Here’s What Happened at the First-Ever Winter Olympics
Zanim wiele kamer sfilmowało narciarzy lecących po niebie na ogromnych wysokościach i snowboardzistów wykonujących salta w powietrzu, narciarz nordycki Thorleif Haugh zjechał ze stoków i zdobył trzy złote medale.
To było w 1924 roku, na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Chamonix we Francji, gdzie 16 krajów zebrało się, aby konkurować w sportach takich jak łyżwiarstwo figurowe, łyżwiarstwo szybkie, hokej, curling i więcej między 25 stycznia a 5 lutego 1924 roku. Choć było to prawie sto lat temu, pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Chamonix odzwierciedlały to, co do dziś jest prawdą: dominującą kanadyjską drużynę hokejową, mniejszą liczbę narodów rywalizujących niż w Letnich Igrzyskach Olimpijskich i sportowców, którzy stali się sławni poza swoimi dyscyplinami.
Na arenie międzynarodowej, pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Chamonix nie były wielkim wydarzeniem w tamtym czasie, według Davida Wallechinsky’ego, wybitnego historyka olimpijskiego, który napisał wiele książek na temat historii olimpiad. Ale była to pierwsza z wielu Zimowych Igrzysk Olimpijskich, które miały nadejść, ustanawiając standard dla przyszłych zawodów.
A teraz fani są podekscytowani Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 2018, które odbędą się w PyeongChang w Korei Południowej. Dziś Zimowe Igrzyska Olimpijskie są obchodzone co cztery lata, a kraje nordyckie, słowiańskie i północnoamerykańskie nadal mają przewagę dzięki dostępowi do tych elitarnych i drogich sportów. Ta przewaga utrudnia krajom z cieplejszego klimatu rywalizację o medale.
Ale Igrzyska rosną bardziej każdego roku, a w 2018 roku PyeongChang ma największą liczbę sportowców w historii, aby konkurować w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich z 2 925 sportowcami, którzy pochodzą z 92 krajów. W rzeczywistości wiele krajów debiutuje w tym roku na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, w tym Nigeria, Singapur, Ekwador, Erytrea, Kosowo i Malezja.
As the 2018 Games captivate fans, here’s everything you need to know about the first Winter Olympics in 1924.
Kto rozpoczął Zimowe Igrzyska Olimpijskie?
Pomysł wyznaczenia Zimowych Igrzysk Olimpijskich pojawił się na siódmej sesji Kongresu Olimpijskiego MKOl w czerwcu 1921 roku, zgodnie z oficjalnym zapisem olimpijskim.
Koncepcja ta spotkała się z pewnym sprzeciwem ze strony krajów skandynawskich, które już uczestniczyły w swoich własnych zawodach, zwanych Igrzyskami Nordyckimi, od 1901 roku i obawiały się, że stworzenie Zimowych Igrzysk Olimpijskich odciągnie od nich uwagę. Jednak MKOl zgodził się na „międzynarodowy tydzień sportów zimowych, część obchodów Igrzysk VIII Olimpiady” w 1924 roku w Paryżu.
W ciągu następnych kilku lat MKOl spotykał się, aby oficjalnie ustanowić Chamonix miastem-gospodarzem pierwszych Zimowych Igrzysk Olimpijskich i zatwierdzić 16 wydarzeń. Francuski Narodowy Komitet Olimpijski pomógł sfinansować nowe obiekty w Chamonix, które miały być również gospodarzem igrzysk. Pierwsze Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbywały się od 25 stycznia 1924 roku do 5 lutego 1924 roku, a około 10 000 osób zapłaciło za udział w zawodach.
Pod koniec 12-dniowego wydarzenia, ówczesny prezydent MKOl Pierre de Coubertin pochwalił igrzyska, mówiąc, że „ostatni bezprecedensowy sukces tych igrzysk daje nam nadzieję.”
„Sporty zimowe mają w sobie pewną czystość i dlatego byłem skłonny wspierać i pielęgnować je w tym środowisku olimpijskim”, powiedział ówczesny prezydent MKOl Pierre de Coubertin na zamknięciu igrzysk w 1924 roku, według MKOl.
W maju 1925 roku MKOl oficjalnie nazwał wydarzenia w Chamonix „pierwszymi Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi”, rozpoczynając serię na dobre.
Ile wydarzeń było na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich?
Początkowo nazwane Tygodniem Sportów Zimowych, 12-dniowy program, który stał się pierwszymi Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi, obejmował sześć dyscyplin sportowych, 16 wydarzeń i 16 krajów biorących udział w zawodach. Zostały one zorganizowane przez Francuski Narodowy Komitet Olimpijski, we współpracy z Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim (MKOl), po debatach na temat podniesienia sportów zimowych do tego samego poziomu uwagi, co sporty letnie. Pierwsze nowoczesne Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Atenach, w Grecji, w kwietniu 1896 roku, a w latach dwudziestych XX wieku letnie igrzyska zawierały już przyszłe zimowe wydarzenia, takie jak łyżwiarstwo figurowe i hokej na lodzie.
Ilu sportowców zdobyło medale na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich?
Z 258 sportowców, którzy rywalizowali na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, tylko kilku z nich zdobyło medale olimpijskie i historyczne momenty. Norwegia zdobyła 134,5 punktów, Finlandia 76,5 punktów, Wielka Brytania 30, a Stany Zjednoczone 29, według raportu TIME z 1924 roku.
Charles Jewtraw był jednym z najbardziej pamiętnych sportowców, którzy brali udział w zawodach, jako pierwszy, który zdobył złoty medal. Niedoszły zawodnik w konkurencji łyżwiarstwa szybkiego na 500 metrów, Jewtraw pokonał 26 innych zawodników dzięki „wściekłemu startowi”, który przyciągnął „okrzyki” tłumu i czasowi 44,00, zgodnie z oficjalną relacją z Olimpiady. (Jest również rekordzistą świata w biegu na 100 jardów łyżwą – 9 2/5 sekundy). Chociaż zajął ósme miejsce w wyścigu na 1500 metrów i 13 w wyścigu na 5000 metrów, olimpijczycy przypisują Jewtrawowi inspirowanie innych sportowców, takich jak Jack Shea z USA, który zdobył dwa złote medale w łyżwiarstwie szybkim na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich osiem lat później. W tych innych wyścigach łyżwiarstwa szybkiego w 1924 roku dominował Clas Thunberg z Finlandii, zdobywając trzy złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal.
Nordycki narciarz Thorleif Haugh stał się legendą na nartach po zdobyciu trzech złotych medali w trzech różnych zawodach, które utorowały drogę do dominacji Norwegii w pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Jak wyszczególnił MKOl, wiele wyścigów w Norwegii zostało nazwanych na cześć sportowca, a w jego rodzinnym mieście stoi jego pomnik z brązu. Haugh wziął również narty na stoki i wziął udział w konkursie skoków narciarskich, gdzie przez dziesięciolecia uważano, że zdobył brązowy medal. Jednak w latach 70. Anders Haugen z USA otrzymał brązowy medal po tym, jak odkryto błąd w punktacji.
Norweski narciarz Jacob Tullin Thams jest jednym z niewielu olimpijczyków, którzy zdobyli medale zarówno na Zimowych, jak i Letnich Igrzyskach Olimpijskich. W Chamonix w 1924 r. Thams zdobył złoto w konkursie skoków narciarskich. Lata później, w 1936 roku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie, Thams zdobył srebro w zawodach żeglarskich na ośmiu metrach.
Austriacka łyżwiarka Herma Szabo, jedna z 11 zawodniczek startujących na pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, urodziła się, by jeździć na łyżwach. Pochodząca z rodziny zawodników łyżwiarskich, Szabo pokonała swoją konkurencję w 1924 roku – był to jeden z wielu międzynarodowych konkursów, które wygrała. W Chamonix, jej zwycięstwo było jednogłośne wśród sędziów, pomimo silnej konkurencji ze strony amerykańskiej Beatrix S. Loughran.
Chociaż w 1924 roku zajęła ostatnie miejsce z ośmiu startujących, norweska łyżwiarka Sonja Henie wyróżniała się wiekiem. Miała zaledwie 11 lat, gdy wzięła udział w pierwszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Po tym jej kariera nabrała rozpędu – zdobyła trzy złote medale w 1928, 1932 i 1936 roku, a w końcu zagrała w wielu filmach.
Czy Kanada zawsze miała silną drużynę hokejową?
Podobnie do wyników ostatnich Zimowych Igrzysk Olimpijskich, kanadyjska drużyna hokejowa okazała się potęgą w 1924 roku. W trakcie zawodów drużyna zdobyła 122 bramki – z zaledwie trzema strzelonymi przeciwko nim, MKOl wyszczególnił.
„Turniej hokejowy został zdominowany przez Kanadę, delikatnie mówiąc”, powiedział Wallechinsky, historyk. „Więc Kanadyjczycy naprawdę wysoko oceniają te igrzyska.”
Oryginalny raport TIME’a z pierwszych Zimowych Igrzysk Olimpijskich szczegółowo opisuje ostateczny pojedynek pomiędzy Kanadą i USA, określając kto wygra złoto, a kto srebro. Kanada wygrała ten trudny mecz 6-1.
„To był konkurs pomiędzy kanadyjską pracą zespołową i amerykańskimi indywidualnymi gwiazdami. W dwadzieścia sekund po rozpoczęciu gry, Kanadyjczyk został wysłany do upadku. Przed upływem dwóch minut Amerykanin został położony przez kij Kanadyjczyka. Od początku do końca gracze obijali się o siebie nawzajem, tak że gra toczyła się kolejno: człowiek wykluczony na dwie minuty i człowiek odesłany na emeryturę z powodu kontuzji. Jedyny gol dla USA padł, gdy Drury zabrał krążek z lodu przez drużynę kanadyjską. Kanadyjskie bramki padły w wyniku krótkich, dokładnych, decydujących podań.”
„Doping nie był jednym z oficjalnych wydarzeń, ale Europejczycy podjęli się amerykańskiego akompaniamentu sportowego, produkowanego w postaci niesamowitych skowytów.”
Jak zmieniły się Zimowe Igrzyska Olimpijskie od 1924 roku?
Na początek, na dzisiejszych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich jest więcej prawie wszystkiego – więcej krajów, więcej sportów, więcej sportowców, więcej wydarzeń i więcej medali. Podobnie jak w przypadku Letnich Igrzysk Olimpijskich, ostatnie kilka dekad przyniosło dodatkowe wydarzenia, uczestników i zawody. Dopiero w 1992 roku Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się dwa lata po letnich (a nie w tym samym roku).
Czynniki takie jak telewizja dodały widowiskowości zawodom, a sportowcy stali się aspirującymi postaciami i reprezentantami swoich krajów. Jednak Zimowe Igrzyska Olimpijskie wciąż borykają się z problemem, który utrzymuje się od ponad 90 lat: niedostępność sportów dla niektórych krajów.
Wallechinsky powiedział, że elitarne, drogie, zależne od klimatu sporty pokazywane na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich sprawiają, że trudno jest w pełni porównać zawody z Letnimi Igrzyskami Olimpijskimi. Na przykład oczekuje się, że 90 krajów będzie rywalizować w Pyeongchang w 2018 roku, znacznie mniej niż ponad 200 krajów, które uczestniczyły w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2016 roku w Rio de Janeiro. Surowe standardy kwalifikacji i wymóg drogich obiektów treningowych dla zimowych igrzysk olimpijskich oznaczają, że wiele krajów, które zwykle stanowią zagrożenie na podium w lecie, nie może tego zrobić w zimie.
„Jeśli chcesz biegać 100 metrów lub nawet maraton, można po prostu krok za drzwiami i to zrobić. Jeśli chcesz grać w piłkę nożną, możesz to zrobić wszędzie” – powiedział Wallechinsky. „Ale jeśli chcesz rywalizować w saneczkarstwie? Nie wydaje mi się. Narciarstwo alpejskie jest bardzo drogim sportem.”
„Jeśli chcesz być konkurencyjny będziesz musiał mieć drogi sprzęt i dobry trening,” dodał. „I nie tylko drogi sprzęt, ale konsekwentny, niezawodny dostęp do miejsc na treningi.”
Czy w przyszłości więcej narodów może wznieść się na poziom podium? „Trudno mi to ocenić”, powiedział Wallechinsky.
Get The Brief. Zapisz się, aby otrzymywać najważniejsze informacje, które musisz znać już teraz.
Dziękujemy!
Dla Twojego bezpieczeństwa wysłaliśmy wiadomość e-mail z potwierdzeniem na podany przez Ciebie adres. Kliknij link, aby potwierdzić swoją subskrypcję i rozpocząć otrzymywanie naszych biuletynów. Jeśli nie otrzymasz potwierdzenia w ciągu 10 minut, sprawdź swój folder spamu.
Kontakt z nami pod adresem [email protected].