Współczesny pogląd jest taki, że Chamberlain był łatwowiernym, ale mającym dobre intencje człowiekiem, który dał się nabrać Hitlerowi, to mit, który się rozwinął (głównie przez sieczkę, jaką Churchill zrobił mu we wspomnieniach WSC) Ale rzeczywistość nie była tak prosta, jak przedstawiał ją WSC

Po pierwsze rozważmy czasy – pierwsza wojna światowa zakończyła się w 1918 roku, Wszyscy politycy wyższego szczebla przeżyli ją, wielu z nich służyło w niej i zrozumiało prawdziwy horror wojny przemysłowej i nie mieli powodu, by sądzić, że kolejna wojna europejska nie będzie podobna w swoim stylu i skutkach, więc wyraźnie zależało im na uniknięciu kolejnej wojny

Rozważmy cele i obawy Wielkiej Brytanii, Wielka Brytania uważała Traktat Wersalski za zbyt surowy dla Niemiec nie tyle z sympatii, ile z obawy przed komunizmem, a Wielka Brytania chciała silnych Niemiec jako bariery dla komunistycznej ekspansji

Wyeliminujmy perspektywę czasu, wszyscy wiemy, z jakimi ludźmi Chamberlain miał teraz do czynienia w Niemczech, ale o wiele mniej rozumiano o nich w tamtym czasie

Zastanówmy się, jakie inne działania podejmował Chamberlain, od objęcia urzędu w 1937 roku potajemnie przygotowywał Wielką Brytanię do wojny, dowody są jasne, modernizacja zarówno RAF-u, jak i armii, sieć obrony radarowej, system fabryk cieni itd.

Spójrzmy na brytyjską opinię publiczną, obecne znaczenie słowa „appeasement” ma bardzo negatywny wydźwięk i stało się niemal obelgą – w latach 30-tych była to niezwykle popularna polityka w Wielkiej Brytanii

Więc z perspektywy czasu widzimy Chamberlaina jako głupca, ale czy w rzeczywistości nim był?