt z całego świata.

Starożytna historia Halloween

Śledzenie pochodzenia Halloween nie jest łatwe. Korzenie naszego strasznego święta sięgają tysięcy lat wstecz, prawie do czasów Chrystusa.

W wyniku tego, niemożliwe jest dokładne poznanie jego początków i kroków, przez które przeszedł, aby dotrzeć do współczesnych tradycji imprez, psikusów i zabaw oraz pełnych kostiumów obchodów, którymi cieszymy się dzisiaj.

Niemniej jednak, istnieją dość wyraźne wskazówki dotyczące tych korzeni, jeśli podążymy za tym, co jest znane z historii Halloween na przestrzeni wieków. Wszystko zaczęło się od Celtów z tego, co jest teraz w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Francji.

Pochodzenie Halloween

Starożytni Celtowie obchodzili święto zwane Samhain (wymawiane jako sow-in lub sah-wen) około 2000 lat temu. Był to odpowiednik naszego Nowego Roku, gdy sezon żniw kończył się i zaczynały się ciemne dni zimy. Co ciekawe, celtycki dzień zaczynał się o zachodzie słońca; koncepcja nowego roku zaczynającego się wraz ze wzrostem długości nocy ma sens w tym kontekście.

Festiwal trwał przez 3 dni (przynajmniej tak jak my liczymy „dni”) z wieloma tradycjami i pomysłami, które luźno kojarzymy z Halloween. Celtowie wierzyli, że w okresie między końcem jednego roku a początkiem następnego granica między żywymi i umarłymi zaciera się, a zasłona została podniesiona, pozwalając duchom swobodnie wędrować po ziemi. W szczególności te, które zmarły w ciągu roku były teraz w stanie wejść do krainy zmarłych, gdzie należały.

Druidzi, kapłaństwo Celtów, byli w stanie komunikować się z tymi duchami, co skutkowało znacznie lepszą wróżbą tego, co przyniesie nowy rok. Rozpalano ogromne święte ogniska i gaszono wszystkie domowe ogniska; pod koniec festiwalu żar przenoszono z powrotem do domu, by tam ponownie rozpalić ogniska. Ogniska te były bardzo szczególne, a rozpalenie przy nich domowego ogniska z pewnością przyniosłoby szczęście na następny rok. Żar był często przenoszony do domu w wydrążonych warzywach, takich jak rzepa, dynia lub brukiew (chociaż znacznie łatwiejsze do rzeźbienia, dynie były nieznane).

Dary żywności były często ustawiane na progu drzwi w tym okresie, aby odstraszyć bardziej złośliwe duchy i pomóc przodkom znaleźć drogę. Te dary również utrzymywały wróżki w szczęściu i zapobiegały złośliwości z ich strony. Kostiumy ze skór zwierzęcych lub głów były często noszone w nocy, aby zmylić „złe” duchy i trzymać je na dystans.

Jak wpływy rzymskie rozprzestrzeniły się w Europie, dodatkowe tradycje również wkroczyły na scenę. Obchody Feralii, upamiętniające zmarłych pod koniec października, dobrze łączyły się z Samhain. Pomona – bogini drzew owocowych, a w szczególności jabłek – wniosła własne koncepcje i zwyczaje, które również pasowały do końca zbiorów.

W tym okresie ówcześni Celtowie również przyjęli kalendarz gregoriański, a data Samhain została ustalona na 31 października, gdzie pozostała do dziś. Jedyną prawdziwą zmianą było skrócenie jej do jednego dnia, a nie trzech, oraz modyfikacja „dnia” – pamiętajmy, że Celtowie uważali 1 listopada za rzeczywisty „dzień”, podczas gdy my teraz uważamy, że jest to 31 października.

Koty i Czarna Śmierć

Europejczycy wieków średnich mieli zdecydowany strach przed kotami w ogóle, a w szczególności przed czarnymi kotami. Głównie nocne, łowcy do rdzenia, sprawiają, że ludzie czują się nieswojo. Często kojarzone z czarami, koty są w oczywisty sposób złe. Koty często „widzą” rzeczy, których nie ma, dając podstawę do myślenia, że widzą duchy i dodając dowody do znanego faktu, że są złe.

Często torturowane i zabijane wraz z ich właścicielami-czarownicami, koty były również rutynowo polowane i zabijane z wynikiem, że populacja kotów została zdziesiątkowana w średniowieczu. Koty są główną siłą w kontrolowaniu populacji szczurów; szczury, które przenoszą pchły, które przenoszą Czarną Śmierć.

Jest bardzo prawdopodobne, że ludzkość przyczyniła się w bardzo realny sposób do rozprzestrzeniania się Czarnej Śmierci w wiekach średnich, wszystko z irracjonalnego strachu przed nieszkodliwym zwierzęciem, które trzymamy jako zwierzęta domowe dzisiaj i prawie czcimy w Halloween.

Kościół i Halloween

Chrześcijaństwo zaczęło rozprzestrzeniać się w całej Europie, ale był problem. Celtowie uparcie trzymali się swoich pogańskich wierzeń, słuchając bardziej kapłaństwa druidów niż kościoła, i nie nawracali się na chrześcijaństwo w wymaganej liczbie. Coś trzeba było zrobić.

Papież Bonifacy IV konsekrował Panteon 13 maja 609 roku, a rocznica tego dnia została ogłoszona na pamiątkę męczenników Kościoła; stał się on „Dniem Wszystkich Świętych”. W następnym wieku papież Grzegorz III zwrócił uwagę na problem z Celtami i zmienił datę obchodów na 1 listopada, a wieczór poprzedzający dzień Wszystkich Świętych stał się „Wigilią Hallow”. W X wieku opat Odela dodał 2 listopada jako „Dzień Zaduszny” i transformacja była kompletna.

Aby zrozumieć „dlaczego” i „jak” te zmiany musimy zdać sobie sprawę, że kościół był nieugięty w kwestii „podbijania” lub nawracania Celtów. Święta i uroczystości zawsze były ważne dla ludzi na całym świecie; są one dużą częścią tego, co tworzy naszą kulturę. Jest to o wiele łatwiejsze, jeśli podbite podmioty dobrowolnie przyjmują kulturę zdobywców – manipulując datą dnia Wszystkich Świętych i tworząc kilka dodatkowych świąt, kościół miał nadzieję przybliżyć Celtów do siebie. Daty pasują, podstawowy temat zmarłych pasuje – co więcej można prosić?

Niespodziewanie, koncepcja działała, a dwa święta zazębiały się. Zbyt dobrze; niewielu chrześcijan ma dziś prawdziwą uroczystość, w sensie imprezy, w którykolwiek z tych dni. Chrześcijańskie obchody Wigilii Wszystkich Świętych zostały całkowicie zatopione w świeckich ideach tego dnia. Podobne święta można zobaczyć zarówno w Boże Narodzenie, jak i w Wielkanoc, gdyż oba te święta przejęły pogańskie rytuały, choć nie w takim stopniu jak Halloween.

Kościół miał też inne wpływy. Wczesny hebrajski nie miał słowa „czarownica”; termin ten został wprowadzony do Biblii podczas tłumaczenia. Bardziej odpowiednim terminem dzisiaj może być „wróżbita” (wróżenie) lub „medium” (obcowanie z martwymi duchami), z których oba były naturalnymi, codziennymi zdarzeniami dla Druidów. Ponieważ obie te czynności były obrzydliwe dla kościoła, praktyka ta była zła i zakazana. Ponieważ kościół rozszerzył swoje wyobrażenie o tym, czym były czarownice i co robiły, wydaje się prawdopodobne, że Halloweenowy zwyczaj złych, złych czarownic pochodzi właśnie od kościoła. Dziwna rzecz do zobaczenia w religijnej obserwacji Wigilii Wszystkich Świętych, ale kiedy kultury zazębiają się i wrastają w siebie, takie rzeczy się zdarzają.

Pośrednio, kościół mógł dać początek horrorom czarnych kotów, szczególnie w noc Halloween. Pogańskie religie Europy często wiązały się bezpośrednio z naturą i zwierzętami, w tym kotami. Wejdź do kościoła, dążąc do oczernienia tych religii i wmieszaj do mieszanki, że koty to podstępne drapieżniki, a czarne są szczególnie przerażające, gdy znikają w nocy. Weź pod uwagę, że koty, zwłaszcza czarne, są naturalnym towarzyszem czarownic i wydaje się rozsądne, że kościół przynajmniej odegrał rolę w uczynieniu czarnych kotów symbolem Halloween.

Party Halloween

Wróżenie i Halloween

Praktykę tę zapoczątkowali druidzi, łącząc się z duchami, aby określić, co przyniesie następny rok.

W późniejszych latach młode kobiety rzucały skórki jabłek na podłogę, aby odkryć, kto będzie ich życiową miłością, lub wrzucały orzechy laskowe do kominka. Skórki jabłek przerzucano przez ramię w nadziei, że wylądują w postaci inicjałów ukochanej osoby. Albo każdemu orzechowi laskowemu nadawano imię potencjalnego zalotnika, a ten, który się spalił, a nie eksplodował lub wyskoczył, zostawał przyszłym mężem dziewczyny. Żółtka jajek unoszące się w wodzie mogły stanowić wskazówkę co do przyszłości. Było wiele sposobów, aby przewidzieć, co może się zdarzyć w dół drogi.

Późniejsza historia Halloween

Wczesna populacja USA miała bardzo niewiele wspólnego z Halloween; Purytanie z pewnością nie mieliby nic wspólnego z taką obrzydliwością, a protestanci (większość wczesnych imigrantów) prawie wytłoczyli ją w Europie.

Większość obchodów we wczesnych latach była w Marylandzie i południowych stanach. „Play Parties” były corocznym wydarzeniem – publicznym świętowaniem zbiorów. Ludzie zbierali się razem, by dzielić się opowieściami o zmarłych, tańczyć i śpiewać oraz opowiadać historie o duchach. Psoty były akceptowane jako część i nieodłączny element tego wydarzenia. Te jesienne ceremonie i uroczystości były dość powszechne w połowie XIX wieku, ale nie były formalnie częścią Halloween. Not yet.

The mid-1800s, jednak widział duży napływ irlandzkich imigrantów, a zwyczaj Halloween żył dalej w ziemi Samhain. Irlandzcy imigranci przynieśli zwyczaj z nimi, a ludzie, zawsze gotowi na imprezę, przyjęli go i rozszerzyli na niego. Łącząc zwyczaje z różnych kultur, jak również to, co było już obecne w Ameryce, ludzie zaczęli przebierać się w kostiumy i chodzić od domu do domu prosząc o jedzenie.

Pod koniec wieku, uroczystości i imprezy były na tyle powszechne, że formalne wysiłki zaczęły być podejmowane w celu promowania go do rodziny i społeczności wydarzenia. Imprezy dla dorosłych i dzieci cieszyły się powodzeniem, a Halloween straciło to, co niewiele zostało z jego przesądnych i religijnych początków.

Jak XX wiek postępował w latach 20-tych i 30-tych, zwyczaj urósł do świeckiej, wspólnotowej sprawy, z kostiumami i paradami, ale wandalizm zaczął podnosić głowę, jak również. Liderzy społeczności pracowali nad tym i do lat 50-tych został on dość dobrze ograniczony, a Halloween zyskał na popularności. Rosnąca populacja zmusiła strony z centrów społecznych do domów i sal lekcyjnych i Trick Or Treating został przyjęty prawie wszędzie.

Ostatnie kilka dekad widział ogromny wzrost w ekonomii Halloween, to jest drugi tylko do Bożego Narodzenia w jego zdolności do generowania dochodów dla przedsiębiorstw. Strony kostiumowe Halloween stają się coraz bardziej popularne, a te przerażające kostiumy mogą być astronomiczne w ich cenie. Sprzedaż słodyczy jest ogromna, a jeszcze więcej wydaje się na przyjęcia dla dzieci.

„Souling,” lub „Guising”-Poprzednik Trick or Treat

Souling

Dawno temu, biedni chodzili od drzwi do drzwi 1 listopada, prosząc o „ciastka z duszą” w zamian za obietnicę modlitwy za zmarłych krewnych dawcy 2 listopada, w Dzień Zaduszny. Praktyka ta była tak popularna, że znalazła nawet odniesienie w komedii Szekspira Dwaj panowie z Werony.

Głębsze korzenie sięgają prawdopodobnie jeszcze dalej wstecz, do praktyki Samhain polegającej na składaniu w nocy na progu drzwi ofiar z jedzenia, aby przebłagać zmarłych, którzy wtedy wędrowali nocą.

Guising

Guising był podobną praktyką, w której dzieci przebrane w kostiumy odwiedzały domy prosząc o monety, owoce lub ciastka. Niosąc nabite rzepy ze świeczkami w nich dla lampionów, ta praktyka jest znacznie bliższa nowoczesnym trick or treating.

Guising jest zarejestrowany w 1895 roku w Szkocji i w Ameryce Północnej w 1911 roku, kiedy gazeta w Kingston, Ontario wspomina dzieci guising wokół sąsiedztwa.

Obydwie te praktyki prawdopodobnie miały swój udział w rozwoju Trick or Treating, i obydwie prawdopodobnie pochodzą ze starszych celtyckich działań, ale w każdym razie praktyka stała się powszechna w Ameryce w połowie 1900 roku. W Wielkiej Brytanii rozpowszechniła się w latach 80-tych, nie zawsze z błogosławieństwem władz. Chociaż bardzo wczesne wersje często oferowały rzeczywisty wybór między „cukierek albo psikus”, to obecnie jest to już tylko „cukierek”, bez możliwości „psikusa”. Nie mówiąc, że Halloweenowe psoty się nie zdarzają, ale nie jest to już część zwyczaju Trick or Treat.

Going „Guising”

Legenda o lampionie

Jedną z bardziej zabawnych opowieści z historii Halloween jest legenda o tym, jak powstał lampion.

Jak głosi historia, Irlandia (gdzieżby indziej?) była kiedyś domem człowieka o imieniu Jack O’Lantern. Teraz, Jack nie był jednym z najlepszych przykładów ludzkości; był pijakiem, lubieżnikiem i drobnym złodziejaszkiem. Nic dziwnego, że pewnego dnia Jack wdał się w kłótnię z diabłem i w jakiś sposób przekonał go, by zamienił się w monetę. Szybki jak mrugnięcie okiem, Jack chwycił monetę i włożył ją do swojej kieszeni. Tej samej kieszeni, w której znajdował się krzyż; diabeł nie mógł zmienić się z powrotem ani wyjść! Po wielu próbach, Jack w końcu uwolnił diabła po złożeniu obietnicy, że ten zostawi go w spokoju na następny rok.

Minął rok, a diabeł po raz kolejny przyszedł po Jacka, tylko po to, aby podstępem wdrapać się na drzewo. Szybko, Jack wyrył krzyż w pniu drzewa, ponownie łapiąc diabła w pułapkę. Tym razem ceną za wolność była obietnica, że nigdy nie zabierze Jacka do piekła

W końcu Jack umarł, ale będąc takim człowiekiem, jakim był, nigdy nie miał szans na dostanie się do nieba. Biedny Jack odwiedził diabła, prosząc go, aby ustąpił w sprawie swojej obietnicy i wpuścił Jacka do Piekła, ale diabeł odmówił. Jack został wypchnięty z powrotem z Piekła, ale odchodząc diabeł podarował mu wieczny węgiel z ognia piekielnego, i nawet dziś Jack nadal wędruje po Irlandii, niosąc ten węgiel w wydrążonej rzepie, aby oświetlić sobie drogę.

I stąd właśnie pochodzą Jack O Lanterns.

Jack-O-Lanterns

© 2012 Dan Harmon

Sillypineapple from Georgia on October 06, 2013:

Naprawdę wykonałeś świetną robotę przy tym artykule! Naprawdę podobało mi się czytanie go, zwłaszcza z Halloween zbliża się tak szybko!

Grace Marguerite Williams from the Greatest City In The World-New York City, New York on August 17, 2013:

I LOVE the story of good old Jack!

Dan Harmon (author) from Boise, Idaho on August 17, 2013:

Dziękuję, gm. To był fascynujący kawałek badań nie tylko w samych początkach z Celtów i druidów, ale w wolniejszym formowania zwyczajów, które używamy w USA dzisiaj. The story of Jack O’Lantern I found particularly amusing.

Grace Marguerite Williams from the Greatest City In The World-New York City, New York on August 16, 2013:

This was quite a DARKLY fascinating history and synopsis of Halloween. Halloween jest jednym z naszych straszliwie zabawnych świąt. To miłe, że ktoś inny jest zainteresowany THE DARK SIDE oprócz mnie. I was thoroughly entranced by this hub!

Chen on October 19, 2012:

Fascinating hub. Jedno z najlepszych, najbardziej szczegółowych wyjaśnień na temat Halloween, jakie do tej pory widziałem na hubpages. Great work, thanks for sharing!

Bev G from Wales, UK on October 02, 2012:

Yes, it’s sort of strange that we don’t celebrate it more in the UK. Jest niewielka ilość psikusów i szkolnych dyskotek. Zawsze ozdabialiśmy nasze frontowe okno lampionem Jack o’ Lantern, jakimiś upiornymi wiedźmińskimi artefaktami i najmroczniejszymi kartami tarota, ale liczba dzieci, które przychodzą po słodycze zmniejsza się z każdym rokiem. Będąc z pogańskiej perswazji, ma to dla mnie nieco większe znaczenie, ale nie robię z tego wielkiej rzeczy.

Fascynująca historia i nauczyłam się kilku rzeczy czytając to.

Penelope Hart z Rzymu, Włochy 02 października 2012:

Dzięki za tyle historii! (Nigdy nie słyszałam o żadnej z nich!!! Myślę, że to dlatego, że jestem bardziej walijski niż irlandzki- ahem ) I świetne zdjęcia. Niektóre z nich są po prostu tak słodkie (ta mała różowa dziewczynka NIE MOŻE być żadną częścią tej historii, prawda?). Nie mamy Halloween tutaj we Włoszech, chociaż poganie są odpowiedzialni za wiele świąt i tradycji! (Mamy święto państwowe, aby uczcić Dzień Zmarłych i Dzień Świętych i ludzie niosą kwiaty na groby swoich bliskich, a potem idą i jedzą gdzieś wspaniały obiad). Żadnych czarownic ani lampionów. Tweeting to i głosowanie too.

Janis Goad on October 02, 2012:

Trick or treating zmienia się w Kanadzie–rodzice zabierają swoje dzieci do centrum handlowego zanim zrobi się ciemno. Brakuje punktu jakoś, i brakuje uczucia wspólnoty dzieci dostał chodzenie przez sąsiedztwo w nocy pytając dla traktowań, i bycie powitany. I think people are afraid of poisoned treats and car or firecracker accidents at night.

I love the story of the Jack O „Lantern.

Judi Brown from UK on October 02, 2012:

Celebrating Halloween with trick-or-treating is a fairly new phenomenon in the UK. Jest to fascynujące spojrzenie na historię, bardzo mi się podobało.

Natasha z Hawajów w dniu 02 października 2012:

Uwielbiam Halloween! Kiedy czuje się jak jesień na zewnątrz … W zeszłym roku nie mogłam świętować w żaden sposób, ponieważ byłam w klasie przez całą noc. Mam nadzieję, że w tym roku będę mogła przynajmniej być w domu, żeby rozdawać cukierki lub coś w tym stylu.

Nigdy nie słyszałam historii o Jacku – to całkiem zgrabne!

Dan Harmon (autor) z Boise, Idaho 12 lipca 2012:

Nigdy nie myślałem o tym w ten sposób, ale masz rację. Samhain był dniem imprez i zabawy, ale istniał wyraźny nurt strachu i to dużego. Złośliwe duchy i wróżki krążyły po ziemi, powodując niekończące się kłopoty dla niewinnych ludzi. Zima była na nich, zawsze z obawą i wiedzą, że wiosna nigdy nie nadejdzie dla wielu. Było ciemno, i coraz ciemniej każdego dnia, z całym złem i niewidzialnymi niebezpieczeństwami, które przynosi.

Późniejsze myśli przyniosły czarownice i czarne koty, aby dodać więcej strachu i obaw, gdy przesądy nadal rosły.

A jednak…dzisiaj żartujemy sobie z tych pomysłów, śmiejąc się z naszymi dziećmi, które udają te same duchy, gobliny i czarownice. Może poszliśmy trochę do przodu.

Tak, Spiderman był całkiem straszny w tamtym roku, prawda? Zwłaszcza trochę później w nocy, z torbą pełną cukierków LOL.

Lee Harmon 12 lipca 2012:

Świetny artykuł! Zawsze uważałem, że Halloween stanowi wspaniały przykład rozwoju ludzkości. Wzięliśmy przesądny, przerażający dzień i przekształciliśmy go w zabawne święto dla małych dzieci. Imponujące!

Spiderman wygląda przerażająco, btw.