Gubernator generalny Pakistanu był przedstawicielem rezydującym króla Jerzego VI w Pakistanie w latach 1947-1952, a następnie królowej Elżbiety II („królowej Pakistanu”) od 1952 r. do 1956 r., kiedy to Pakistan został ogłoszony republiką.

Kiedy Pakistan stał się niepodległym, samorządnym narodem w 1947 r., podobnie jak Indie, które uzyskały niepodległość, tymczasowo nadal korzystał z ustawy o rządzie Indii z 1935 r. jako swojej pisemnej konstytucji do czasu opracowania konstytucji dla kraju, który uzyskał niepodległość; domyślnie zakładało to kontynuację monarchii konstytucyjnej jako dominium w ramach Commonwealthu.

Monarcha mianował gubernatora generalnego, za radą premiera Pakistanu, który miał służyć jako faktyczna głowa państwa.

Muhammad Ali Jinnah, uważany za Quaid-e-Azam („Wielki Przywódca”), poinformował Louisa Mountbattena, 1. hrabiego Mountbattena z Birmy: „kiedy ja będę gubernatorem generalnym, premier zrobi to, co mu każę” — jednak szybko pogarszający się stan zdrowia Jinnaha sprawił, że kwestia ta stała się bezprzedmiotowa.

Po śmierci Jinnaha gubernator generalny Pakistanu nadal pełnił większą rolę, niż nakazywała ustawa o Indiach, odwołując wielu premierów i konsolidując władzę.

Urząd gubernatora generalnego został zastąpiony urzędem prezydenta Pakistanu, kiedy Pakistan stał się republiką w 1956 roku. Ówczesny gubernator generalny, Iskander Mirza, został pierwszym prezydentem Pakistanu.

.

.

.

Nazwisko		Portret	Zajęcie stanowiska	Odejście stanowiska	Data urodzenia i śmierci	Partia polityczna
1	Muhammad Ali Jinnah		15 sierpnia 1947	11 września 1948	25 grudnia 1876 – 11 września 1948	Liga Muzułmańska
2	Sir Khawaja Nazimuddin		14 września 1948	17 października 1951	19 lipca 1894 -. 22 października 1964	Liga Muzułmańska
3	Ghulam Mohammad		17 października 1951	6 października 1955	20 kwietnia 1895 -. 12 września 1956
4	Iskander Mirza		6 października 1955	23 marca 1956	13 listopada 1899 – 12 listopada 1969	Partia Republikańska

.