Co stanowi okres trwałości w winie jest bardziej złożony niż w większości innych produktów. Może zawierać poglądy na temat tego, jak długo wino zachowuje swój początkowy smak, jak długo trwa dla wina, aby poprawić charakter, aby osiągnąć jakiś idealny punkt lub plateau – jego potencjał starzenia się – lub jak długo wino pozostaje komercyjnie akceptowalne (zdatne do picia). Jedynie w przypadku win przeznaczonych do młodego spożycia oczekuje się, że zachowają one swoje cechy smakowe zasadniczo bez zmian. Początkowo zmiany smakowe po butelkowaniu mogą być korzystne, wraz z utratą resztkowych zapachów drożdżowych oraz zmniejszeniem goryczy i cierpkości. Późniejsze zmiany powodują zwykle stopniowy zanik świeżych owocowych i kwiatowych aspektów wina. Wina o długim okresie przydatności do spożycia (potencjał starzenia) wykazują zazwyczaj rozwój tzw. bukietu starzonego. Zastępuje on oryginalny smak wina i wszelkie charakterystyczne aromaty odmianowe, które mogło ono posiadać. Jeśli wino rozwinie się poza aromatami lub jego początkowe smaki nie zostaną zastąpione przez dojrzały bukiet, okres trwałości może wynosić od kilku miesięcy do lat, a nie dziesięcioleci. Zazwyczaj przedwczesne straty jakości sensorycznej powstają w wyniku awarii lub braków w zamknięciach butelek lub innych pojemników, narażenia na działanie promieni słonecznych, wysokich temperatur, zanieczyszczeń środowiskowych lub zepsucia mikrobiologicznego.

.