Refluks żołądkowo-przełykowy jest stanem, który dotyka do połowy wszystkich niemowląt w wieku poniżej trzech miesięcy.

Może on występować wiele razy dziennie, szczególnie po karmieniu. Dzieje się tak, gdy pokarm jest połykany do żołądka, ale następnie jest zwracany do przełyku (przewodu pokarmowego). Czasami spada ono z powrotem do żołądka (i w dół przewodu pokarmowego) lub czasami spływa z powrotem do ust lub dalej, powodując wymioty lub ulewanie pokarmu.

Dlaczego tak wiele dzieci cierpi na refluks?

Gdy połykamy pokarm, wiele czynników zazwyczaj łączy się w celu utrzymania go w żołądku.

Po pierwsze, ludzie zazwyczaj siedzą, aby jeść, więc grawitacja pomaga w utrzymaniu pokarmu na dole.

Po drugie, zazwyczaj jemy żywność o wystarczającej wadze i gęstości, aby pozostać w żołądku.

Po trzecie, mamy dolny zwieracz przełyku, który jest mięśniową opaską wokół dolnego końca przełyku, pomagającą zatrzymać jedzenie wracające do góry.

Po czwarte, nasz przełyk jest dość długi, pomagając zwiększyć odległość, jaką jedzenie musiałoby przebyć, aby wrócić do góry.

W niemowlętach te czynniki nie występują. Leżą one przez większość czasu, spożywają tylko płyny, ich mięśnie nie są jeszcze tak dobrze rozwinięte, jak się staną, a ich przełyk jest jeszcze stosunkowo krótki. W rezultacie, niemowlęta są o wiele bardziej prawdopodobne, aby mieć pewien stopień regurgitacji ich milk.

Refluks nie jest koniecznie złą rzeczą dla dzieci. Jeśli połknęły one dużą ilość mleka (i powietrza) podczas karmienia, refluks jest sposobem, w jaki organizm może pomóc zmniejszyć ciśnienie i złagodzić dyskomfort związany z przepełnionym żołądkiem.

Jakie są objawy?

Refluks występuje bardzo często u niemowląt, a wiele z nich nie wykazuje żadnych objawów.

Najczęstszym objawem refluksu jest małe ulewanie się mleka po karmieniu. Czasami, gdy mleko miesza się z kwasem żołądkowym, a następnie wypływa z powrotem do przełyku, powstałe w ten sposób regurgitacje powodują ból.

Inne objawy mogą obejmować niepokój lub dyskomfort przy karmieniu, płacz podczas lub po karmieniu lub bardziej znaczące wymioty przy karmieniu. Niektóre dzieci odmawiają lub wymiotują tak dużą ilością pokarmu, że nie są w stanie przybrać na wadze. Niektóre nawet tracą na wadze.

Cichy refluks jest zwykle używany do opisania dziecka, które regurgituje posiłek do przełyku, ale nie aż do ust.

Może to nadal prowadzić do dyskomfortu i niepokoju, ale nie powoduje wymiotów lub wylania się mleka. W ten sposób rodzicowi może być trudno zidentyfikować przyczynę niepokoju.

Leczenie

Zwykle refluks u niemowląt nie jest czymś, co wymaga dodatkowych badań lub leczenia, ponieważ zwykle nie powoduje znaczących problemów, a objawy ustępują samoistnie.

Wynika to z faktu, że szczególne cechy niemowląt, które powodują refluks (leżenie, spożywanie tylko płynów, posiadanie stosunkowo słabo rozwiniętych mięśni i krótszego przełyku) poprawiają się z czasem. Dodatkowo, niektóre z samych zabiegów mogą być szkodliwe lub mogą nie działać.

Wiele różnych leków zostało wypróbowanych na refluks. Ogólnie rzecz biorąc, są one zalecane tylko dla dzieci ze słabym przyrostem masy ciała lub znacznym niepokojem, jak również z regurgitacją. Nie są one ogólnie zalecane, ponieważ ich efekty okazały się słabe w przypadku zwykłego regurgitacji. Mają one również tendencję do pewnych skutków ubocznych, w tym infekcji klatki piersiowej, bólów brzucha i wymiotów, czyli tych samych objawów, którym mają zapobiegać.

Substancje alginianowe dla niemowląt (takie jak gaviscon infant) działają poprzez zagęszczanie pokarmu i tworzenie powłoki na dolnej części przełyku i żołądka. Mogą one pomóc w łagodzeniu niektórych objawów. Zawierają one stosunkowo dużą ilość soli, dlatego powinny być stosowane wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Nie powinny być również stosowane z zagęszczaczami recepturowymi.

Niektóre zagęszczacze receptur mogą pomóc u niemowląt karmionych butelką. Grubsze karmienia zachęcają mleko do pozostania w żołądku i utrudniają jego wypłukanie z powrotem do przełyku. Jednak gęstszy pokarm może być trudniejszy do ssania i połykania przez dziecko, a także może wpływać na zawartość składników odżywczych w mieszance. Podobnie, zmniejszenie objętości pokarmu może zmniejszyć refluks, ale może również wpłynąć na odżywianie i wzrost dziecka. Liczba karmień w ciągu dnia może wymagać zwiększenia, jeżeli objętość każdego karmienia jest zmniejszona.

Choć istnieją pewne opcje chirurgiczne, są one zazwyczaj zarezerwowane dla starszych dzieci z ciężkim refluksem lub tych z powikłaniami.

Leczenie bez leków może być skuteczne. Obejmuje to pozwolenie dziecku na leżenie na brzuszku lub na lewym boku, gdy jest jeszcze obudzone i załatwia się po posiłku, pod warunkiem, że jest nadzorowane. Nigdy nie pozwalaj dziecku spać w tych pozycjach, ponieważ są one związane ze zwiększonym ryzykiem SIDS (zespół nagłej śmierci niemowląt).

Powikłania refluksu u niemowląt są rzadkie. Są one bardziej prawdopodobne u wcześniaków (które mają bardziej niedojrzałe ciała), oraz u dzieci z innymi znaczącymi problemami zdrowotnymi.

W przypadku nadmiernych wymiotów, dzieci mogą mieć problemy z przybieraniem na wadze. Częste cofanie się kwasu żołądkowego może czasami powodować urazy przełyku. Część mleka może przedostać się do tchawicy (tchawicy), powodując trudności w oddychaniu lub infekcję.

Czy to kiedykolwiek minie?

Niewiele dzieci (mniej niż 5%) z refluksem ma jakiekolwiek bieżące objawy do czasu ukończenia pierwszego roku życia.

W międzyczasie upewnij się, że waga Twojego dziecka jest monitorowana i pracownik służby zdrowia ocenił Twoje dziecko, aby upewnić się, że najbardziej prawdopodobną diagnozą jest refluks. Bądź świadoma, że choć bardzo częsty, refluks z czasem ustępuje i staje się coraz rzadszy. Dalsze leczenie i testy nie są zazwyczaj pomocne.

Jedno- do dwutygodniowa próba zagęszczacza pokarmu dla dzieci karmionych butelką lub preparatów alginianu dla dzieci karmionych piersią może przynieść pewne efekty, ale tylko jeśli zasugeruje to lekarz. Nie kontynuuj ich stosowania, jeśli stan dziecka się nie poprawi.

Inne leki są zalecane tylko wtedy, gdy dziecko ma inne szczególne objawy i powinny być przepisywane według uznania lekarza. Praktyczne środki, takie jak pozwalanie dziecku na leżenie na brzuszku, kiedy jest obudzone i nadzorowane po posiłku, mogą przynieść pewną poprawę, pod warunkiem, że dziecko nigdy nie będzie mogło spać w tej pozycji.

.