Znany ze swojej architektury i długiego związku z rodziną królewską, Zamek Windsor jest królewską rezydencją w Windsor w angielskim hrabstwie Berkshire.
Oto 10 fascynujących faktów na temat tego wspaniałego zamku, z których niektóre mogą okazać się zaskakujące.

Zamek Windsor był częścią planu Wilhelma Zdobywcy mającego na celu podporządkowanie sobie saskiej Brytanii

Rok był 1066. Wilhelm, książę Normandii, właśnie dokonał niewyobrażalnego czynu, pokonując ostatniego saskiego króla Anglii, Harolda Godwinsona, w bitwie pod Hastings.

Teraz mógł wdrożyć swoją strategię podboju, budując serię zamków, by umocnić swoją władzę.

Maszerował w głąb lądu, najpierw do Dover, zabezpieczając strategiczną pozycję za pomocą zamku motte i bailey, a następnie do samego Londynu.

Blokując miasto trzema potężnymi zamkami, w tym Tower of London, starał się całkowicie stłumić wszelką opozycję.

To był jego pierścień dziewięciu zamków, każdy oddalony od siebie o około 25 mil i jeden dzień marszu od Londynu, gdzie zaczyna się nasza historia.

Najbardziej imponującym z nich jest zamek Windsor – ogromna cytadela wznosząca się nad brzegiem Tamizy, gdy przechodzi przez hrabstwo Berkshire.

Wewnątrz murów zamku znajduje się kościół-matka angielskiego rycerstwa

Uznana przez historyka Johna Martina Robinsona za „jedno z najwyższych osiągnięć angielskiego gotyku prostopadłościennego”, kaplica św. Jerzego była dziełem Edwarda III, założyciela Orderu Podwiązki – najwyższego orderu rycerskiego w Wielkiej Brytanii.

Co roku w czerwcu członkowie zakonu spotykają się na zamku Windsor na dorocznym nabożeństwie z okazji Święta Podwiązki. Po obiedzie w apartamentach państwowych zamku Windsor rycerze przywdziewają szaty i insygnia, a następnie udają się pieszo do kaplicy św. Jerzego, gdzie odbywa się nabożeństwo.

Zamek Windsor jest najdłużej zajmowanym pałacem w Europie

Używany jako rezydencja przez monarchów od czasów panowania Henryka I, zamek przeszedł wiele zmian podczas swojej długiej historii, często kolosalnym kosztem.

Urodzony w zamku Windsor, Edward III wydał krocie na rozbudowę. Jego militarne zwycięstwa we Francji pod Crecy, Poitiers i Calais pomogły opłacić „najdroższy świecki projekt budowlany w całym średniowieczu w Anglii”.

Henryk VIII cieszył się Windsorem jako królewskim placem zabaw dla strzelców, tancerzy, zapaśników, tenisistów, a nawet autorów piosenek. Mówi się, że wydał równowartość 295 milionów funtów w 2008 roku (420 milionów dolarów) na prace, które obejmowały zatrudnienie włoskiego architekta Benedetto Grazziniego, aby przekształcić kaplicę Lady w projekt włoskiego renesansu.

Zamek Windsor był jedną z ulubionych rezydencji Elżbiety I, która wydała na nią więcej pieniędzy niż na inne swoje rezydencje.

Charles II lubił naśladować Ludwika XIV z Francji, tworząc „najbardziej ekstrawagancko barokowe wnętrza, jakie kiedykolwiek wykonano w Anglii”.

Kolejne 100 milionów funtów (142 miliony dolarów) w przeliczeniu na rok 2008 zostało wydane przez Jerzego III na gotyckie prace restylingowe, co było nieporównywalne z 817 milionami funtów (1,2 miliarda dolarów) w przeliczeniu na rok 2008 rozdysponowanymi przez jego syna i następcę Jerzego IV.

Przepychowe Apartamenty Państwowe zostały opisane przez historyka sztuki Hugh Robertsa jako „wspaniała i bezkonkurencyjna sekwencja pokoi powszechnie uważana za najwspanialszy i najbardziej kompletny wyraz późniejszego gustu gruzińskiego”.

Królowa Wiktoria i książę Albert uczynili Windsor swoim głównym domem i centrum dla wszystkich dyplomatycznych i państwowych wizyt szybko rozwijającego się Imperium Brytyjskiego.

Książę Albert zmarł na zamku Windsor w 1861 roku

Pomimo złego stanu zdrowia, Albert przejął większość królewskich obowiązków, podczas gdy Wiktoria opłakiwała śmierć swojej matki.

Jednym z pilnych zmartwień było to, że Edward, książę Walii miał romans z irlandzką aktorką o imieniu Nellie Clifden, powodując pewien niepokój w królewskim domu z powodu możliwości skandalu lub nawet ciąży.

Jakby tego zmartwienia było mało, książę Albert musiał interweniować, aby zapobiec wojnie ze Stanami Zjednoczonymi w związku z Aferą Trydencką.

Cierpiąc na skurcze żołądka przez dwa lata, zdrowie Alberta w końcu ustąpiło w nocy 14 grudnia 1861 roku w Błękitnym Pokoju na Zamku Windsor.

Chociaż zdiagnozowano, że miał tyfus brzuszny, współcześni badacze uważają, że jego skurcze żołądka mogły być spowodowane przewlekłą chorobą, taką jak rak brzucha.

Królowa Wiktoria stała się znana jako „Wdowa z Windsoru”

Wiktoria utrzymywała zamek w stanie żałoby przez wiele lat, stając się znaną jako „Wdowa z Windsoru”, wyrażenie spopularyzowane w słynnym wierszu Rudyarda Kiplinga, który oddaje hołd „biednym żebrakom w czerwieni”, którzy walczyli na całym świecie, aby rozszerzyć jej imperium.

’Ave you 'e heard o’ the Widow at Windsor
With a hairy gold crown on 'er 'ead?
She 'as ships on the foam-she 'as millions at 'ome,
An’ she pays us poor beggars in red.

Shunning Buckingham Palace after Albert’s death, Queen Victoria used Windsor Castle as her main residence for conducting official duties near London.

Mimo wielkich osiągnięć technologicznych epoki, takich jak oświetlenie elektryczne, królowa Wiktoria wolała świece i utrzymywała zamek w słynnym zimnie i przeciągach.

Późniejsze portrety Wiktorii przedstawiają smutną, dostojną starszą panią, wpatrującą się w przestrzeń. O czym myślała?

Może marzyła o pięknym, słonecznym dniu na zamku Windsor z Albertem i ich pierworodną, Wiktorią, księżniczką Royal.

Inspirowani Zamkiem Windsor, rodzina królewska zmieniła nazwisko na Windsor w 1917 roku

Wierzyli, że ich dynastyczne niemieckie nazwisko Saxe-Coburg i Gotha było złe dla brytyjskiego morale podczas I wojny światowej, król Jerzy V postanowił przyjąć nowe nazwisko po zamku.

On 17 July 1917, the Royal Family lineage changed from the House of Saxe-Coburg and Gotha to the House of Windsor.

Zamek Windsor był królewskim schronem przeciwlotniczym podczas 2. wojny światowej

Podczas gdy londyńczycy udawali się do metra, aby uciec przed okropnościami bombardowań Luftwaffe podczas 2. wojny światowej, rodzina królewska używała zamku Windsor jako schronienia.

W 1939 roku, gdy ogłoszono wojnę z Niemcami, zamek Windsor został przygotowany na czas wojny. Bezpieczeństwo zostało zaostrzone, okna zostały zaciemnione, a personel został przeniesiony do Windsoru z Pałacu Buckingham.

Dach nad pokojem dziecięcym, w którym przebywały księżniczki Elżbieta i Małgorzata został wzmocniony, żyrandole zostały obniżone do poziomu podłogi, aby zapobiec uszkodzeniom podczas nalotu bombowego, a ważne dzieła sztuki zostały usunięte w celu ich bezpiecznego przechowania.

Jazda codziennie do Londynu i powrót do Windsoru każdej nocy był ściśle strzeżonym sekretem dla króla i królowej. Uznano, że dobre dla morale jest informowanie, że król przebywa na pełen etat w Pałacu Buckingham.

Zamek Windsor był świadkiem wielu pożarów, z których ostatni miał miejsce w 1992 roku

Zamek Windsor doświadczył poważnych pożarów w 1296 i 1853 roku, ale najbardziej niszczycielski miał miejsce w 1992 roku.

Był 20 listopada 1992 roku, a w Prywatnej Kaplicy w Apartamentach Państwowych trwały prace renowacyjne. Uważa się, że w pobliżu ołtarza zasłona znalazła się zbyt blisko jednego z reflektorów używanych do pracy, podpalając go – ogień szybko rozprzestrzenił się na pokoje państwowe.

Podczas gdy 200 strażaków walczyło o opanowanie pożaru, pracownicy zamku w pośpiechu ratowali cenne dzieła sztuki. Na szczęście wiele pomieszczeń zostało opróżnionych w ramach prac renowacyjnych, więc większość kolekcji udało się uratować.

Trwający przez 15 godzin pożar został ostatecznie opanowany przy użyciu ponad 1,5 miliona galonów wody – powodując dodatkowe uszkodzenia struktury zamku.

Dokładnie to, kto powinien zapłacić za naprawy, było w tamtym czasie kwestią kontrowersyjną. Od czasów Jerzego III, zyski z majątku monarchy przechodziły na rzecz rządu w zamian za stałą opłatę. Aby zaoszczędzić pieniądze, zamek nie był ubezpieczony, a w brytyjskich gazetach pojawiły się nagłówki wzywające królową do płacenia ze swoich prywatnych dochodów. W końcu zawarto układ, na mocy którego rząd zapłacił za naprawy w zamian za otwarcie Pałacu Buckingham dla publiczności.

Trwające pięć lat prace, których całkowity koszt wyniósł 67 milionów funtów (95 milionów dolarów) w przeliczeniu na rok 2015, przywróciły zniszczone pomieszczenia przy użyciu nowoczesnych metod, aby odtworzyć wygląd sprzed pożaru.

Zamek Windsor ma 2,65 milową drogę dojazdową

Dla tak spektakularnego zamku można by się spodziewać równie spektakularnego podejścia, nieprawdaż?

Długa na 2,65 mili i szeroka na 240 stóp, ta podwójna aleja drzew zwana „Długim Szlakiem” biegnie przez The Home Park – obszar niegdyś przeznaczony na polowania na jelenie i wspomniany w Wesołych żonach z Windsoru Szekspira.

Przylegający do większego Windsor Great Park, The Home Park posiada jedne z najstarszych lasów liściastych w Europie.

Zamek Windsor jest największym nieprzerwanie zamieszkałym zamkiem na świecie

Dzisiaj ponad 500 osób mieszka i pracuje w Zamku Windsor – największym zamieszkałym zamku na świecie.

Jest to preferowana weekendowa rezydencja Jej Wysokości Królowej, której sztandar powiewa z Okrągłej Wieży, aby pokazać, kiedy jest w domu.

Popularne stanowiska

.