B27. Zespół Wolffa Parkinsona White’a (WPW) Typ B
Wykonano zapis EKG u 23-letniego mężczyzny z wywiadem kołatania serca od dzieciństwa
ECG. Rytm: rytm zatokowy jest obecny przez cały czas trwania badania
Morfologia: odstęp PR jest nieprawidłowo krótki i wynosi .10 sekund. Całkowity czas trwania zespołu QRS jest wydłużony i wynosi .16 sekundy. Początkowe odchylenie QRS zaczyna się jako nieostra fala delta, szczególnie dobrze widoczna w odprowadzeniach I, II, aVL i V4 – V6. Nieswoiste obniżenie odcinka ST i spłaszczenie załamka T są obecne w odprowadzeniach I, II, V5 i V6.
Komentarz. EGG pokazuje typowy wzór preekscytacji komorowej obserwowanej w zespole Wolffa-Parkinsona White’a (WPW). Charakterystyczną cechą tego stanu jest połączenie typowych zmian w EGG (krótki odstęp PR i obecność początkowej fali delta) z obecnością epizodów napadowego częstoskurczu.
Nieprawidłowość w tym stanie polega na obecności anomalii szlaku omijającego lub drogi dodatkowej, które zapewniają drogę, przez którą może dojść do depolaryzacji komór. Depolaryzacja komór może więc zachodzić zarówno tą drogą, jak i poprzez normalne przewodzenie przez węzeł AY. Droga omijająca (składająca się z komórek mięśnia sercowego) przewodzi impuls szybciej niż węzeł AV i powoduje przedwczesną depolaryzację komór, proces znany jako „preekscytacja komorowa” lub „przyspieszone przewodzenie przedsionkowo-komorowe”. Opisano kilka różnych typów dróg omijających, których dokładna klasyfikacja zależy od przebiegu anatomicznego i cech czynnościowych anomalii. Najczęstszym typem jest ten związany z zespołem Wolffa Parkinsona White’a.
Ten EGG wykazuje powierzchowne podobieństwo do bloku lewej odnogi pęczka Hisa. Dzieje się tak, ponieważ anomalny szlak odpowiedzialny za preekscytację komór jest połączony z prawą górną częścią przegrody międzykomorowej – sytuacja analogiczna do LBBB, w którym aktywacja przegrody międzykomorowej jest również inicjowana z prawej strony przegrody. Zasadniczą różnicą między nimi jest obecność krótkiego odstępu PR oraz początkowej fali delta w zespole WPW. W obu stanach depolaryzacja przegrody międzykomorowej przebiega w kierunku przeciwnym do prawidłowego i nie można postawić rozpoznania zależnego od zmian morfologii zespołów QRS ani w przypadku preekscytacji komorowej, ani LBBB. WPW typu B (z prawostronną drogą omijającą węzeł AV) występuje znacznie częściej niż typ A (lewostronna droga omijająca), co zostało zilustrowane w dalszej części artykułu.
Podczas rytmu zatokowego zespół QRS powstaje w wyniku połączenia początkowego przyspieszonego przewodzenia przez drogę dodatkową z późniejszym prawidłowym przewodzeniem przez węzeł AV. To właśnie początkowa depolaryzacja mięśnia sercowego komory daje początek fali delta, która często jest skierowana ku górze, dając początek falom Q w odprowadzeniach dolnych; obecność fal Q lub QS w obecności pobudzenia wstępnego nie może wskazywać na zawał mięśnia sercowego.
Przydatne linki do EKG
- Biblioteka EKG St. Emlyn.
- Life in the Fast Lane ECG Library
- Dr Steve Smith’s ECG blog
- Amal Mattu’s ECG weekly
- Śledź nas na facebooku
- Zapisz się na nasze konto na Instagramie
- Zarejestruj się na aktualizacje e-mail (kliknij na link w prawym górnym rogu strony)
- Posłuchaj naszego podcastu na iTunes
.