Oczar wirginijski jest najlepiej znany ze swoich zastosowań miejscowych, ale ma również pewne wewnętrzne. Kiedy jest spożywane wewnętrznie, oczaru wirginijskiego jest zwykle wykonane w postaci herbaty. Wśród korzyści, które można uzyskać z oczaru wirginijskiego herbaty są pomoc w problemach z układem oddechowym, takich jak kaszel, ból gardła, a nawet astmy. Jeśli nie możesz znaleźć łodyg oczaru wirginijskiego lub kory, aby zrobić herbatę, rozważ jeden z następujących substytutów oczaru wirginijskiego, aby uzyskać wszystkie lub niektóre z korzyści.

Twój najlepszy zakład: Wiąz śliski

Jak drzewa oczaru wirginijskiego, wiązy śliskie pochodzą z Ameryki Północnej i mają długą historię stosowania w leczeniu różnych problemów zdrowotnych. Na przykład, zarówno oczar wirginijski jak i śliski wiąz były kiedyś powszechnie stosowane w leczeniu bólu gardła i innych form zapalenia dróg oddechowych.

Śliski wiąz różni się od oczaru wirginijskiego tym, że jest stosunkowo bezsmakowy, pozbawiony goryczy i cierpkości, które można uzyskać z herbaty z oczaru wirginijskiego. Kolejna różnica dotyczy konsystencji. Wiąz śliski zawdzięcza swoją nazwę zawartemu w nim śluzowi, który nadaje herbacie gęstą konsystencję. To właśnie śluz zapewnia śliskiemu wiązowi właściwości przeciwzapalne.

Oczar wirginijski jest zwykle sporządzany w postaci herbaty, gdy jest przyjmowany wewnętrznie i można użyć śliskiego wiązu w ten sam sposób. Jest on często sprzedawany w formie proszku, aby ułatwić mieszanie go z wodą. Zauważ, że jeśli pozwolisz mu siedzieć zbyt długo, nabierze konsystencji płatków owsianych.

Przyzwoity drugi wybór: Kasztanowiec

Kasztanowiec pochodzi z Bałkanów i części Azji, co sprawia, że jego historia pochodzenia jest nieco inna niż historia północnoamerykańskiego oczaru wirginijskiego; jednakże, ma on niektóre z tych samych korzyści. Herbata z kasztanowca jest czasami stosowana w leczeniu stanów zapalnych oraz w celu zmniejszenia nasilenia kaszlu i innych objawów przeziębienia. Herbata z kasztanowca jest również stosowana jako środek przeciwgorączkowy i łagodzący czerwonkę. Stosuje się ją miejscowo, podobnie jak oczar wirginijski.

Jak z oczaru wirginijskiego, liście i kora jest zazwyczaj to, co jest używane do herbaty. Smak kasztanowca jest przede wszystkim gorzki. Orzech powinien być używany tylko do zastosowań miejscowych.

Kasztanowiec ma również niektóre z tych samych wad jak oczar wirginijski, ponieważ zawiera wysokie stężenie garbników, które mogą uczynić go toksycznym, jeśli jest niewłaściwie stosowany.

Na wszelki wypadek: Kora wierzby białej

Kora wierzby białej jest źródłem aspiryny i uważa się, że jest najstarszym znanym ziołowym środkiem przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Kora wierzby białej była używana przez starożytnych Egipcjan, Greków i Chińczyków. Podobnie jak oczar wirginijski, była również używana przez rdzennych Amerykanów. Kora zawiera związek salicynę, który jest prekursorem aspiryny. Organizm przekształca salicynę w kwas salicylowy. Kora wierzby białej jest podobna do oczaru wirginijskiego w tym, że obie są bogate we flawonoidy, które, jak się uważa, zapewniają wiele korzyści przeciwzapalnych.

Kora wierzby białej jest używana do sporządzania herbaty podobnej do herbaty z oczaru wirginijskiego. W przypadku obu ziół, napar może być przyjmowany wewnętrznie lub stosowany miejscowo.

Inne alternatywy

Spikenard jest czasami porównywany do sarsaparilli, ponieważ ma podobny profil smakowy. Podczas gdy profil smakowy nie jest podobny do tego z oczaru wirginijskiego, inne właściwości, takie jak zdolność do łagodzenia stanów zapalnych są. Korzeń Spikenard jest tradycyjnym lekiem na dolegliwości układu oddechowego, takie jak kaszel, a także podagra i reumatoidalne zapalenie stawów.