Pytanie: „Czy będziemy pracować / mieć pracę w niebie?”
Odpowiedź: Niebo jest miejscem, gdzie wierzący „odpoczną od swej pracy” (Objawienie 14:13), ale wielu jest zaskoczonych, gdy dowiadują się, że niebo, czyli stan wieczny, będzie również miejscem, gdzie będziemy pracować. Będziemy mieli zadania do wykonania. W Nowym Jeruzalem Baranek zasiada na tronie, a „słudzy jego będą mu służyć” (Obj. 22:3). Pomysł, że niebo jest miejscem, w którym wylegujemy się na chmurach, brzdąkając na harfach, nie pochodzi z Biblii.
Myśl o pracy w niebie może być niesmaczna dla niektórych, zwłaszcza dla tych, którzy spędzili życie w znoju. Ale „praca” w niebie będzie zupełnie inna od naszej przyzwyczajonej pracy na tym świecie. Naszym zadaniem w wieczności będzie po prostu służenie Panu. I będziemy przebywać w doskonałym środowisku.
Bóg stworzył nas do pracy. Od początku ludzie zostali stworzeni przez Pana do pracy; nawet przed upadkiem Adam miał pracę, ponieważ Bóg umieścił go w ogrodzie, „aby go uprawiał i doglądał” (Rdz 2,15). Kobiety również zostały stworzone do pracy, ponieważ Bóg stworzył Ewę, aby była „pomocnicą” Adama (Rdz 2:20). Przed upadkiem praca, którą Bóg dał Adamowi i Ewie, była satysfakcjonująca, ożywcza i dawała poczucie celu. Dopiero po wprowadzeniu grzechu na świat praca człowieka stała się trudna (Rodzaju 3:17-19). Tak więc, chociaż praca jest dobra, „bolesny trud”, którego doświadczamy dzisiaj, jest wynikiem życia w upadłym świecie.
Nawet w naszym grzesznym świecie praca jest godna szacunku i nadal może zapewnić cel i spełnienie. Problem polega na tym, że wiele rzeczy może przeszkodzić w cieszeniu się pracą: problemy interpersonalne, złe zarządzanie, nierealistyczne wymagania, zmęczenie fizyczne lub psychiczne, itp. W przeciwieństwie do tego, praca w niebie będzie przyjemna i satysfakcjonująca. Nie będzie tam konfliktów interpersonalnych, niepraktycznych oczekiwań ani zmęczenia, a my będziemy mieli doskonałego kierownika. Jak stwierdza Randy Alcorn w swojej książce Heaven: „Będziemy mieli również pracę do wykonania, satysfakcjonującą i wzbogacającą pracę, której nie będziemy mogli się doczekać, aby do niej wrócić, pracę, która nigdy nie będzie nudna” (s. 331).
Innym powodem, dla którego wierzymy, że będziemy pracować w niebie, jest to, że Bóg opisuje siebie jako robotnika. Zapytany przez faryzeuszy, dlaczego, ich zdaniem, łamie szabat, Jezus odpowiedział: „Ojciec mój zawsze jest w pracy aż do dnia dzisiejszego, a Ja także pracuję” (Ewangelia Jana 5:17). Idea dzieci Bożych pracujących w niebie nie powinna dziwić, ponieważ sam Pan pracuje, a „będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest” (1 J 3,2).
Wierzy będą mieli pracę w niebie, tak jak aniołowie mają specjalne zadania, które wykonują w kulcie i adoracji. Aniołowie są „sługami”, którzy wykonują polecenia Boga (Hbr 1:7). Anioł, który przemówił do Jana, nazwał siebie „współsługą z tobą” (Ap 22:9). W niebie nie ma bezrobotnych aniołów i nie będzie bezrobotnych świętych.
W naszym obecnym świecie mamy takie polecenie: „Cokolwiek czynicie, pracujcie nad tym z całego serca, jako pracujący dla Pana” (Kol 3:23). Praca, którą chrześcijanie wykonują w niebie, będzie miała ten sam cel: będzie aktem uwielbienia oddającym chwałę Panu. Różnica będzie polegała na tym, że w wieczności praca, którą Bóg dla nas przygotował, będzie natychmiastowo satysfakcjonująca, stale odświeżająca i doskonale odpowiadająca temu, do czego zostaliśmy stworzeni.

.