Velen van ons hebben een misverstand over wat vergeving is, dus de gedachte aan het loslaten van het onrecht dat ons is aangedaan klinkt vreselijk, zelfs pijnlijk. Het is echter belangrijk om te weten dat wanneer we het hebben over het niet vasthouden aan wrok, we niet doen alsof er nooit iets is gebeurd. Ik sprak hier jaren geleden over met mijn mentor (die ook therapeut is), Bill Gaultiere, en hij deelde met mij drie dingen die vergeving niet is. Ik denk dat het belangrijk is deze te begrijpen voordat we praten over wat vergeving werkelijk is.

Ten eerste, vergeven is niet verontschuldigen. Barmhartig zijn betekent niet dat je een manier zoekt om de ander vrij te pleiten van het onrecht dat hij of zij heeft gedaan. Het is niet zeggen, “nou ja, ze hebben hun best gedaan” of “ze waren op dat moment gewoon niet in orde.”

Ten tweede, vergeven is niet over het hoofd zien. Het is niet zeggen: “O, ik doe wel alsof dit nu niet gebeurt” of “het zal dingen makkelijker maken als ik de andere kant op kijk.”

Ten derde, en dit is het belangrijkste, vergeven is niet vergeten. Vergeten is een van de ergste dingen die je kunt doen als je gekwetst bent. Wanneer je iets slechts probeert te vergeten dat je is aangedaan, stop je het uiteindelijk in een onbewust deel van je lichaam en geest waar het de potentie heeft om je grote schade toe te brengen. In feite is het grootste deel van vergeven het herinneren – herinneren hoe erg je gekwetst werd en hoe hard en oneerlijk je behandeld werd. Het is belangrijk om die dingen op te schrijven, te mediteren over de pijn die ze je hebben aangedaan, en er dan voor te kiezen om te vergeven. Kijk het verkeerde recht in de ogen, erken het, en laat het los.

Bedenk dat je niet kunt genezen wat je niet voelt, dus geef het onrecht dat je is aangedaan toe, en ga met de pijn om terwijl je op weg gaat naar volledig herstel.