varnashrama dharma lub varna-ashrama dharma jest wedyjskim systemem celów życia, podziałów społecznych i etapów życia, a człowiek jest zachęcany do dążenia do równowagi i harmonii wszystkich czterech celów i nie zaniedbywania jednego na rzecz innych. Jest to podstawa idealnego systemu życia varna-ashrama dharma, w którym społeczeństwo jest podzielone na cztery grupy społeczne (varna) zgodnie z czyimiś naturalnymi talentami i skłonnościami. Inteligencja (brahmana), administratorzy (kshatriya), przedsiębiorcy (vaishya) i proletariat (sudra). Idealny okres życia jednostki jest podzielony na cztery etapy; student (brahmacarin), właściciel domu (grihasta), emeryt (vanaprastha) i wyrzeczenie (sannyasi).

Oczekuje się, że bramini przejdą przez wszystkie cztery etapy. Kshatriyas przechodzą przez pierwsze trzy, Vaishyas mają pierwsze dwa, a Sudras mają tylko jeden etap – ten do małżeństwa. Takie są ogólne zalecenia, ale w praktyce istnieje wiele wyjątków.

Podczas etapu uczniostwa poznaje się zasady Dharmy – duchową mądrość, religijne obowiązki, jak również świecką wiedzę. Podczas etapu gospodarza domu ta święta i świecka wiedza jest wprowadzana w życie. Następnie oddaje się przyjemnościom zmysłowym, prokreacji (kama) i gromadzi bogactwo (artha) zgodnie z zasadami religijnymi (dharma), aby utrzymać swoją rodzinę i rozdziela nadwyżkę w czynach dobroczynnych. Na etapie emerytury rozpoczyna się proces przygotowania do ostatecznego wyrzeczenia i stopniowo porzuca się swój zawód i przyjemności zmysłowe, koncentrując się na dharmie w celu osiągnięcia Wyzwolenia (Moksha) z cyklu narodzin i śmierci. Kiedy ktoś w końcu wyrzeka się (sannyasa) wtedy jego całkowita koncentracja jest na uzyskaniu Wyzwolenia (Moksha) z wyłączeniem wszystkiego innego.

Varna-ashrama jest „idealnym” systemem, ale stał się zbędny w świecie, w którym żyjemy – demokratycznym, wielokulturowym, globalnym społeczeństwie z wartościami równości i równych szans dla wszystkich, prawa do edukacji, wolności, godności jednostki i uczestnictwa w rządzeniu itd. Jest wielu, którzy chcieliby widzieć system varna-śrama przywrócony – ale to jest jak życzenie o Rama-rajya – miły pomysł, ale w rzeczywistości fantazja. Aby móc konkurować w politycznym, intelektualnym i duchowym milieu dzisiejszych czasów, najlepiej byłoby dla Śriwasnawów zdegradować ten system do szklanych gablot muzeów kultury lub używać go jedynie jako ramy do nauczania ideałów.