The Bourbon Shortage Was Never Real, And Here Is Why

By Richard Thomas

Klasyk, którego produkcji zaprzestano, Elijah Craig 12 Year Old
(Credit: Richard Thomas)

Jeszcze kilka lat temu w kręgach bourbonowych mówiło się, że lepiej horde the good stuff now, ponieważ byliśmy w samym środku niedoboru bourbona. Scenariusz, w którym zwiększony popyt osuszyłby nawet gigantyczne jezioro bourbonu siedzące w rickhouse’ach w Kentucky, był postulowany przez punditów wyżej postawionych ode mnie, powtarzany wielokrotnie na blogach i forach, a wierzyli w niego niemal wszyscy.

What A Real Shortage Looks Like
Moja samotna odpowiedź, jedna z tych, które powtarzam od 2015 roku, brzmiała: jeśli chcesz przykładu prawdziwego niedoboru, spójrz na Japonię. Aby podsycić ogień sygnałów, który doprowadził do ich odkrycia jako światowej klasy źródła whisky, dwie wielkie japońskie destylarnie – Suntory i Nikka – wypuściły kilka wspaniałych starzonych ekspresji i rozprowadziły je daleko poza to, co mogła udźwignąć ich baza magazynowa. Wypalili swoje stare zapasy szybciej niż można było je zastąpić, przewyższając produkcję. Gdy japońska whisky stała się gorącym towarem, Suntory i Nikka znalazły się w poważnym kłopocie.

Chcesz zobaczyć niedobór? Spróbuj dostać w swoje ręce to.
(Credit: Kurt Maitland)

W 2015 roku, Suntory podniósł ceny o 20 do 25% w całej tablicy; Nikka wyeliminował 17 ekspresji, z których większość została zastąpiona przez no age statement (NAS) whiskies. Coraz bardziej rygorystyczne środki, aby utrzymać swoje marki na półkach z zapasami, które obie firmy śledziły z roku na rok. Tak właśnie wygląda prawdziwy niedobór, przypominający whisky w wersji linii gazowej z lat 70-tych. Podczas gdy Ameryka doświadczyła takiego momentu, był to krótki kryzys na żytniej whisky w 2011 roku, a nie na bourbonie w 2015 roku.

How To Make More Money With The Same Old Stuff
Z reguły, gdy istniejąca whisky z oznaczeniem wieku zniknęła w Ameryce, było to zazwyczaj spowodowane tym, że firma produkująca ją podążała za jednym z dwóch podejść biznesowych, aby zarobić więcej pieniędzy przy tej samej ilości zapasów. Pierwszym z nich było sformułowanie nowego wyrażenia, które mogłoby wypełnić więcej butelek i być wprowadzone do szerszej dystrybucji, zajmując więcej miejsca na półkach sklepów monopolowych i barów.

Ten model był za większością ruchów marki do statusu NAS. Jeśli firma bierze 12-letni bourbon, wykonane z 12 do 15-letnich zapasów, i zastępuje go NAS wykonane z 7 do 10-letnich zapasów, automatycznie mają co najmniej trochę więcej bourbon do pracy z powodu zmniejszonego udziału anioła. Mogą też wykorzystać swoją zwiększoną produkcję z kilku lat wcześniej przed czasem. Tak więc więcej butelek wychodzi, wypełniając więcej miejsca na półce i sprzedając więcej jednostek w tej samej cenie, podczas gdy lepiej spełnia popyt.

Drugie podejście było zastąpić istniejącą markę z czymś trochę starszy lub bardziej rarified w jakiś sposób, ale w znacznym narzutem w cenie. Często te dwa podejścia są zazębiające się, ponieważ tak wiele różnych produktów w dużej firmie destylacyjnej są pobierane z tej samej bazy zapasów. W powyższym przykładzie, zmiana na NAS uwalnia istniejące zapasy 12 do 15-letniego bourbona do wykorzystania w nowych markach lub do dalszego starzenia, aby wzmocnić ekspansję ultra-starzonych ekspresji w dół drogi.

Nowa Old Charter jest NAS, ale zachowała numer 8 na butelce, co doprowadziło niektórych do oskarżenia o wprowadzanie w błąd.
(Credit: Sazerac)

Dolna linia dla obu tych scenariuszy było to, że nie ukochany, w wieku bourbon został przerwany, ponieważ popyt drenowane rickhouses i nie może być wykonane już, scenariusz, który był zawsze mocno sugerowane przez over-hyped historie o niedoborze. Każda marka istniejąca w 2010 r. mogłaby kontynuować produkcję zgodnie z ówczesnymi założeniami i planami; niewiele z nich, jeśli w ogóle, ucierpiałoby z powodu niedoboru dotykającego tak wiele marek produkowanych obecnie przez Buffalo Trace. Maker’s Mark, na przykład, został na alokacji od dziesięcioleci, ale zawsze byłeś w stanie uzyskać go w zalecanej cenie detalicznej po prostu wiedząc, co sklepy carried it.

Dowód w tym wszystkim było ostatnie wydarzenia z Knob Creek. Marka nie tylko ponownie wprowadziła ich klasyczny 9-letni small batch po nieobecności mniej niż cztery lata, oni jeden-upped go wprowadzając nowy 12-letni wyraz, jak również. Ruchy takie jak to nie naprawdę mówić do Beam w średnim wieku zapasów bourbon zostały wydrenowane przez spragnionego publiczności w 2016.

Niektórzy ludzie mówili części tego bardziej dokładne, ale także bardziej złożoną wersję historii niedoboru przez cały czas. Ale aksjomatem jest, że bardziej wyrafinowana i mniej przerażająca prawda jest trudniejsza do sprzedania niż przerażający mit, zarówno pod względem umiejętności, jakich wymaga opowiedzenie historii, jak i nieodłącznej rynkowości opowieści. Teraz, kiedy ta historia rozegrała się w ciągu ostatniej połowy dekady i nie rozwinęła się tak, jak powinna, powinno być łatwiej spojrzeć wstecz na wydarzenia i zobaczyć, że to, co się stało, z pewnością sprawiło, że niektóre marki stały się rzadsze na półkach sklepowych, ale nie pasuje do definicji niedoboru.