Tegoroczny festiwal żurawia krzykliwego rozpoczyna się jutro w Port Aransas w Teksasie. Uczestnicy wezmą udział w wycieczkach łodzią, by zobaczyć żurawie, będą obserwować ptaki na Ranczu Fennessey i w innych ciekawych miejscach, a także wysłuchają przemówień znakomitych prelegentów, w tym Roba Kenta, kuratora Parku Narodowego Wood Buffalo w Kanadzie, gdzie żurawie zakładają gniazda, oraz znanego konserwatora George’a Archibalda, współzałożyciela International Crane Foundation.

Festiwal jest tylko kolejnym przykładem intensywnego zainteresowania Whooping Crane, najbardziej zagrożonym gatunkiem żurawia na świecie. W zeszłym roku, nasi czytelnicy głosowali go jednym z ptaków, które chcą zobaczyć najbardziej. Dwa lata temu ukazała się znakomita biografia Roberta Portera Allena, jednego z niewyróżniających się bohaterów ochrony żurawia krzykliwego. W styczniu NBC News wyemitowało reportaż o tych ptakach i ludziach pracujących nad ich reintrodukcją do wschodnich stanów. I tej wiosny, ptaki (może nawet ty!) będzie miał specjalną okazję, aby zobaczyć Whoopers i Kirtland Warblers w centralnej Wisconsin.

Tragicznie, kłusownicy nadal strzelać żurawie. Co najmniej 16 ptaków zostały zabite przez strzelaninę w ostatnich latach. Najnowsze strzelaniny w Kentucky i Luizjanie skłoniły ICF do wezwania do surowych kar dla sprawców.

„My – zjednoczony front zaniepokojonych obywateli, rządów federalnych i stanowych oraz organizacji non-profit – przyniósł Whooping Cranes z powrotem z krawędzi wyginięcia”, non-profit powiedział. „Ale teraz, że Whooping Cranes są z powrotem na naszych ziemiach, to do nas, obywateli Stanów Zjednoczonych, aby utrzymać je bezpieczne. Są one skarbem narodowym, część naszego dziedzictwa życia, a my nie powinniśmy tolerować ich zniszczenia przez wandali w naszych społecznościach.”

Reklama

Oto 10 rzeczy, których możesz nie wiedzieć o tym skarbem narodowym:

One

Although myślimy o Whooping Cranes dziś jako ptaki bagien, historycznie zostały one znalezione na północnoamerykańskich łąkach.

Dwa

Ich zasięg lęgowy rozciągał się od środkowego Illinois i Iowa do Minnesoty, Północnej Dakoty, Manitoby, Saskatchewan i Alberty.

Trzy

Odizolowana populacja lęgowa istniała również w południowo-zachodniej Luizjanie i wschodnim Teksasie, i prawdopodobnie nie była jedyna. Przed latami sześćdziesiątymi XIX wieku ptaki odnotowano w pobliżu zachodniego brzegu Zatoki Hudsona, nad rzeką Bear w Idaho i w pobliżu Ocean City w New Jersey.

Cztery

Zimą Whoopers zajmowały dwa regiony: śródgórskie łąki środkowego Meksyku i wybrzeże Zatoki Perskiej od północno-wschodniego Meksyku do Alabamy.

Pięć

Pomimo swojego ogromnego zasięgu, uważa się, że całkowita populacja żurawia w połowie 1800 roku było nie więcej niż 1300-1 400 ptaków.

Reklama

Sześć

W ciągu wieku, osadnicy zaorali i osuszyli siedlisko ptaka i zastrzelili ponad 250 żurawi. Do 1941 roku tylko 16 ptaków wróciło do zimy na wybrzeżu Texas.

Siedem

Naukowcy znają trasę migracji żurawia od 1954 roku, kiedy odkryto kanadyjskie tereny lęgowe. W ciągu ostatnich kilku lat, projekt śledzenia za pomocą zasilanych energią słoneczną nadajników GPS ujawnił szczegóły dotyczące czasu, miejsc postoju i zachowań migracyjnych. Trwające badania mają na celu informowanie o decyzjach dotyczących ochrony przyrody wzdłuż korytarza migracyjnego.

Osiem

Przez ponad 60 lat stado zimujące w Aransas National Wildlife Refuge było liczone w corocznym spisie, który z czasem wykazywał stały wzrost; zimą 2010-11 spis liczył rekordową liczbę 282 łysek.

Nine

W następnym roku, U.S. Fish and Wildlife Service przełączył się na metodę badania znaną jako próbkowanie odległości; zamiast liczyć każdego ptaka, ma na celu policzenie większości żurawi i produkuje przybliżoną sumę. W latach 2012-13 urzędnicy oszacowali populację Teksasu na 273 żurawie, ale liczba ta mogła być tak niska jak 250 lub tak wysoka jak 301.

Ten

W ciągu dwóch lat, odkąd 282 żurawie zostały policzone, populacja może wzrosnąć o prawie 7 procent lub może spaść o 3 procent lub zdumiewające 11 procent. „Ten stopień niepewności jest po prostu nie do przyjęcia i bezużyteczny dla celów zarządzania odzyskiwaniem” – mówi Tom Stehn, emerytowany koordynator Whooping Crane z Fish and Wildlife Service. Pod koniec 2013 r. niepewność skłoniła International Crane Foundation do rozpoczęcia własnego liczenia Whooping Cranes w Teksasie.

Read an interview with George Archibald, co-founder of the International Crane Foundation.

Read our report on the 2013 Whooping Crane Festival in Wisconsin.

.