Cel: Najczęstszą infekcją grzybiczą wśród populacji ludzkiej jest kandydoza, której etiologią jest głównie Candida albicans. W wyniku zakłócenia równowagi prawidłowej flory lub upośledzenia układu odpornościowego gatunki Candida mogą stać się patogenne. Różne badania in vitro wykazały, że spożycie glukozy jest promotorem wzrostu C. albicans, natomiast badania in vivo wykazały, że ksylitol może zmniejszać ryzyko wystąpienia kandydozy i zapalenia kątów ust. Dlatego też po raz pierwszy podjęto próbę oceny hamującego działania ksylitolu na C. albicans poprzez określenie jego minimalnego stężenia hamującego (MIC) i minimalnego stężenia grzybobójczego (MFC).

Materiały i metody: Pozyskano standardowy szczep C. albicans. Grzyby inkubowano w bulionie z dodatkiem wywaru z serca mózgowego przez 48 godzin w temperaturze 37°C. MIC oznaczano zgodnie z normą Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) M100-S24. Metodę mikrorozcieńczeń zastosowano na sterylizowanych polistyrenowych płytkach 96-dołkowych z płaskim dnem o objętości 360 ml. Działanie przeciwdrobnoustrojowe badano metodą rozcieńczeń mikropłytkowych zgodnie z normą CLSI M100-S24.

Wyniki: Stwierdzono, że MIC ksylitolu dla C. albicans wynosi 20 × 104 μg/mL. Ponadto za MFC ksylitolu dla C. albicans uznano stężenie 40 × 104 μg/mL, przy spadku liczby jednostek tworzących kolonię (CFU) drobnoustroju o 99,95%.

Wnioski: Zgodnie z wynikami niniejszego badania, ksylitol wykazuje znaczne działanie przeciwdrobnoustrojowe. Dlatego też substancja ta może być stosowana jako skuteczny składnik gum, past do zębów i antybakteryjnych płynów do płukania jamy ustnej, szczególnie u pacjentów z kandydozą.

Znaczenie kliniczne: Dzięki znajomości MIC i MFC ksylitolu, substancja ta może być skutecznie stosowana w produktach mających na celu leczenie tej infekcji grzybiczej.