Anthony Fauci, szef amerykańskiego Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych, powiedział USA Today: „Dżuma i dżuma płucna z 14 wieku … została spowodowana przez bakterię Yersinia pestis, która jest nadal bardzo żywa i dobrze na całym świecie i ogólnie postrzegana w populacjach zwierząt, i przenoszona przez ukąszenie pchły.

——————————- Aby uzyskać zwięzłe, odświeżające i wyważone spojrzenie na wiadomości, dostarczane do Twojej skrzynki odbiorczej, zapisz się do newslettera WeekDay——————————-

Jak to się skończyło?

Najpopularniejszą teorią tego, jak dżuma się skończyła, jest wprowadzenie kwarantanny. Niezakażeni zazwyczaj pozostawali w swoich domach i wychodzili tylko wtedy, gdy było to konieczne, podczas gdy ci, którzy mogli sobie na to pozwolić, opuszczali gęściej zaludnione obszary i żyli w większej izolacji.

Ulepszenia w higienie osobistej również zaczęły mieć miejsce podczas pandemii, wraz z praktyką kremacji zamiast pochówku ze względu na samą liczbę ciał.

Powszechny mit sugeruje, że trzecia epidemia dżumy została ostatecznie zniszczona w Londynie przez Wielki Pożar w 1666 roku.

To dobra historia, ale niestety nieprawdziwa, mówi Muzeum Londynu.

Liczba osób umierających na dżumę spadała już przed pożarem, a ludzie nadal umierali po jej ugaszeniu.

Jakie jest dziedzictwo Czarnej Śmierci?

„Historyczny punkt zwrotny, jak również ogromna ludzka tragedia, Czarna Śmierć z lat 1346-53 nie ma sobie równych w historii ludzkości”, mówi Ole J Benedictow z History Today.

Minęło 200 lat, zanim sama Europa była w stanie przywrócić swoją populację do stanu sprzed epidemii. Oprócz strat w populacji, świat poniósł również monumentalne straty w zakresie pracy, sztuki, kultury i gospodarki.

Gdzie nadal występuje Czarna Śmierć?

Od 2010 do 2015 roku na całym świecie zgłoszono 3 248 przypadków dżumy, co spowodowało 584 zgony, podaje Światowa Organizacja Zdrowia.

Dżuma nadal występuje na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Oceanii. Istnieje ryzyko wystąpienia dżumy u ludzi wszędzie tam, gdzie współistnieją bakterie, zwierzęcy nosiciel i populacja ludzka.

Najczęściej występuje w Demokratycznej Republice Konga, na Madagaskarze i w Peru, a epidemie wystąpiły w Afryce, Azji i Ameryce Południowej. Od lat 90-tych większość przypadków u ludzi wystąpiła w Afryce, mówi WHO.

Madagaskar jest znany z tego, że jest domem dla choroby, a przypadki dżumy są zgłaszane prawie każdego roku w kraju. W zeszłym roku w Wyoming, USA, odkryto kilka kotów z dżumą, co skłoniło urzędników państwowych do ostrzeżeń, mówi magazyn Pacific Standard.

Co może nas nauczyć o koronawirusie?

.