W South Street Seaport pojawił się nowy piękny mieszkaniec, a jego imię to Wavertree. Wavertree został zbudowany w 1885 roku i ma historyczny związek z Nowym Jorkiem, czyli więcej niż ukochany Peking (który opuścił port w sierpniu) może się pochwalić. Przypłynął do Nowego Jorku w 1895 roku w drodze do Kalkunty z ładunkiem juty na pokładzie. Statek został przejęty przez South Street Seaport Museum w 1968 roku i przeszedł 16-miesięczną renowację, która kosztowała 13 milionów dolarów w Caddell’s Dry Dock and Repair Co. na Staten Island. W miniony weekend statek powrócił do portu, a my mieliśmy okazję odbyć specjalny spacer po nim z dyrektorem wykonawczym South Street Seaport, Jonathanem Boulware, oraz historykiem muzeum, Williamem Roka. Boulware to rzadki gatunek – miejski odkrywca i marynarz, który pływał na dużych statkach podobnych do Wavertree.

Jutro wieczorem South Street Seaport będzie gospodarzem toastu za Wavertree na pokładzie odnowionego statku flagowego z koktajlami, hors d’oeuvres, barem z ostrygami, koktajlami i muzyką z epoki w wykonaniu Knickerbocker Chamber Orchestra. Bilety kosztują 250$, ale z tym kodem rabatowym otrzymacie 100$ zniżki! Untapped Cities będzie również gospodarzem zakulisowej wycieczki po Wavertree, podczas której będzie można zwiedzić niedostępne dla zwiedzających części statku, w tym imponujący kadłub. Zapisz się na wcześniejsze powiadomienie tutaj:

’ subject=’Wavertree Advance Notice’]

„To właśnie takie statki zbudowały Nowy Jork”, mówi Boulware i przeciąga ramieniem po nabrzeżu, abyśmy wyobrazili sobie tętniący życiem port wysokich statków, ustawionych jeden za drugim. Przypomina nam, że port morski był pierwszą 24-godzinną dzielnicą Nowego Jorku, a wyrażenie „miasto, które nigdy nie śpi” zaczęło się właśnie tutaj. W gęstym porcie znajdowała się „trifecta” finansów, handlu morskiego i biznesu drukarskiego. Statki takie jak Wavertree przywoziły ładunki takie jak herbata, melasa kawowa, zboże, ryż, bawełna, nafta i wiele innych. Pierwotnie zbudowano ją do transportu juty z Indii Wschodnich (obecnie Bangladesz) na Wyspy Brytyjskie, ale wkrótce weszła do „tramp trade”, co oznacza, że przyjmowała każdy ładunek, o ile był on opłacalny.

W zakresie renowacji, drewniane pokłady są nowe, a olinowanie i maszty zostały odnowione przy użyciu XIX-wiecznej technologii. Jeśli położysz ręce na linach na burcie łodzi, możesz poczuć wyraźny morski zapach sztokholmskiej smoły sosnowej – „perfumy żeglarskie”, mówi Boulware. Koło sterowe jest oryginalne, z jedną wymienioną szprychą, i oryginalną przekładnią kierowniczą. Inne elementy, jak żagle i niektóre liny, łączą nowoczesne materiały z oryginalnymi technikami, często po to, by dłużej służyły.

Statek taki jak ten miałby może trzydziestoosobową załogę, w zależności od potrzeb trasy. Pomieszczenia oficerskie, kabina kapitańska i salon, znajdujące się poniżej rufy, są nadal w remoncie, ale można poczuć klimat marynarskich pieśni, które musiały być śpiewane, gdy widzi się ściany wyłożone drewnianymi panelami i detale znajdujące się poniżej. Renowacja powinna zakończyć się w ciągu kilku tygodni, odsłaniając oryginalną stolarkę między drewnianymi ścianami, oryginalne belki i oznakowanie. Metalowe spandrele z inicjałami RWL, oznaczającymi firmę żeglugową R.W. Leyland, dla której Wavertree pływał, zostały odtworzone z wylanego ołowiu z formy oryginału.

Salon

Salon pomieszczeń oficerskich

Boulware twierdzi, że Wavertree był już nieco staroświecki, gdy wypłynął w rejs po raz pierwszy, z dużymi górnymi żaglami, topgallantami, zwanymi „widowmakerami”, ponieważ były niebezpieczne. Boulware przeczytał hiszpański artykuł o Wavertree, który określał topgallanty jako „żagle zabójcy”. Nowe żagle wykonane dla Wavertree są plastikową repliką płótna, która może wytrzymać gnicie, z wieloma szczegółami szytymi ręcznie. Flagi na statku „bardzo ostrożnie” nic nie mówią, ponieważ kombinacje tych flag są używane w prawdziwym języku żeglarskim do wskazywania różnych wiadomości, w tym wiadomości SOS.

Dwubiegowy capstan na górnym pokładzie funkcjonował jak „wciągarka napędzana siłą ludzkich mięśni”, mówi Boulware, z dziesięcioma osobami pracującymi z łatwością. Wypróbowaliśmy go razem, a on zademonstrował, jak załoga używałaby go do wciągania liny. Pomost nie był częścią Wavertree, kiedy South Street Seaport go nabyło, ale byłby na oryginalnym statku i został odtworzony na czas renowacji.

Wavertree’s catwalk

Pokład 'tween deck, pomiędzy głównym pokładem a kadłubem, ma całkowicie nową podłogę wykonaną ze stali. Materiał nie jest autentyczny dla oryginalnego statku, który miałby drewniane pokłady, ale jest wykonany, aby oprzeć się uszkodzeniu wody i jest odwracalny, jeśli Seaport Museum chce odwrócić zmianę. „Utrzymanie wody z dala od statku jest naprawdę pierwszym zadaniem w utrzymaniu tych statków na powierzchni”, wyjaśnia Boulware. Płyty kadłuba z kutego żelaza były nitowane ręcznie, a jeśli przyjrzeć się im z bliska, można zobaczyć, jak na siebie nachodzą – oraz samą liczbę nitów, które trzymają statek razem.

Pokład międzypokładowy

Powiedział także o złożoności załadunku statku towarowego, który przewoził wiele rodzajów towarów na raz – jedne zanieczyszczałyby się nawzajem, inne mogłyby się zapalić w zależności od tego, co znajdowało się obok. Pokazał nam również klipsy, które pomagały utrzymać ładunek z dala od krawędzi statku, aby zapobiec przedostawaniu się wody – co mogłoby spowodować spontaniczny zapłon węgla lub ryżu, który dosłownie rozerwałby żelazny statek.

Następnie zostaliśmy wpuszczeni do kadłuba, obszaru statku, który pozostanie niedostępny dla publiczności (chyba że weźmiesz udział w naszej nadchodzącej wycieczce wyłącznie na Untapped Cities z South Street Seaport Museum – zapisz się z wyprzedzeniem poniżej). „Nie ma na świecie statku, który miałby taką przestrzeń” – oznajmił Boulware, po czym pobiegł na drugi koniec przypominającej katedrę przestrzeni, by pokazać nam, jak wielka jest to przestrzeń. Można tu zobaczyć kości statku wykonane z kutego żelaza, oryginalny zbiornik na wodę w mniej więcej właściwym miejscu, luk, przez który spływał ładunek, oraz część miejsca, w którym przechowywano łańcuch kotwiczny. Nowoczesny otwór wentylacyjny został dodany, aby utrzymać wilgoć w dół.

Plan, kilka lat w dół drogi, byłby rzeczywiście żeglować Wavertree ponownie. Następnym krokiem jest podniesienie żagli, a South Street Seaport poszukuje zaangażowanych wolontariuszy, którzy pomogą kontynuować renowację Wavertree. Przekazaliśmy naszą wizytę na żywo we współpracy z The Urbanist i wkrótce wrócimy z filmami na żywo o Wavertree.

Jedna z dwóch kotwic, ważąca od 4000 do 5000 funtów

Aby zobaczyć więcej, dołącz do nas na naszej nadchodzącej wycieczce za kulisy i nie przegap koktajlu Wavertree 29 września (100$ zniżki od Untapped Cities!)

’ subject=’Wavertree Advance Notice’]

Następnie, sprawdź 5 Wicked Secrets of the South Street Seaport. Przeczytaj o wypłynięciu statku Peking, który obecnie znajduje się na Staten Island, gdzie przechodzi deregulację przed powrotem do Hamburga, Niemcy.