Społeczeństwo szybko obwinia tych, którzy powtarzają się w bufecie za brak siły woli, ale naukowcy powoli odkrywają, dlaczego niektórzy z nas po prostu nigdy nie czują się syci.

Nowe badania z Niemiec wskazują, dlaczego niektórzy ludzie mogą zjeść trzy groszki i czuć się syci, podczas gdy inni mogą pożreć cały czterodaniowy posiłek i nadal mieć czas na przejazd w drodze do domu.

To wszystko ma związek z tym, jak zaprogramowany jest twój „przełącznik głodu” i jak skuteczny jest w uwalnianiu hormonów, które mówią ci, że jesteś pełny.

Twoje ciało ma dwa hormony, które regulują, ile (i kiedy) jesz.

Główny hormon głodu, który mówi ci, kiedy jesteś głodny, jest znany jako grelina, a główny hormon „jestem najedzony!” nazywa się leptyna, która pozwala ci wiedzieć, kiedy masz dość.

Choć wiemy, że te hormony kontrolują naszą reakcję na ilość jedzenia, nie wiemy, co kontroluje ilość uwalnianej greliny lub leptyny.

Ale naukowcy z Niemieckiego Centrum Badań nad Zdrowiem Środowiskowym zidentyfikowali enzym o nazwie deacetylaza histonu 5 (HDAC5), który rozpoznaje ilość tłuszczu na twoim ciele i sygnalizuje produkcję leptyny.

Jeśli twoje enzymy HDAC5 nie działają, twój „przełącznik głodu” działa nieprawidłowo, a ty jesteś bardziej skłonny do ciągłego objadania się.

Aby to sprawdzić, badacze wzięli myszy, które zostały specjalnie wyhodowane, aby mieć uszkodzone komórki HDAC5, a następnie wystawili je na działanie wyższych ilości leptyny, aby sprawdzić, czy mogą sztucznie sprawić, że poczują się pełne.

POWIĄZANIE: Jak często powinieneś jeść?

W porównaniu z myszami, które miały nienaruszone komórki HDAC5, myszy, którym brakowało HDAC5, miały większy poziom otyłości, nie mogły kontrolować tego, ile jadły i stale zwiększały spożycie pokarmu.

„HDAC5 jest ważnym ogniwem w komunikacji między naszą tkanką tłuszczową a ośrodkami głodu w mózgu”, mówi dr Paul Pfluger, który kierował badaniem.

„Bez HDAC5, nie możemy dostosować naszego spożycia żywności lub ograniczyć nasze odkładanie tłuszczu.”

W ramach eksperymentu, naukowcy byli w stanie konkretnie celować HDAC5 w myszy, i uczynić je bardziej wrażliwe na leptynę, co oznacza, że czuli się pełniejsi, wcześniej.

„Przywrócenie wrażliwości na leptynę jest ważnym krokiem na drodze do trwałej utraty wagi”, zauważył Pfluger.

„Oprócz istotnych zmian w diecie i zachowaniach związanych z ćwiczeniami, w przyszłości poszczególne składniki efektu leptyny mogą być potencjalnymi celami leków, aby wspierać proces utraty wagi.”

Dla tych z was, którzy trzymają się magicznej pigułki, która sprawi, że poczujecie się pełniejsi, Pfluger mówi, że na tym etapie nie jest jasne, czy naukowcy będą w stanie stworzyć lek, który zwiększa ilość HDAC5 u ludzi.

„W najbliższych latach okaże się, czy ten enzym będzie odpowiednim celem do walki z otyłością u ludzi.”

RELATED: Czy naukowcy odkryli, jak „wyłączyć” głód?